"Θα παρεμποδίσουμε κάθε μάθημα που διδάσκεται
από όσους πάσχουν από τη νόσο και τη μανία
(μάθησης) των ανόσιων των Ελλήνων, ώστε να μη
διαφθείρουν πια, προσποιούμενοι ότι διδάσκουν,
τις ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλήθειες."
Ο Ζούλιους Πομπόνιο Λέιτους,* *Julius Pomponius Laetus
από μιλημένους δικαστές,
[σκληρούς και ανελέητους,
καταδικάζεται φέτο στη Ρώμη,
όμως πολλά δεινά,
[τον περιμένουνε ακόμη.
Ο Λέιτους, της "Ακαντέμια Ρομάνα" *Accademia Romana
[ο ιδρυτής
ήτανε Ιταλός φιλόσοφος ουμανιστής,
που στη Βενετία συνελήφθη,
[δια κατηγορητηρίου,
που τόνιζε μεταξύ άλλων,
[ότι σαν δάσκαλος πανεπιστημίου,
επέτρεψε στη σχολή του να διαβαστούν,
συγγράματα των αρχαίων Ελλήνων...
[και ν' ακουστούν
θέματα απαγορευμένα,
[για σχέσεις "ομοφυλοφιλικές",
κι απόψεις φιλοσόφων,
[που θεωρήθηκαν όλες αυτές,
πράξεις "έξω από δω" αμαρτωλο-παγανιστικές",
ανήθικες, απαράδεκτες και...... επαναστατικές....
Από τον Πάπα Παύλο ΙΙ,*
[ως και τα παπαδάκια,
υπήρξε μεγάλη οργή,
[ανάψανε όλων τα λαμπάκια,
[ανάψανε όλων τα λαμπάκια,
σαν έμαθαν πως ονόματα αρχαιοελληνικά,
είχανε δάσκαλοι στην ακαδημία,
[μα και Λατινικά...
[μα και Λατινικά...
Έτσι τους παραπέμπουν στη στιγμή,
στης εποχής την αντιτρομοκρατική,
που θάχε ίσως τίτλο,
["το σπίτι του ιεροεξεταστή"....
["το σπίτι του ιεροεξεταστή"....
"Ακούς εκεί....
[να μιλάνε για Σωκράτη,
φώναζε ο βασανιστής
[ενώ του γυάλιζε το μάτι !
Ωρύονταν και οι άλλοι, έγινε ένας χαμός...
Σαν του Θεοδόσιου να άρχιζε νέος διωγμός,
("Θρίαμβος της ορθοδοξίας"*
["βαφτίστηκε" τότε ο σκοτωμός)
και έτσι έμοιαζε η απόφαση αυτή,
μάλλον η εκ των άνω διαταγή.
"Καθένας τους να βασανιστεί,
και αν αντέξει....
[έ, τί να κάνουμε, ας φυλακιστεί".....
Θέλεις δεν θέλεις στο νου σου έρχεται,
[του 435 μ.Χ. η επιστολή,
του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Βαλεντιανού Θεοδοσίου,
προς την έδρα του Πραίτορα, του Ισιδώρου,
[Επάρχου του Πραιτωρίου* :
«... διαπράττουν την ασέβεια του Ελληνισμού!
διατάσσω ούτω την καταστροφή κάθε
[Ελληνικού ναού,
και θα θεωρήσω υπεύθυνο εσένα και μόνο
αν κάποιος δεν εκτελεστεί
[που θα παραβλέψει αυτόν τον νόμο....»
[του 435 μ.Χ. η επιστολή,
του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Βαλεντιανού Θεοδοσίου,
προς την έδρα του Πραίτορα, του Ισιδώρου,
[Επάρχου του Πραιτωρίου* :
«... διαπράττουν την ασέβεια του Ελληνισμού!
διατάσσω ούτω την καταστροφή κάθε
[Ελληνικού ναού,
και θα θεωρήσω υπεύθυνο εσένα και μόνο
αν κάποιος δεν εκτελεστεί
[που θα παραβλέψει αυτόν τον νόμο....»
Χίλια περάσαν χρόνια μετά απ' αυτό,
και φέτος το χίλια τετρακόσια εξήντα οκτώ, *1468
του Λέιτους γίνεται,
[η "επί σκοπώ" καθυστερημένη δίκη,
όπου η αθωότητα του πλήρως απεδείχθη,
και προς απογοήτευση των κατηγόρων,
[απεφυλακίσθη.
Αντίθετα καίρια εβλήθη και ετιμωρήθη,
μαζί με την Αρχαία Σοφία,
[και η "Ακαντέμια Ρομάνα"..
Ο χρόνος όμως, τους άλλαξε όλα τα πλάνα,
όπως άλλωστε και κάθε κατεστημένου,
υπέρ του εκάστοτε αδύναμου & αδικημένου.....
Έτσι και εδώ επί του προκειμένου,
τους διώκτες, τού Λέιτους η ιστορία
[θα τους σβήσει,
κι αθάνατο στους αιώνες θα κρατήσει,
αυτό που δίδασκε ο Λέιτους,
[Ελληνική Σοφία και η Ποίηση....
[Ελληνική Σοφία και η Ποίηση....
____________________________________________
1468 Κύπρος
Τόπος συγκερασμού,
[από ανατολικά και δυτικά στοιχεία
η Κύπρος, από την όψιμη ιστορία,
που αλλάζει συνεχώς αφεντικά,
και πότε Αθηναϊκά, πότε Ρωμαϊκά,
πότε Εγγλέζικα ή Οθωμανικά,
καράβια, καταλαμβάνουν το νησί...
