1456, Ακόμα χειρότεροι φόροι



   1456   Πατρώα Εδάφη

                Τους σοφούς,
                              αιώνες  έχει απασχολήσει,
                και τα μυαλά τους έχει βασανίσει,
                να βρουν ποιο ήτανε το λαμπερό τ'αστέρι             
                που στη Βηθλεέμ τους Μάγους είχε φέρει,
                απ' της Ανατολής τα μακρινά μέρη.....

                Νά θεωρίες, νά υποθέσεις,
                μα επισήμως δεν πήραν θέσεις....
               
                Όλοι οι σοφοί κάναν την πάπια,
                από τον Κέπλερ μέχρι τη "ΝΑΣΑ",

               Έτσι και τούτη τη χρονιά,
               με τη φλεγόμενη ουρά
               του Χάλεϋ φάνηκε ο κομήτης*...

               Ανάμεσα στις πλείστες εξηγήσεις,
               είπαν πολλοί....
                              της ''Βηθλεέμ είναι τ' αστέρι''.

              Απειλητικό βέβαια  εν μέρει,
              καθώς πλησίαζε τη γη...
              Όμως κανένας τους  δεν ζει,
              να πει, αν είχαν φοβηθεί.


πως το χίλια εννιακόσια δέκα*,                *1910          
που έλεγε η γιαγιά μου η Αλέκα,
κάτοικος μόνιμος της Κρήτης,
ό,τι σαν ξαναφάνηκε τότε ο κομήτης,
έπεσε κλάμα και φοβία...

Φήμες πως παγκοσμία
θάτανε η καταστροφή,
είχαν ευρέως διαδοθεί.
και πως με εμάς θα συγκρουστεί...

Μαζεύτηκαν απ' την παραμονή,
και δύο μέρες στη γραμμή
μεθούσαν όλοι να ξεχάσουν
και στο τρίτο το πρωί θα φτάσουν,
χορεύοντας και τραγουδώντας.

Ξημέρωσε...
                     και τιμώντας, 
της γης την σωτηρία,
συνέχισαν την οινοποσία.
Τώρα για να γιορτάσουν
κι όχι για να ξεχάσουν.





              Μα το χίλια τετρακόσια πενηνταέξη*,                 *1456
            ουδόλως στο λαό γνωστό κατέστη
            ότι η συγκρουσιακή του Χάλεϊ πορεία,
            θάταν το τέλος για της γης την ιστορία.

            Της εποχής, τής τότε,  οι ξερόλες,
            ίσως καλύτερα, για όλους τους και όλες,
            δεν τόχαν πάρει αυτό χαμπάρι,
            και διαφορετικά, καθένας τόχε πάρει,
            όπως κι ο Πάπας Κάλλιστος ο τρία,
            της οικογένειας των "Βοργία".

            Σύμφωνα με τον φιλόσοφο Λα Πλας*,             *Pierre-Simon Laplace
            ο Ποντίφιξ αφόρισε με μιάς,
            τον Χάλεϋ.....
                              σαν οιωνό (!)
            για τη σταυροφορία του κακό,           
            που ήταν εν εξελίξει
            τους Τούρκους να κτυπήσει,
            αφού 'χανε πολιορκήσει
            στενά το Βελγράδι.

            Μα και οι Χριστιανοί οι σκλάβοι,
            πάνω στου Αιγαίου τα νησιά,
            τα πρώην τα Βυζαντινά,
            έπρεπε να λευτερωθούν ξανά.

       
Απ' την στιγμή που πήρανε την πόλη,
οι Τούρκοι οι πασάδες όλοι,
ορμήσαν να πάρουν τα κομμάτια
της αυτοκρατορίας, που σαν ιμάτια
τάχαν μοιράσει προ ετων οι σταυροφόροι*.

Των Οθωμανών... 
                      χειρότεροι οι φόροι,
κι ακόμη χειρότεροι,  εμπόροι
σωμάτων μα και περιουσιών.

