1471, Προίκες και κληρονομιές



   1471 Ταγγέρη


Οι Πορτογάλοι μεγαλώνουν την αυτοκρατορία τους
                                                      [με εδάφη που αρπάζουνε ένα-ένα,

και την Ταγγέρη, την αρχαία των Καρχηδόνιων αποικία 
                                                         [προσθέτουν φέτος "εν έτει 1471".
 

Την πόλη έχτισε ο Σύφαξ, μας λέει η βερβερική μυθολογία,
                                                                            [ο γυιός του Ηρακλή, 
και της θεάς Τίγγηδας*, της συζύγου του ήρωα Ανταίου,                                             *Tingis 
                                                        [που του Ποσειδώνα
ήταν παιδί,
απ' όταν "συνευρέθη" ο μπερμπάντης θαλασσινός θεός, στα νιάτα του,

                                                                                 [με την ίδια ρε φίλε μου τη Γη,
κι αφού μεγάλωσε ο προνομιούχος γόνος,
                                                                     [τον διόρισε να βασιλεύει στη Λιβύη.

Ακόμα κάπου εκεί κοντά, υπάρχει του Δωριέα ήρωα η σπηλιά,
που ως σήμερα τα πούλμαν φτάνουν με τους τουρίστες στη σειρά,
να δουν που κοιμήθηκε ο Ηρακλής, πριν τον πασίγνωστό του άθλο...


Πρόσφατα μάλιστα γυρίστηκε και ταινία για τον κινηματογράφο.


 

     Με τρόπο γλαφυρό διδάσκει κι αυτή η ιστορία,
       πόσο άσκοπη και περιττή είν' μία αιματοχυσία,
       όπως η συγκεκριμένη για την Ταγγέρη εκείνο τον καιρό,
       αφού σε λίγο, από τους νικητές,
                                            [η πόλη, για δώρο"πήγε" σε γαμπρό,
       στον Κάρολο ΙΙ*, και θάλεγα πως πήγε τζάμπα         *H.M. Charles II King of England,                γιατί του την εδώσαν, "πακέτο προίκα"
                                    [με την πριγκίπισα Μπραγκάντζα*.           *Catherine of Braganza

      Με γάμους οικονομικών συμφερόντων
                                               [και με κουμπαριές
       γίνονταν τότε της εξουσίας οι "δουλειές",
       και χώρες ολόκληρες,
                                  [με τους δουλευτές,
       τους αγρότες-είλωτες, ή κάπως έτσι,
       εύκολα δίνανε προικα-πεσκέσι,
       οι άρχοντες οι "γαλαζοαιμ-ά-τοι"...

       Εντύπωση να μη σου κάνει, 
                     [αφού και τώρα οι κουστουμάτοι,
       τα σύνορα....
                       [όποτε θένε αλλάζουν,
       φιμώνοντας φωνές σ' οθόνες,
                         [να μην τους κράζουν....

Σημείωση :

Απ' την Ταγγέρη,
                        [την μυστηριακή αρχαία πόλη,
πολλοί δημιουργοί εμπνεύστηκαν,
                               [και πιότεροι ονειροπόλοι,
όπως οι ζωγράφοι Ματίς* και Ντελακρουά*,                    *Matish, Delacroix,
ο λογοτέχνης φιλόσοφος Μπέκετ,                                        *Beckett, 
          [και άλλοι, με ανεκτίμητη προσφορά, 
σαν τους Ζενέ,* και Τρούμαν Καπότε*                               *Zan Zene, Truman Capote
                             [τους κορυφαίους συγγραφείς, 
ή ακόμα τον σκηνοθέτη Μπερτολούτσι*,                           *Bernardo Bertolucci
                    [που ίσως να τους λέγαμε και "βίπς"...            *VIP, Very Important Person  
τώρα, στην υπερβολή της Νέας μας Εποχής !

___________________________________________________                                      

   1471  Δανία

              Έργο του Bernt Notke, για τη νίκη του Στούρε* στη Μάχη του Μπρούνκεμπεργκ στη Στοκχόλμη.



     Αυτοί οι βόρειοι... οι Βίκινγκς δηλαδή,
        οι Δανοί, οι Σουηδοί κι οι Νορβηγοί,
        μας κάνουν όλους να απορούμε
        καθώς το.... "μαζί δεν κάνουμε,
        και χώρια δεν μπορούμε",
        έχει μια εξαιρετική, μια συνεχή εφαρμογή,
        για αιώνες πάμπολλους εκεί.


       Ενώνονται, έχοντας "κοινό" έναν βασιλιά...
       φαγώνονται... "χωρίζουνε" λίγο μετά,
       και... πάλι μονιάζουν, μα όχι για πολύ ξανά...
       Νά, νέοι πόλεμοι εμφύλιοι στη σειρά.