Πότε έρχονται οι Άραβες και πότε οι Βυζαντινοί,
πότε έρχονται και πότε φεύγουνε οι ιππότες Ναΐτες,
(κι απλώς οι Κύπριοι αλλάζουν συνέχεια θύτες).
Να προστεθούν βεβαίως πρέπει,
[και του Λεοντόκαρδου οι σταυροφόροι...
Εκείνοι που είναι μόνιμοι, ποικίλοι και βαρείς,
[είναι οι φόροι,
ανάλογα με τη διάθεση,
[του κάθε κατακτητή,
απ' το αν ξύπνησε,
[καλά ή όχι το πρωί....
Οι απόγονοι του Γκι ντε Λουζινιάν* *House of Lusignan
[είν' του νησιού κουμανταδόροι,
 |
| Ναΐτες ιππότες |
Τόπος συγκερασμού,
[από ανατολικά και δυτικά στοιχεία
η Κύπρος, από την όψιμη ιστορία,
που αλλάζει συνεχώς αφεντικά,
και πότε Αθηναϊκά, πότε Ρωμαϊκά,
πότε Εγγλέζικα ή Οθωμανικά,καράβια, καταλαμβάνουν το νησί...
Πότε έρχονται οι Άραβες και πότε οι Βυζαντινοί,
πότε έρχονται και πότε φεύγουνε οι ιππότες Ναΐτες,
(κι απλώς οι Κύπριοι αλλάζουν συνέχεια θύτες).
Να προστεθούν βεβαίως πρέπει,
[και του Λεοντόκαρδου οι σταυροφόροι...
Εκείνοι που είναι μόνιμοι, ποικίλοι και βαρείς,
[είναι οι φόροι,
ανάλογα με τη διάθεση,
[του κάθε κατακτητή,
απ' το αν ξύπνησε,
[καλά ή όχι το πρωί....
Οι απόγονοι του Γκι ντε Λουζινιάν* *House of Lusignan
[είν' του νησιού κουμανταδόροι,
του έκπτωτου Γάλλου βασιλιά της Ιερουσαλήμ,
[τριών αιώνων σπόροι,
και φέτος στην Πάφο γίναν,
[οι Κύπριοι όλοι "βαπόρι",
καθώς δώσανε του ιππότη Τζερόμ Σαλβιάτι* *Jerome Salviati
οι Λουζινιάν* όπου την Κύπρο είχαν, ............. *House of Lusignan
[ιδιόκτητο "χωράφι"*,
για δώρο ένα τεράστιο κομμάτι,
[απ' τα καλύτερα της Πάφου τα εδάφη
μία πολύ προσοδοφόρο περιοχή...
Σαν τον Σουλτάνο προς Σπαχή*...
ένας ιππότης δωρίζει εδάφη σ' έναν άλλον (!),
θέμα που έκανε στο νησί "σάλον μεγάλον".
Εξάσκηση για την επερχομ-έ-νη,
[στη Κύπρο τουρκοκρατία,
ήτανε σαν να κάνανε
["του Χριστού οι ιππότες" που είχαν την εξουσία,
στους ομοθρήσκους Κύπριους, και το "αγαπάτε αλλήλους",
[το "δούλοι όλοι του Θεού, και ενώπιόν του ίσοι",
τελείως τόχαν λησμονήσει ή έστω... καταστρατηγήσει.
Μάλλον πιστεύαν οι ιππότες πως ήτανε Χριστιανοί,
[αλλά κομμάτι ίσως... πιο ίσοι....
________________________________________________________
1468 Ιταλία - Ισπανία
Το χίλια τετρακόσια εξήντα οκτώ, *1468
νέο στον κόσμο, ήρθε μωρό
[από ένα σόι ιστορικό...
Η Μαρία Λασκάρεως,
[ήτανε η μαμά,
του νεογέννητου διαδόχου,
[του Διπλοβατάτζη Θωμά,
που κάποτε θα διαδεχόταν,
[βεβαίως τον μπαμπά,
τον ισχυρό της Λήμνου τον Δεσπότη...
Ήταν η εποχή που ήταν σε εξέλιξη,
[η αναμέτρηση η πρώτη,
της επιθετικής και κραταιάς,
[Οθωμανικής αυτοκρατορίας,
με την Δημοκρατία του Αγίου Μάρκου,
[της θαλασσοκράτειρας Βενετίας....
Αυτός ο πρώτος μεταξύ τους πόλεμος είχε αρχίσει,
μία δεκαετία μετά από το έτος,
[που την Κωνσταντινούπολη είχανε κατακτήσει,
και τίποτα που να μην αρπάξουν οι Οθωμανοί,
[δεν είχανε αφήσει...
Έκτοτε η Χριστιανοσύνη σε Βορρά και Νότο,
[σ' Ανατολή και Δύση,
κάθε ελπίδα της για αναχαίτηση του νέου Αττίλα,
[στη Βενετία είχε στηρίξει.
Παρά τις Τουρκο-προκλήσεις, ο Δόγης φοβόταν
[και λούφαζε μία δεκαετία,
αλλά δεν πήγαινε άλλο, γιατί οι Τούρκοι,
[λιμάνια-βάσεις του αρπάζαν, και δεν θ' αφήνανε καμία.
Έτσι ο Μόρο (Δόγης) στην αυτοκρατορία αντεπιτίθεται,
[με τον στρατό και όλα του τα πλοία,
ενώ ο στρατηγός του Μπερτόλντο ντ' Εστέ με προκηρύξεις,
[στη Πελοπόνησο, τους ΄Ελληνες θα ξεσηκώσει,
και Αρκάδες, Μανιάτες κυρίως αλλά και άλλους,
[με το στρατό της Βενετίας θα ενώσει..