Αφόρητοι φόροι... 
                             σαν των ιπποτών,  
των τάχα, αυτών των ''Χριστιανών''
που ήρθαν για να κονομήσουν
και ομοθρήσκους να λιανίσουν.

Των σταυροφόρων τα βασίλεια,
δουκάτα και παρεμφερή ρεζίλια,
τρέξαν να φάν' οι Οθωμανοί,
διψώντας για πλιάτσικο κι αυτοί.

Δίκαιη ναν' η περιγραφή, 
ακόμα κι αν ήταν μισητοί,
οι Τούρκοι,
                 δεν τόπαιζαν και άριοι,
όπως οι Φράγκοι οι βαρβάροι,
που τόχαν κακό να ενωθούν
επίσημα, να παντρευτούν,
με Ελληνίδα...μη μολυνθούν.

Καλέ... για να μη λερωθούν !
οι ''ασαπούνητοι αμόλυντοι ιππόται"
όπου βρωμόαιμους μας θεωρούσαν τότε...



όταν η Εταιρεία των Ναβαρέζων μισθοφόρων
κατέλαβε τη Θήβα και τη Λιβαδειά.
Στα εδάφη τα Βυζαντινά,
τίτλους κι ονόματα εντυπωσιακά,
θάλεγα φανφαρονικά,
δόθηκαν υπό των Σταυροφόρων,
σαν παραδόθηκαν άνευ όρων,
οι Ελληνορωμαίοι, οι Χριστιανοί,
που ονομάστηκαν αιρετικοί,
το πλιάτσικο να δικαιολογηθεί...
Συγχωροχάρτι  δηλαδή,
η κάθε τύψη να σβηστεί....

Ονόματα τέσσερα απ' αυτά,
θα αναφέρω ενδεικτικά: 
Το Δουκάτο Αττικοβοιωτίας*,
το Πριγκηπάτο της Αχαΐας*,
του Αιγαίου της Βενετοκρατίας*,
και Ρόδου*, της ιπποτοκρατίας*.
     
         

         Στα χέρια του Ομάρ θα πέσει
                  και του Οθωμανικού στρατού,
                  έτσι κι η Αθήνα,
                                         κι όπως παντού
                  φέρνει τα πάνω κάτω,
                  κι από Φλωρεντινό Δουκάτο
                  υπό τον Φραντσέσκο Ατζαγιόλι*,                     *Francesco II Acciaioli
                  Τούρκικη θα γίνει όλη,
                  εκτός από τον βράχο
                  που οχυρό ήταν μονάχο,
                  κι ο Φλωρεντίνος το κρατάει,
                  χωρίς ελπίδα... κι όσο πάει !

                 Όπως διαχρονικά κάνανε όλοι,
                 για σιγουριά "εν Ακροπόλει"..
                 πήγαν και ταμπουρωθήκαν*
                 μπαστούνια όταν τα βρήκαν
                 στρατός και Ατσαγιόλι,
                 που ''της χρονιάς τους''... φάγαν βόλι.

                 Μπόμπες ερχόνταν και πηγαίναν,
                 μα βράχοι αυτοί... στο βράχο μέναν.            
                                                                            

Ίδια εποχή το Βελιγράδι
Η έκταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
το βομβαρδίζουν πρωί βράδυ
οι Τούρκοι...
        ενώ η Ευρώπη ανησυχεί, ποιανού η σειρά μετά θα ρθεί...

                  ________

Του Πάπα η πεζή Σταυροφορία
κι ο "Άγιος Στόλος", με τα πλοία,
γλυτώνουν το Βελιγράδι και νησιά
του Αιγαίου, από την Τουρκιά,
έστω κι αν είν' προσωρινά,
γιατί του Πάπα η μπογιά
δεν πολυπερνούσε πια,
στων Ευρωπαίων τις αυλές,
κι ούτε μετράγαν απειλές...
             _________


Έτσι λοιπόν,
            σωτήρων ιστορίες, 
παράτες και τυμπακοκρουσίες,
κι αιώνων τριών σταυροφορίες                 
τελειώσανε κάπου 'δω πέρα
και πήρανε οι Οθωμανοί αέρα,
που προωθούνται κάθε μέρα,
και πάν' να φάνε την Ευρώπη,
μετά απ'το Βαλκανικό...
                                  το φαγοπότι...