      Έτσι, όπως τα λέω... και τούτη τη χρονιά,
       η Νορβηγία κι η Δανία κολεγιά,
       έχοντας "κοινό" τον Χριστιανό τον Α' βασιλιά,
       με σφοδρότητα χτυπάνε τη Σουηδία,
       να πάρει ο άνακτας με τη βία,
       τη χώρα και την εξουσία.

       Μα τούσπασε ο τσαμπουκάς,
       καθώς ο Στεν Στούρε,
                               [ο Σουηδός αντιβασιλιάς,
       στη Μάχη του Μπρούνκεμπεργκ στη Στοκχόλμη,
       τον λιάνισε .... κι ο Χριστιανός ο Α'
                                                                [τρέχει ακόμη !





                                      ΙΣΧΥΣ ΜΟΥ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
                                                                             
Απόγονος του Χριστιανού του Α'
                                   [ήτανε και ο δικός μας,
που αποζημίωση δραχμο-δισεκατομμύρια....
                                               [πήρε απ' το λαό μας..

       "Σε είδα πρόσφατα Κώστα μου στη τιβή,
        γέρο και άρρωστο και σε λυπήθηκα πολύ,
        γιατί το '52 στα "Ανάβρυτα"
                               [ίσως να σ'  είχα συμμαθητή,
        αν δεν με κόβανε, όχι απ' τους βαθμούς,
               [μα προφανώς διότι της πλέμπας ήμουν παιδί...

       Επίσης τον όρκο μου τον φωνακτό δεν τον ξεχνάω,
                      [στο κέντρο "Παλάσκας"* που είχα ορκιστεί,
        πίστη σε σένα, και στο Σύνταγμα,
                                            [και που τον τήρησα ασυζητητί...

       Αλλά, ρε Κώστα μου παρακολουθώντας,
                                           [με αγάπη, τη δική σου διαδρομή,
       καθώς κι οι δύο τον ίδιο χρόνο ήρθαμε στη ζωή,
       ό,τι στο δρόμο σου με πείραξε πολύ,
                                     [λυπάμαι μα πρέπει να τ' αναφέρω,
       και τ' ότι η αλήθεια είν' πικρή,
                                                    [πολύ καλά το ξέρω...

       Δεν θα αναφερθώ καθόλου στο '63,
                                        [σ' εκείνη τη διαμάχη την Ιουλιανή,
       θα θεωρήσω με επιείκεια πως ήσουν ακόμη,
                                           [ένα "εικοσιτετράχρονο" παιδί,
       άσχετο βέβαια αν ο Μωάμεθ Β΄ στα εικοσιένα,
                                            [κατέκτησε όλη τη Βαλκανική,
       ή για εγκλήματα τους καταδικάστηκαν,
                                                [στα είκοσί τους πολλοί Ναζί....

       Βλέπεις σε κάλυψα σ' αυτό γιατί ψωμί κι αλάτι,
                        [που λέει ο λόγος φάγαμε μαζί και σ' αγαπώ,
       αλλά για τ' άλλα που ήσουν ώριμος,
                                         [αν θα τα κρύψω θα εκτεθώ...

      Έτσι χαρτί και καλαμάρι, όλα τα γράφω,
                                  [σ' αυτή την εργασία μου τη μυστήρια,
       κι αρχίζω τότε που έσυρες στα Ευρωπαϊκά τα δικαστήρια,
       αλύπητα ρε κληρούχα τον "ίδιο τον λαό σου".

      Το εξήντα, που πήγα για θητεία,
                               [με όρκισαν πιστό δικό σου,
        και εκ του όρκου είμαι ακόμη δεσμευμένος,
        μα αναρωτιέμαι τώρα, πάλι και πάλι ο καημένος :

                    Είπες πως το τεράστιο κτηματο- σπιτο-παλάτι,
                    δεν στόδιναν γιατί οι αντίπαλοί σου σε είχαν άχτι,
                    μα τα λεφτά τα πήρες από τη σύνταξή μου εμένα,
                    σου τάδωσαν από τα δανεικά,
                                              [αυτοί με τον καμπτόμενο  αυχένα,
                    που πήρανε τα λεφτά παρακαλώντας
                                                               [για να στα δώσουν,
                    κι όπως με άλλα τους κουβαρνταλίκια,
                                                     [στο τέλος να μας κατα-χρεώσουν.....

                    Τα δισεκατομμύρια που διεκδίκησες,
                                                [τα είσπραξες  ...από μπατίρια....
                    και όπως ξανάπα αφού μας πήγες στα δικαστήρια....

                  Μία αγάπη πολύ μυστήρια,
                                                 [είχες για μένανε τον πιστό σου,
                     και για το λαό που ισχύς σου ήτανε....                              
                                                 [όπως το έγραφε ο θυρεός σου..