Τον πόλεμο οι Βενετοί κι οι Έλληνες,
[θε να τον χάσουν χρόνια μετά,
αλλά βρισκόμαστε ακόμη στο 1468, στη Λήμνο,
[όπου ετούτη τη χρονιά,
που οι Οθωμανοί έχουνε νίκες απανωτές σε μέτωπα πολλά,
γεννιόταν όπως προαναφέραμε ο Θωμάς,
[του Γεωργίου Διπλοβατάτζη του Δεσπότη...
Αργότερα την οικογένεια, και τον Θωμά,
[τους βρίσκουμε στην Ισπανία διότι,
οι Ενετοί χάσαν τον πόλεμο και τα νησιά,
[και βέβαια την Λήμνο, αν όχι πρώτη.
Αφού την κατέκτησαν λοιπόν οι Οθωμανοί,
[ο πρώην Δεσπότης, σε κάποιο μέρος της Ιβηρικής,
της χερσονήσου, είν' τώρα ο αρχηγός του ιππικού,
[ο επικεφαλής,
και πολεμά για τον Βασιλέα Φερδινάνδο της Αραγωνίας,
και για την Ισαβέλλα, την Βασίλισσα της Καστίλης,
[το βασιλικό ζεύγος της Ισπανίας,
ώσπου στα τείχη της Γρανάδας,
[σε κάποια μάχη αυτός ηρωικά θα πέσει
όταν τους εχθρούς του στέμματος Μαυριτανούς,
[να διώξει είχε παλέψει..
Παρά την ορφάνια του γιος του ο μικρός,
θα κάνει εξαιρετικές σπουδές,
[και θα διαπρέψει σαν νομικός,
θα είναι ο Θωμάς Διπλοβατάτζης,
[ο σπουδαίος ιστορικός,
της Πάντοβα, Σαλέρνο και Φεράρα,
[ο πανεπιστημιακός,
που οι απόψεις του φέραν αντάρα,
[στους νομικούς διαχρονικά,
κυρίως με τα βιβλία του τα ξεχωριστά,
και πιότερο με το "περί ενδόξων νομομαθών"
περιλαμβάνοντας εξακοσίους εκ των προκλασικών
Ελλήνων νομοδιδασκάλων και βέβαια νομοθετών...
____________________________________
[οι Κύπριοι όλοι "βαπόρι",
καθώς δώσανε του ιππότη Τζερόμ Σαλβιάτι* *Jerome Salviati
οι Λουζινιάν* όπου την Κύπρο είχαν, ............. *House of Lusignan
[ιδιόκτητο "χωράφι"*,
για δώρο ένα τεράστιο κομμάτι,
[απ' τα καλύτερα της Πάφου τα εδάφη
μία πολύ προσοδοφόρο περιοχή...
 |
| Ο θυρεός των Λουζινιάν. |
Σαν τον Σουλτάνο προς Σπαχή*...
ένας ιππότης δωρίζει εδάφη σ' έναν άλλον (!),
θέμα που έκανε στο νησί "σάλον μεγάλον".
Εξάσκηση για την επερχομ-έ-νη,
[στη Κύπρο τουρκοκρατία,
ήτανε σαν να κάνανε
["του Χριστού οι ιππότες" που είχαν την εξουσία,
στους ομοθρήσκους Κύπριους, και το "αγαπάτε αλλήλους",
[το "δούλοι όλοι του Θεού, και ενώπιόν του ίσοι",
τελείως τόχαν λησμονήσει ή έστω... καταστρατηγήσει.
Μάλλον πιστεύαν οι ιππότες πως ήτανε Χριστιανοί,
[αλλά κομμάτι ίσως... πιο ίσοι....
________________________________________________________
1468 Ιταλία - Ισπανία
Το χίλια τετρακόσια εξήντα οκτώ, *1468
νέο στον κόσμο, ήρθε μωρό
[από ένα σόι ιστορικό...
Η Μαρία Λασκάρεως,
[ήτανε η μαμά,
του νεογέννητου διαδόχου,
[του Διπλοβατάτζη Θωμά,
που κάποτε θα διαδεχόταν,
[βεβαίως τον μπαμπά,
τον ισχυρό της Λήμνου τον Δεσπότη...
Ήταν η εποχή που ήταν σε εξέλιξη,
[η αναμέτρηση η πρώτη,
της επιθετικής και κραταιάς,
[Οθωμανικής αυτοκρατορίας,
με την Δημοκρατία του Αγίου Μάρκου,
[της θαλασσοκράτειρας Βενετίας....
Αυτός ο πρώτος μεταξύ τους πόλεμος είχε αρχίσει,
μία δεκαετία μετά από το έτος,
[που την Κωνσταντινούπολη είχανε κατακτήσει,
και τίποτα που να μην αρπάξουν οι Οθωμανοί,
[δεν είχανε αφήσει...
Έκτοτε η Χριστιανοσύνη σε Βορρά και Νότο,
[σ' Ανατολή και Δύση,
κάθε ελπίδα της για αναχαίτηση του νέου Αττίλα,
[στη Βενετία είχε στηρίξει.
Παρά τις Τουρκο-προκλήσεις, ο Δόγης φοβόταν
[και λούφαζε μία δεκαετία,
αλλά δεν πήγαινε άλλο, γιατί οι Τούρκοι,
[λιμάνια-βάσεις του αρπάζαν, και δεν θ' αφήνανε καμία.