                   για τη συνέχεια του έργου "ΙΣΤΟΡΙΕΣ & ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ" πατήστε ΕΔΩ



ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

* Κομήτης του Χάλεϋ, Ο διασημότερος από τους κομήτες, που κάνει την εμφάνισή του κάθε 75 με 76 χρόνια στη «γειτονιά» μας.

Οι κομήτες είναι μεγάλα σε μέγεθος ουράνια σώματα, τα οποία κινούνται σε ελλειπτική τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Έτσι, μπορεί να γίνουν ορατοί σε μας και στη συνέχεια να χαθούν με ταχύτητα στο μακρύτερο σημείο του ηλιακού μας συστήματος. Σε ότι αφορά τη σύνθεσή τους, αποτελούνται από παγωμένο νερό, διοξείδιο του άνθρακα, σκόνη, πετρώματα και άλλα σωματίδια. Καθώς, λοιπόν, πλησιάζουν τον Ήλιο, το ηλιακό φως θερμαίνει τον πάγο, ο οποίος και υποβάλλεται σε εξάχνωση. Το αέριο αυτό απομακρύνεται από τον Ήλιο και είναι ακριβώς εκείνο που εμείς βλέπουμε ως ουρά του κομήτη.
Το όνομά του το οφείλει ο βρετανός αστρονόμος Έντμοντ Χάλεϊ (1656–1742), ο οποίος στις 4 Σεπτεμβρίου 1682 τον παρατήρησε για πρώτη φορά και τον περιέγραψε. Υπάρχουν καταγεγραμμένες αστρονομικές παρατηρήσεις για τον συγκεκριμένο κομήτη στην Κίνα ήδη από το 240 π.Χ. Η εμφάνισή του το 12 π.Χ. παρακίνησε πολλούς θεολόγους να εικάσουν ότι το Άστρο της Βηθλεέμ, που καθοδήγησε τους Τρεις Μάγους όταν θέλησαν να επισκεφθούν τον νεογέννητο Ιησού, μπορεί να ήταν ο κομήτης Χάλεϊ.

Τον Μάιο του 1910 η ανθρωπότητα είχε πιστέψει ότι έφτασε το τέλος της, όταν εμφανίστηκε ο κομήτης του Χάλεϊ, παρακινούμενη από αστρολόγους και μελλοντολόγους, που υποστήριζαν ότι θα συγκρουστεί με τη Γη. Ο πανικός μεγιστοποιήθηκε, όταν αποκαλύφθηκε ότι η ουρά του κομήτη περιείχε ένα δηλητηριώδες κυανιούχο αέριο. Μερικοί απατεώνες βρήκαν τότε την ευκαιρία να θησαυρίσουν, πουλώντας αντιασφυξιογόνες μάσκες στους αδαείς!

Στην Οκλαχόμα μια θρησκευτική σέχτα προσπάθησε να θυσιάσει μία παρθένα για να εξορκίσει το κακό, αλλά εμποδίστηκε από την αστυνομία. 

Στη Βιέννη ένας μικροσεισμός πανικόβαλε τους κατοίκους, οι οποίοι εγκατέλειψαν την πρωτεύουσα των Αψβούργων και κατέφυγαν στους γύρω λόφους για να παρακολουθήσουν τη συντέλεια του κόσμου.