Έτσι ο Μόρο (Δόγης) στην αυτοκρατορία αντεπιτίθεται,
[με τον στρατό και όλα του τα πλοία,
ενώ ο στρατηγός του Μπερτόλντο ντ' Εστέ με προκηρύξεις,
[στη Πελοπόνησο, τους ΄Ελληνες θα ξεσηκώσει,
και Αρκάδες, Μανιάτες κυρίως αλλά και άλλους,
[με το στρατό της Βενετίας θα ενώσει..
Τον πόλεμο οι Βενετοί κι οι Έλληνες,
[θε να τον χάσουν χρόνια μετά,
αλλά βρισκόμαστε ακόμη στο 1468, στη Λήμνο,
[όπου ετούτη τη χρονιά,
που οι Οθωμανοί έχουνε νίκες απανωτές σε μέτωπα πολλά,
γεννιόταν όπως προαναφέραμε ο Θωμάς,
[του Γεωργίου Διπλοβατάτζη του Δεσπότη...
Αργότερα την οικογένεια, και τον Θωμά,
[τους βρίσκουμε στην Ισπανία διότι,
οι Ενετοί χάσαν τον πόλεμο και τα νησιά,
[και βέβαια την Λήμνο, αν όχι πρώτη.
Αφού την κατέκτησαν λοιπόν οι Οθωμανοί,
[ο πρώην Δεσπότης, σε κάποιο μέρος της Ιβηρικής,
της χερσονήσου, είν' τώρα ο αρχηγός του ιππικού,
[ο επικεφαλής,
και πολεμά για τον Βασιλέα Φερδινάνδο της Αραγωνίας,
και για την Ισαβέλλα, την Βασίλισσα της Καστίλης,
[το βασιλικό ζεύγος της Ισπανίας,
ώσπου στα τείχη της Γρανάδας,
[σε κάποια μάχη αυτός ηρωικά θα πέσει
όταν τους εχθρούς του στέμματος Μαυριτανούς,
[να διώξει είχε παλέψει..
Παρά την ορφάνια του γιος του ο μικρός,
θα κάνει εξαιρετικές σπουδές,
[και θα διαπρέψει σαν νομικός,
θα είναι ο Θωμάς Διπλοβατάτζης,
[ο σπουδαίος ιστορικός,
της Πάντοβα, Σαλέρνο και Φεράρα,
[ο πανεπιστημιακός,
που οι απόψεις του φέραν αντάρα,
[στους νομικούς διαχρονικά,
κυρίως με τα βιβλία του τα ξεχωριστά,
και πιότερο με το "περί ενδόξων νομομαθών"
περιλαμβάνοντας εξακοσίους εκ των προκλασικών
Ελλήνων νομοδιδασκάλων και βέβαια νομοθετών...
____________________________________
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
* Πομπόνιο Ιούλιος, Julius Pomponius Laetus (1428 – June 9, 1498), γνωστός και ως Giulio Pomponio Leto, γεννήθηκε στο Teggiano, κοντά στο Σαλέρνο, παράνομος γόνος αρχοντικού οίκου του Sanseverino. Σπούδασε στη Ρώμη με τον Lorenzo Valla, τον οποίο διαδέχθηκε το 1457 ως καθηγητής της ευγλωττίας στο Γυμνάσιο Romanum. Σχετικά με αυτό το διάστημα ίδρυσε μια ακαδημία την Accademia Romana, στα μέλη της οποίας εγκρίθηκαν ελληνικά και λατινικά ονόματα, και συναντήθηκαν στο σπίτι του Laetus στο Quirinal, η οποία ήταν γεμάτη με θραύσματα και επιγραφές και ρωμαϊκά νομίσματα που συλλέγονται από αυτό τον πρώιμο αρχαιολόγο, για να συζητήσουν κλασικά θέματα.
Το 1466 ενώ έχει μία ολιγοήμερη διαμονή στη Βενετία, πηγαίνοντας προς το Πανεπιστήμιο της Ρώμης για ένα προκαθορισμένο ραντεβού, κατηγορείται από το Συμβούλιο των Δέκα ότι επηρεάζει τους μαθητές του με αρνητικές ιδεοληψίες. Η υπόθεση εξελίσσεται άσχημα για τον Laetus αφού τελικά χρεώνεται με σοδομισμό και φυλακίζεται. Ο Πάπας Παύλος ο Β' στη Ρώμη, τώρα, αρχίζει να βλέπει την ακαδημία του Laetus με καχυποψία: ότι οι φοιτούντες απολαμβάνουν τον παγανισμό, ενώ είναι επηρεασμένοι από αιρετικές και επαναστατικές δημοκρατικές ιδέες.
Ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων, αθωώθηκε και αφέθηκε να επιστρέψει στα καθηγητικά του καθήκοντά του. Από τότε όμως έγινε απαγορευμένο να προφέρουν το όνομα της ακαδημίας, ακόμη και για αστείο.
Ο καθηγητής, πολύ σοφά, αποφάσισε να μην πατήσει πια ξανά το πόδι του στη Βενετία, και για μεγαλύτερη ασφάλεια, σύντομα παντρεύτηκε ! Συνέχισε να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης μέχρι το θάνατό του το 1498.
Ο Πάπας Σίξτος IV επέτρεψε την επανέναρξη των Ακαδημαϊκών συναντήσεων και μαθημάτων, οι οποίες συνεχίστηκαν μέχρι το Σάκο της Ρώμης στις 6 Μαΐου 1527.
Η σημασία του Laetus στην πολιτιστική ιστορία και κληρονομιά, έγκειται κυρίως στο ρόλο του ως δάσκαλος. Θάφτηκε στην εκκλησία San Salvatore στο Lauro στη Ρώμη
* Σάκος της Ρώμης, Η σύγκρουση στις 6 Μαΐου 1527 μεταξύ μεταξύ του Ρωμαίου αυτοκράτορα Καρόλου V' και της 'Ένωσης Κονιάκ", λήγει τη νίκη των στρατευμάτων της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας επί των Γαλλικών στην Ιταλία. Ο Πάπας Clemente VII φυλακίζεται.
* Ένωση Κονιάκ, Η συμμαχία της Γαλλίας, του Μιλάνου, της Βενετίας, της Φλωρεντίας και του Παπισμού, και είχε διάρκεια τέσσερα μόνο χρόνια, από το 1526 μέχρι το 1529. Η ιδέα της Ένωσης ξεκίνησε από την προσπάθεια του Πάπα Κλήμη του 7ου, να αντιδράσει σε αυτό που πολλοί θεωρούσαν σαν "αυτοκρατορική κυριαρχία".
* Θρίαμβος της ορθοδοξίας, ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Θεοδόσιος τον Φεβρουάριο του 380 τον καθιερώνει και υποβάλλει ως επίσημη υποχρεωτική θρησκεία τον χριστιανισμό. Συγκάλεσε το 381 τη Δευτέρα Οικουμενική Σύνοδο για να αποβάλει τους αιρετικούς και να ρυθμίσει τις διάφορες ενδοεκκλησιαστικές έριδες. Ο υπό του Θεοδοσίου εγκαινιασθείς διωγμός εναντίον των αιρετικών και αντιφρονούντων προς το χριστιανικό "δόγμα" επεκτάθηκε σε όλες τις πόλεις της Ανατολής. Εκκλησίες και όλα τα ιερά κτήματα δόθηκαν σε Χριστιανούς, απαγόρευσε στους αιρετικούς να κατέχουν πολιτικά αξιώματα, πολλούς από αυτούς τους έστειλε στην εξορία.
Στρέφεται με φανατισμό εναντίον αυτών που επιμένουν στην ελληνική φιλοσοφία και λατρεία, καταργεί τους ολυμπιακούς αγώνες και γενικότερα όλους τους πανελλήνιους αγώνες και φαίνεται ότι τον ενοχλεί οτιδήποτε "ελληνικό". Διατάζει την κατεδάφιση πολλών αρχαίων ναών. Μεταξύ άλλων κατεστράφη τότε ο περίφημος ναός του Σεράπιδος στην Αλεξάνδρεια, ο περικαλλής ναός στην Απαμεία και πολλοί άλλοι.
Κατ΄ αυτόν τον τρόπον θριάμβευσε επί της εποχής του Θεοδοσίου ο χριστιανισμός επί των Ελλήνων εθνικών, και των αλλιώς σκεπτόμενων και επίσης η Ορθοδοξία επί των αιρετικών, έτσι που ανακηρύχτηκε από την εκκλησία ως Θεοδόσιος ο Μέγας. Εντύπωση προκαλεί η φράση «διαπράττουν την ασέβεια του Ελληνισμού»! Όπως και άλλες:
- «Διατάσσουμε όλα τα ιερά και οι ναοί τους (των Ελλήνων), όσα βρίσκονται ακόμα άθικτα, να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και να εξαγνιστούν με την ύψωση του σημείου της σεβαστής χριστιανικής θρησκείας. Αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή εμφανιστεί κάποιος που έχει παραβλέψει αυτόν τον νόμο, θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανάτου». - Αυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντιανός προς Ισίδωρον, Έπαρχο Πραιτωρίου, 14 Νοεμβρίου 435 μ.Χ.
- «Τέτοιου είδους πράξεις, όπως η λατρεία των ελλήνων θεών, αν εξακολουθούν να συμβαίνουν (η καταγγελθεί ότι συμβαίνουν) ακόμα και σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι, το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί ταμείο των ιεροτάτων ανδρών (δηλαδή των Ιερέων της Χριστιανικής Εκκλησίας) ενώ ο ιδιοκτήτης τους, που έδωσε τη συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος, θα αποπεμφθεί από το (οποιοδήποτε) αξίωμά του, θα χάσει την περιουσία του και αφού υποστεί βασανισμό με μεταλλικά όργανα, θα οδηγηθεί σε διαρκή εξορία». - Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11.8,αυτοκράτορες Λέων και Ανθέμιος προς Διόσκουρον, Έπαρχο του πραιτωρίου. Παρεδόθη το 472 μ.Χ.
- «Διατάσσουμε τους άρχοντές μας, αλλά και όσους διδάσκονται από τους θεοφιλέστατους επισκόπους, να τιμωρούνται όσοι διαπράττουν την ασέβεια του Ελληνισμού ! Κανείς να μην έχει το δικαίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη(περιουσίες) ή να χαρίζει με δωρεά οτιδήποτε σε πρόσωπα ή τόπους, που έχουν επισημανθεί. Όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μ’ αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνται». - Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11.9 επίσης Β1,1,19 και Νομοκάνων 6,3. Ο συγκεκριμένος νόμος θεωρείται νομοθέτημα του Ιουστινιανού.
- «Επειδή μερικοί συνελήφθησαν (αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάφτισμα) διακατεχόμενοι την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων, να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν τον φιλάνθρωπο Θεό μας, αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας. Αν επιμείνουν στην πλάνη των Ελλήνων, θα υποβληθούν στην εσχάτη των ποινών.
Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάφτισμα, θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότατες εκκλησίες μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους και να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών.
Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως, θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα.
- «Διατάσσουμε όλα τα ιερά και οι ναοί τους (των Ελλήνων), όσα βρίσκονται ακόμα άθικτα, να καταστραφούν με διαταγή των τοπικών αρχών και να εξαγνιστούν με την ύψωση του σημείου της σεβαστής χριστιανικής θρησκείας. Αν με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον ικανού δικαστή εμφανιστεί κάποιος που έχει παραβλέψει αυτόν τον νόμο, θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανάτου». - Αυτοκράτορες Θεοδόσιος και Βαλεντιανός προς Ισίδωρον, Έπαρχο Πραιτωρίου, 14 Νοεμβρίου 435 μ.Χ.
- «Τέτοιου είδους πράξεις, όπως η λατρεία των ελλήνων θεών, αν εξακολουθούν να συμβαίνουν (η καταγγελθεί ότι συμβαίνουν) ακόμα και σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι, το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί ταμείο των ιεροτάτων ανδρών (δηλαδή των Ιερέων της Χριστιανικής Εκκλησίας) ενώ ο ιδιοκτήτης τους, που έδωσε τη συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος, θα αποπεμφθεί από το (οποιοδήποτε) αξίωμά του, θα χάσει την περιουσία του και αφού υποστεί βασανισμό με μεταλλικά όργανα, θα οδηγηθεί σε διαρκή εξορία». - Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11.8,αυτοκράτορες Λέων και Ανθέμιος προς Διόσκουρον, Έπαρχο του πραιτωρίου. Παρεδόθη το 472 μ.Χ.
- «Διατάσσουμε τους άρχοντές μας, αλλά και όσους διδάσκονται από τους θεοφιλέστατους επισκόπους, να τιμωρούνται όσοι διαπράττουν την ασέβεια του Ελληνισμού ! Κανείς να μην έχει το δικαίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη(περιουσίες) ή να χαρίζει με δωρεά οτιδήποτε σε πρόσωπα ή τόπους, που έχουν επισημανθεί. Όσα δίδονται ή κληροδοτούνται μ’ αυτόν τον τρόπο θα αφαιρούνται». - Ιουστινιάνειος Κώδικας 1.11.9 επίσης Β1,1,19 και Νομοκάνων 6,3. Ο συγκεκριμένος νόμος θεωρείται νομοθέτημα του Ιουστινιανού.
- «Επειδή μερικοί συνελήφθησαν (αν και αξιώθηκαν το χριστιανικό βάφτισμα) διακατεχόμενοι την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων, να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν τον φιλάνθρωπο Θεό μας, αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας. Αν επιμείνουν στην πλάνη των Ελλήνων, θα υποβληθούν στην εσχάτη των ποινών.
Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάφτισμα, θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότατες εκκλησίες μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους και να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών.
Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως, θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα.
Διαφορετικά ας γνωρίζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν (να ζητήσουν μόνοι τους δηλαδή το σωτήριο βάπτισμα) δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα ούτε θα τους επιτραπεί να είναι ιδιοκτήτες περιουσίας, ούτε κινητής ούτε ακίνητης. Θα τους αφαιρεθούν τα πάντα και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια και επιπλέον θα υποβληθούν στις έσχατες τιμωρίες.
- Θα παρεμποδίσουμε κάθε μάθημα που διδάσκεται από όσους πάσχουν από τη νόσο και τη μανία (μάθησης) των ανόσιων των Ελλήνων, ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν, να μη διαφθείρουν πια τις ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλήθειες.
- Θα παρεμποδίσουμε κάθε μάθημα που διδάσκεται από όσους πάσχουν από τη νόσο και τη μανία (μάθησης) των ανόσιων των Ελλήνων, ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν, να μη διαφθείρουν πια τις ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλήθειες.
Αν φανεί λοιπόν κάποιος τέτοιος άνθρωπος και δεν τρέξει στις άγιες εκκλησίες μας μαζί με όλους τους συγγενείς και τους οικείους του, θα τιμωρηθεί με τις προαναφερθείσες ποινές. Θεσπίζουμε δε και νόμο, σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά, όταν είναι σε μικρή ηλικία θα πρέπει να βαπτίζονται αμέσως και χωρίς αναβολή, όσα δε είναι μεγαλύτερα στην ηλικία θα πρέπει να συχνάζουν στις ιερότατες εκκλησίες μας και να διδάσκονται τις θείες γραφές και τους θείους (εβραιο-βιβλικούς) κανόνες.
Αφού δε εννοήσουν και αποβάλλουν την παλαιά (αρχαιο-Ελληνική) πλάνη, θα μπορέσουν να δεχθούν το βάπτισμα και στη συνέχεια να διαφυλάξουν την αληθινή πίστη των ορθόδοξων χριστιανών.
Όσων δε έχουν κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα ή περιουσία μεγάλη και για να κρατήσουν προσχήματα (προσποιούμενοι τους πιστούς) ήλθαν ή πρόκειται να έρθουν να βαφτιστούν, αλλά αφήνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους μέσα στην Ελληνική πλάνη, διατάσσουμε να δημευθεί η περιουσία τους, να αποκλεισθούν από τα πολιτικά τους δικαιώματά τους και να υποβληθούν σε αντάξιες τιμωρίες, αφού είναι φανερό, ότι πήραν το βάπτισμα χωρίς καθαρή πίστη. Θεσπίζουμε αυτούς τους νόμους για τους αλιτήριους Έλληνες». - Ιουστινιάνειος κώδικας 1.11.10).