Ο Αλβέρτος Αϊνστάιν διατηρώντας την ψυχραιμία του δήλωσε, όταν τον ρώτησαν αν ο κομήτης θα συγκρουσθεί με τη Γη: «Με βεβαιότητα σας λέω όχι». Και όταν τον ξαναρώτησαν πώς είναι τόσο βέβαιος, εκείνος απάντησε αφοπλιστικά: «Αν δεν πέσει, θα επιβεβαιωθώ. Αν όμως πέσει τελικά, κανείς μας δεν θα ζει για να μου πει ότι έκανα λάθος».

Τελικά, ο κομήτης πέρασε σε απόσταση 25 χιλιομέτρων από τη Γη στις 18 Μαΐου του 1910, διαψεύδοντας πανηγυρικά τις προβλέψεις των καταστροφολόγων. Μας επισκέφθηκε και πάλι στις 9 Φεβρουαρίου 1986, προσελκύοντας μόνο το ενδιαφέρον των επιστημόνων. Η επόμενη στάση του στον Πλανήτη Γη είναι προγραμματισμένη για τις 28 Ιουλίου 2061.  - ΠΗΓΗ: sansimera.gr


* Πιερ Σιμόν Λαπλάς, (Pierre-Simon Laplace, 23 Μαρτίου 1749 - 5 Μαρτίου 1827), Γάλλος μαθηματικός, αστρονόμος και φιλόσοφος. Οι μελέτες του πάνω στη μηχανική του αστρονομικού συστήματος έδωσαν τεράστια ώθηση στην έρευνα του διαστήματος.

Εξέτασε πολλά θέματα που προβλημάτιζαν την εποχή του πάνω στην Ουράνια μηχανική. Την ελλειπτική κίνηση των πλανητών, τις κινήσεις της Σελήνης, το σχήμα της Γης, τη μέθοδο για να βρεθεί η απόσταση του Ήλιου, τις τροχιές των πλανητών Δία και Κρόνου κλπ. Η θεωρία του για την κοσμογονία εκτίθεται μέσα από το έργο του «Έκθεση του συστήματος του κόσμου» που εξέδωσε το 1796. Σημειώνεται πως το έργο αυτό επανεκδόθηκε το 1824 μαζί με την «Ιστορία της Αστρονομίας».


Το 1814 οραματίζεται τον περίφημο ''Δαίμονα του'', έναν υποθετικό δαίμονα που, αν γνώριζε την ακριβή θέση του κάθε ατόμου στο σύμπαν, τότε θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τους νόμους του Νεύτωνα για να αποκαλύψει όλη την πορεία των κοσμικών γεγονότων, του παρελθόντος και του παρόντος: Αν θεωρηθεί για μια στιγμή ότι υπάρχει μια νοημοσύνη ικανή να κατανοήσει όλες τις δυνάμεις που κινητοποιούν τη φύση, καθώς και την αντίστοιχη κατάσταση των όντων που τη συνθέτουν, θα περιέκλειε στον ίδιο μαθηματικό τύπο τις κινήσεις των μεγαλύτερων ατόμων. 
Αφού γι αυτήν τίποτα δε θα ήταν αβέβαιο, το μέλλον, όπως ακριβώς και το παρελθόν, θα φάνταζε στα μάτια της ως παρόν.

* Σταυροφορίες,  Ήταν στρατιωτικές επιχειρήσεις με την επιδοκιμασία της Λατινικής Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας κατά τον Μέσο και Ύστερο Μεσαίωνα. 

Το 1095 ο Πάπας Ουρβανός Β΄ κήρυξε την Α΄ Σταυροφορία με δηλωμένο στόχο την αποκατάσταση της πρόσβασης των Χριστιανών στους Άγιους Τόπους, μέσα και γύρω από την Ιερουσαλήμ. Μετά την Α΄ Σταυροφορία ακολούθησε διαλείπων αγώνας 200 ετών για τον έλεγχο των Αγίων Τόπων με έξι μεγάλες σταυροφορίες και πολλές μικρότερες. Το όνειρο εγκαταλείπεται το 1291 με την πτώση του τελευταίου χριστιανικού προπύργιου στους Αγίους Τόπους, στην Άκρα, μετά την οποία η Ρωμαιοκαθολική Ευρώπη δεν θα ξαναστραφεί προς ανατολάς.