* Το Πραιτώριο της Κωνσταντινούπολης, γνωστό και σαν Πραιτώριο το Μέγα, υπήρξε δημόσιο κτίριο στην βυζαντινή Κωνσταντινούπολη που στέγαζε την έδρα του Πραίτορα, του έπαρχου του Πραιτωρίου, του Λογοθέτη που ήταν βοηθός του έπαρχου, και τις κρατικές φυλακές, στις οποίες κρατήθηκαν αντικυβερνητικοί, εικονομάχοι και Άραβες αιχμάλωτοι. Ήταν κοντά στον ιππόδρομο και σε σημείο ψηλότερα του λιμανιού των Σοφίων, το σημερινό Κάτεργα λιμανί. Στους βυζαντινούς χρόνους το όνομα «πραιτώριο» έγινε συνώνυμο της φυλακής.
* Το Βασίλειο της Κύπρου, ήταν ένα Σταυροφορικό Βασίλειο κατά την περίοδο του Μεσαίωνα. Ιδρύθηκε το 1197, έξι χρόνια μετά από την κατάληψη της Κύπρου από τον Ριχάρδο το Λεοντόκαρδο το 1191, κατά την Γ' Σταυροφορία. Καταλύθηκε όταν το 1489 η Βασίλισσα Αικατερίνη Κορνάρο παραχώρησε, ως κληρονομιά, το νησί στη Βενετία.
Κατά την Γ' Σταυροφορία ο στόλος του Ριχάρδου μετά από μία καταιγίδα προσορμίστηκε στην Κύπρο. Μετά από λίγες ημέρες επιβάτες από τα πληρώματα του στόλου αιχμαλωτίζονται από τον ηγεμόνα της Κύπρου, τον Ισαάκιο Κομνηνό, τον άνθρωπο που απόσχισε την Κύπρο από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ο Ριχάρδος κυριεύει την Κύπρο, απελευθερώνει τους δικούς του, αιχμαλωτίζει τον Ισαάκιο Κομνηνό και πουλάει το νησί στους Ναΐτες Ιππότες.
Ένα χρόνο αργότερα οι Ναΐτες Ιππότες επιστρέφουν το νησί στον Ριχάρδο, μετά από την εξέγερση των κατοίκων κατά της σκληρής διακυβέρνησης και της βαριάς φορολογίας που είχαν επιβάλει.
Ο Ριχάρδος ξαναπουλάει το νησί... αυτή τη φορά στον έκπτωτο Γάλλο βασιλιά της Ιερουσαλήμ Γκι ντε Λουζινιάν, σαν αντάλλαγμα για την παραίτησή του από τα δικαιώματά του στο Βασίλειο της Ιερουσαλήμ.
Το 1197, όταν στην εξουσία ήταν ο αδελφός του Γκι, ο Αμωρί ή Αμάλριχος, η Κύπρος αναγνωρίζεται ως Βασίλειο και αποδεικνύεται το μακροβιότερο από τις κατακτήσεις των Σταυροφόρων, μέχρι το 1489 και κρατήθηκε ως Βενετική κτήση μέχρι το 1571, όταν έπεσε στα χέρια των Τούρκων.
* Ιδιόκτητο χωράφι, Το 1468 δωρίζεται από τον Ιάκωβο τον Β΄της δυναστείας των Λουζινιανών στον ιππότη Jerome Salviati, μεγάλη έκταση γης, με το όνομα Anarrida και αναφέρεται στον κατάλογο των δημόσιων κτημάτων, που έγινε στις αρχές της Ενετοκρατίας.
*Διπλοβατάτζης Θωμάς (1468-1541) Έλληνας λόγιος από την Κωνσταντινούπολη, νομομαθής – ουμανιστής, με κλασική ελληνική του παιδεία (γλώσσα, ευρύ πεδίο πρόσβασης στην κλασική, μετακλασική και βυζαντινή γραμματεία) πέρα από την επίκτητη ρωμαϊκή και ιταλική.
Γεννημένος στην Κέρκυρα, όπου είχε καταφύγει η οικογένειά του μετά την Άλωση. Σπούδασε φιλοσοφία και νομικά στο πανεπιστήμιο του Σαλέρνο, στη Φεράρα και στην Πάντοβα. Το 1490 γίνεται διδάκτωρ και διορίζεται στην υπηρεσία του ηγεμόνα Ιωάννη Σφόρτσα, τοποτηρητή στο Δικαστήριο του Πέζαρο, ενώ το 1492 αναλαμβάνει καθήκοντα εισαγγελέα στο Πέζαρο.
Με αφορμή Διάταγμα του Σφόρτσα για τη σύνθεση του Συμβουλίου και τη σχετική «πρωτοκαθεδρία» (praecendentia) των συμβούλων (νομικών, ιατρών και πιθανώς κληρικών), ο Θωμάς υποστήριξε ότι οι «δόκτορες» έπρεπε να προηγούνται των στρατιωτικών (ιπποτών, equestres) και να κάθονται πλησιέστερα στον ηγεμόνα.
Για να αποδείξει δε του λόγου το αληθές, τη βασιμότητα του ισχυρισμού του, άρχισε τη μελέτη και συγγραφή του κυριότερου έργου του Praestantia Doctorum (Περί της υπεροχής -ή προσφοράς-των δοκτόρων). Το έργο αυτό δεν ανευρέθη ολόκληρο, πλην όμως είναι γνωστό το περιεχόμενό του: η ύλη ήταν κατανεμημένη σε 12 βιβλία. Τα πρώτα 8 διελάμβαναν για τα Ιδρύματα (σχολές, πανεπιστήμια) τα οποία απένεμαν τα διδακτορικά διπλώματα, καθώς και για τις σχετικές διαδικασίες φοίτησης, σπουδών, επιστημονικούς κλάδους.