Ο Ουρβανός Β΄ επιδιώκει την επανένωση της Χριστιανικής εκκλησίας υπό την ηγεσία του,  Είναι  το 1071, μετά από τη συντριπτική νίκη των επιτιθέμενων στρατιών των Σελτζούκων Τούρκων στη Μάχη του Μαντζικέρτ...που ο Πάπας παρέχει στον Αυτοκράτορα Αλέξιο Α΄ στρατιωτική υποστήριξη, αρκεί να του αναγνωριστεί η πρωτοκαθεδρία.

Οι σταυροφορίες προσείλκυσαν άνδρες και γυναίκες όλων των τάξεων. Οι μεγάλες ανθρώπινες απώλειες που τις συνόδευσαν αποδόθηκε κυρίως στην αταξία, μια επιδημία ερυσιβώδους όλυρας και στην οικονομική δυσπραγία. 

* Σταυροφόροι, Εκατοντάδες χιλιάδες Ρωμαιοκαθολικοί Χριστιανοί έγιναν σταυροφόροι δίνοντας δημόσιο όρκο και παίρνοντας συνοδικά συγχωροχάρτια από το Βατικανό. Οι Σταυροφόροι προέρχονταν από διάφορα φεουδαλικά βασίλεια της Δυτικής Ευρώπης, των οποίων τα ιδιαίτερα έθιμα υπονόμευαν κάθε προσπάθεια δημιουργίας ενιαίας κεντρικής διοίκησης που θα μπορούσε να ηγηθεί των σταυροφόρων. Εκατοντάδες αριστοκράτες και ευγενείς μεταξύ των σταυροφόρων, με τον καθένα τους να αγωνίζεται για προσωπική φήμη, πλούτο και δόξα. 

* Η μοιρασιά των σταυροφόρων, Οι δυτικοί κατακτητές της Κωνσταντινούπολης προχώρησαν στον διαμερισμό των προηγούμενων εδαφών της Αυτοκρατορίας μεταξύ τους με μαθηματική ακρίβεια: Ένα τέταρτο κατανεμήθηκε στον Αυτοκράτορα, τρία όγδοα δόθηκαν στη Βενετία ως αμοιβή για τη μεταφορά, τις προμήθειες και τη ναυτική υποστήριξη και τα υπόλοιπα τρία όγδοα επρόκειτο να διανεμηθούν μεταξύ των Λατίνων ιπποτών ως τιμάρια. Η ίδια η Κωνσταντινούπολη μοιράστηκε εξίσου μεταξύ του Αυτοκράτορα και των Βενετών. Στην πραγματικότητα οι Λατίνοι δεν ήλεγχαν ολόκληρη την περιοχή που διεκδικούσαν επειδή υπήρχαν θύλακες αντίστασης με επικεφαλής βυζαντινούς ή τοπικούς αξιωματούχους.

* 4 Ιουνίου 1456... Μετά την πτώση της Βασιλεύουσας, (1453) οι Τούρκοι κινήθηκαν προς κάθε κατεύθυνση για να κυριεύσουν ό,τι είχε απομείνει από το ρημαγμένο Βυζάντιο. Είναι τότε που ο Μωάμεθ έδωσε εντολή στον Ομάρ, τον διοικητή της Θεσσαλίας, να καταλάβει την Αθήνα και τις γύρω περιοχές. Στέναζε η ύπαιθρος της Αττικής καθώς τη διέσχιζαν τα τουρκικά στρατεύματα...... Στην Αθήνα ο φλωρεντίνος δυνάστης, Φραγκίσκος Ατζαγιόλη, θα ταμπουρωθεί για δυό ολόκληρα χρόνια μέσα στην Ακρόπολη.

* Δουκάτα, Πριγκιπάτα,  Βασίλεια, Η Λατινική Αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης ή Αυτοκρατορία της Ρωμανίας (Imperium Romaniae) (1204-1261) 

- Το Λατινικό (Λομβαρδικό) Βασίλειο της Θεσσαλονίκης του οίκου των Μομφερατικών (1204/7-1224).

- Το Φραγκικό Πριγκηπάτο της Αχαΐας, η φραγκοκρατούμενη Πελοπόννησος/Μορέας (1204/5-1262/1430). Στον Μορέα άσκησαν μικρές περιόδους εξουσίας οι Ναβαρραίοι, οι Ναΐτες και οι Ιωαννίτες Ιππότες.

- Το Δουκάτο των Αθηνών και των Θηβών, δηλαδή η λατινοκρατούμενη Αττικοβοιωτία (1204/5-1456/58), που άλλαξε διαδοχικά κατακτητές: τους Βουργουνδούς Ντελαρός (1204/5-1311), την Καταλανοκρατία (1311-1388) και την Φλωρεντινοκρατία των Ατζαγιόλι/Ατζαγιωλών (1388-1456/58) και μία εμβόλιμη Βενετοκρατία (1397-1403) 

- Την αρχικά Λομβαρδοκρατία (1204/5-1216) και κατόπιν Βενετοκρατία (1216-1470) της Εύβοιας (Negreponte)

- Τη Βενετοκρατία του Αιγαίου Πελάγους (Κυκλάδων) με το Δουκάτο της Νάξου ή Αρχιπελάγους (του δυναστικού οίκου των Σανούδων πρώτα και των Κρίσπων αργότερα). Παρεμβλήθηκαν διαλείμματα Γενουατοκρατίας σε ορισμένες από τις Κυκλάδες (1207-1566) και τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου (Γενουατοκρατούμενη Χίος 1329-1566 και Γατελούζου Λέσβου 1355-1462)

- Τη Βενετοκρατία των Επτανήσων (Ιονίου Πελάγους): μια μακρόχρονη κατάκτηση από το 1207 ως την ανατροπή της από τον Μέγα Ναπολέοντα (1797). Αρχικά υπήρχαν εναλλαγές εξουσίας των Βενετών με τη δυναστεία των Ανδηγαυών (Ανζού) της Σικελίας και Νάπολης και με την παλατινή δυναστεία των Τόκκο/Τόκκων του Βρινδισίου (Μπρίντεζι) (με κτήσεις στα Επτάνησα και την δυτική Ήπειρο)

- Την αρχικά Γενουατοκρατία (1204/6-1210) και κατόπιν Βενετοκρατία της Κρήτης (Candia) (1210-1669) 

- Iπποτοκρατία (ηγεμονία των Ιωαννιτών Ιπποτών του Νοσοκομείου/Οσπιταλλιτών) στη Ρόδο και στα Δωδεκάνησα (1309/10-1522/23)


* Βιβλιογραφία  

Arthur de Gobineau,  Στο Βασίλειο των Ελλήνων - εκδόσεις Περίπλους
Άγγελου Βλάχου,      Οι τελευταίοι Γαληνότατοι - εκδόσεις Το Βήμα
Απ Βακαλόπουλου,   Η Ιστορία του Νέου Ελληνισμού - εκδόσεις Αντ. Σταμούλη
Βασίλη Ραφαηλίδη,   ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ - εκδόσεις Εικοστού Πρώτου
H.G. Wells,                Παγκόσμιος Ιστορία
WWW                        http://greekworldhistory.blogspot.gr/2014/05/1282.html

 Απόσπασμα από το έμμετρο έργο  
"ΙΣΤΟΡΙΕΣ και ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ  
Στίχοι - Κείμενα: Παναγιώτης Β. Ματαράγκας 
Επιμέλεια - Αποτύπωση: Κ. Γ. Ραπακούλια 

   Ιστορίες και Υστερίες της Ιστορίας