Διεσώθη το 9ο βιβλίο υπό μορφή αντιγράφου του απολεσθέντος πρωτοτύπου χειρογράφου, το οποίο είναι γνωστό ως Liber de Claris Juris Consultis Βίβλος των Ενδόξων -ή Επιφανών- Νομομαθών. Περιλαμβάνει τις βιογραφίες, κατά χρονολογική σειρά, περισσοτέρων από 600 νομοθετών, νομομαθών και νομοδιδασκάλων της προκλασικής Ελλάδας (Φορονεύς, Μίνως), τον Μωυσή και σχεδόν όλους τους νομοθέτες της κλασικής Ελλάδας και της Κάτω Ιταλίας, τους Ρωμαίους της κλασικής και μετακλασικής περιόδου, τους Βυζαντινούς της Ιουστινιανείου περιόδου και τέλος τους νομομαθείς διαφόρων «εθνοτήτων» της τότε Ευρώπης (Ιταλούς, Γάλλους, Ισπανούς, Άγγλους, Ελβετούς, Γερμανούς) έως το έτος 1511.
Στις αρχές του 20ού αιώνα Γερμανοί κατ’ αρχάς και αργότερα Γάλλοι προστέθηκαν σε Ιταλούς επιστήμονες για μια πιο συστηματική μελέτη και έκδοση του χειρογράφου αφ’ ενός, και αφ’ ετέρου για την παρουσίαση ειδικής θεματολογίας και ερμηνευτικής των πηγών και των ποικίλων καταγραφών του θ. Διπλοβατάτζη.
Για να αποδείξει δε του λόγου το αληθές, τη βασιμότητα του ισχυρισμού του, άρχισε τη μελέτη και συγγραφή του κυριότερου έργου του Praestantia Doctorum (Περί της υπεροχής -ή προσφοράς-των δοκτόρων). Το έργο αυτό δεν ανευρέθη ολόκληρο, πλην όμως είναι γνωστό το περιεχόμενό του: η ύλη ήταν κατανεμημένη σε 12 βιβλία. Τα πρώτα 8 διελάμβαναν για τα Ιδρύματα (σχολές, πανεπιστήμια) τα οποία απένεμαν τα διδακτορικά διπλώματα, καθώς και για τις σχετικές διαδικασίες φοίτησης, σπουδών, επιστημονικούς κλάδους.
Διεσώθη το 9ο βιβλίο υπό μορφή αντιγράφου του απολεσθέντος πρωτοτύπου χειρογράφου, το οποίο είναι γνωστό ως Liber de Claris Juris Consultis Βίβλος των Ενδόξων -ή Επιφανών- Νομομαθών. Περιλαμβάνει τις βιογραφίες, κατά χρονολογική σειρά, περισσοτέρων από 600 νομοθετών, νομομαθών και νομοδιδασκάλων της προκλασικής Ελλάδας (Φορονεύς, Μίνως), τον Μωυσή και σχεδόν όλους τους νομοθέτες της κλασικής Ελλάδας και της Κάτω Ιταλίας, τους Ρωμαίους της κλασικής και μετακλασικής περιόδου, τους Βυζαντινούς της Ιουστινιανείου περιόδου και τέλος τους νομομαθείς διαφόρων «εθνοτήτων» της τότε Ευρώπης (Ιταλούς, Γάλλους, Ισπανούς, Άγγλους, Ελβετούς, Γερμανούς) έως το έτος 1511.
Στις αρχές του 20ού αιώνα Γερμανοί κατ’ αρχάς και αργότερα Γάλλοι προστέθηκαν σε Ιταλούς επιστήμονες για μια πιο συστηματική μελέτη και έκδοση του χειρογράφου αφ’ ενός, και αφ’ ετέρου για την παρουσίαση ειδικής θεματολογίας και ερμηνευτικής των πηγών και των ποικίλων καταγραφών του θ. Διπλοβατάτζη.
Το μέγεθος της γενικής αυτής αναγνώρισης συνοψίζεται και εκφράζεται με την ομόφωνη, ταυτόσημη και επιγραμματική διατύπωση Ιταλών, Γερμανών και Γάλλων νομικών, ιστορικών, φιλολόγων και κοινωνιολόγων, σύμφωνα με τους οποίους ο Θωμάς Διπλοβατάτζης ήταν «Ιδρυτής της Φιλολογικής Ιστορίας του Δικαίου» (Fondatore de la Storia Letteraria del Diritto) και «Πρόδρομος της Ιστορικής Σχολής του Δικαίου» (Precursore de la Scuola Eritica del Diritto), (19ος αι.)
Το πλούσιο συγγραφικό έργο του τον κατατάσσει στους κορυφαίους μελετητές του Βυζαντινού και του ρωμαϊκού δικαίου. Το «Περί των ενδόξων νομομαθών», που αναφέραμε ήδη, γράφτηκε στα λατινικά, πολύ σπουδαία θεωρήθηκαν και: «Η επιτομή των Βίων του Πλουτάρχου», «Ο Βίος Ιννοκεντίου Δ’»κ.ά.
Απόσπασμα από το έμμετρο έργο
"ΙΣΤΟΡΙΕΣ και ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Στίχοι - Κείμενα: Παναγιώτης Β. Ματαράγκας
Επιμέλεια - Αποτύπωση: Κ. Γ. Ραπακούλια
Ιστορίες και Υστερίες της Ιστορίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.