       Μα εκείνο που με πείραξε πιο πολύ,
        ήταν του παλατιού,
                              [η "άγνωστη" οικοσκευή,
        που έφυγε εν κρυπτώ,
                          [στη ζούλα που λέμε, στα κρυφά...
            
        Έξη κοντέινερ φύγανε, βαριά-βαριά,
        (και φορτωθήκαν σε καράβι στον Πειραιά),
        αγνώστου σε μένα περιεχομένου,
        (του απορούντος φτωχοποιημένου)..

        Μετά καιρό 'μως στις ειδήσεις,
        σε εκ Λονδίνου ανταποκρίσεις
        λέγαν στου Σόθμπις πουλούσαν κάποια,
        αγνώστου προέλευσης,
                                       [πανάκριβα κομμάτια.

Άστα να πάνε "στα κομμάτια"
                                         [και στην ευχή,
εγώ κρατάω εκείνη τη στιγμή,
που απ' του αρματαγωγού την κουπαστή,
άρχων τ' αγήματος με το σπαθί,
σου απηύθυνα ζητωκραυγή,
                          [ως είθισται για χαιρετισμό...

Πρέπει να ομολογήσω εδώ,
πως πλέον στα εβδομηνταοκτώ,
με την Αλτσχάιμερ που κουβαλώ,
κίνδυνο βλέπω ορατό,
       [ναν' παραμύθια ότι κι αν πω,
κάποιο σενάριο φανταστικό,
και είναι φαινόμενο συχνό,
στον ύπνο μου,
          [να 'ρχεται μία στροφή,
του Ελευθερίου* του ποιητή,                                    *Μάνος Ελευθερίου
με του Μαρκόπουλου τη μουσική*                          *Μαλαματένια λόγια
πώς παίζουν στα ζάρια διάφορα,
                                        [οι αργυραμοιβοί....

Από το καμουφλαρισμένο,
                       [γεμάτο φόβο τραγούδι αυτό,
εμπνεύστηκα κι αυτό το φανταστικό μου
                                                             [κατεβατό.
  

          Υστερόγραφο

Οι έφεδροι δεν έχουνε ποτέ,
                         [όπως οι μόνιμοι, σπαθί,
και του Υπάρχου στ' αρματαγωγό
                 [ήταν το μόνο πούχε βρεθεί,
έτσι σε μένα, για τον χαιρετισμό,
Απόδοση τιμών στο ναυτικό με σπαθί και λευκό γάντι. 

                            [του άνακτα, είχε δοθεί..

Άσπρα γάντια δεν υπήρχαν πουθενά,
και είπα προς στιγμήν,
                                [την γλύτωσα παιδιά...

Μούπαν βάλε στο χέρι άσπρη κάλτσα,
δεν την γλυτώνεις, τα κόλπα άστα,
δεν θα φανεί πως είναι κάλτσα από μακριά,
και δε βαριέσαι "τι κάλτσα λευκή,
                                         [και τι γάντια λευκά.



Αυτά συνέβησαν το εξήντα δύο,
που υπηρετούσα στο γκρί το πλοίο,
των τάνκς το αρματαγωγό,
που κουβαλούσαμε να σε χαρώ,           
κρις κράφτ και κόττερα των βασιλέων,
            [από τ' ανάκτορον του Μον ρεπό*...

Θυμάμαι τον ναύκληρο τον χοντρό,
ξεπατωμένο από το φορτο- κουβαλητό,
να απορεί, να λέει : "Ρε ερωτώ,
έτυχα εγώ τιμής μεγάλης,
ή του άνακτα είμαι χαμάλης ? "

Ίσως παραίσθηση,
                         [να ήτανε όλο αυτό,
και όπως ξανάπα,
                   [από Αλτσχάιμερ καλά κρατώ !!
________________________________________________________


* Μάχη του Μπρούνκεμπεργκ, Στοκχόλμη, ο αντιβασιλέας της Σουηδίας, Στεν Στούρε ο Πρεσβύτερος, με τη βοήθεια αγροτών και μεταλλωρύχων, αποκρούει την επίθεση του βασιλιά Χριστιανού Α' της Δανίας.

 * Χριστιανός Α΄ της Δανίας, Η Σουηδία εξέλεξε στις 20 Ιουνίου 1448 τον Κάρολο Η΄ ως Βασιλιά της. Η Νορβηγία βρέθηκε τότε στο δίλημμα της επιλογής μεταξύ μιας ένωσης με τη Σουηδία ή τη Δανία, ή με την εκλογή ξεχωριστού Βασιλιά. Η τελευταία επιλογή γρήγορα απορρίφθηκε, και μια διαμάχη εξουσίας ακολούθησε ανάμεσα στους υποστηρικτές του Χριστιανού της Δανίας και του Καρόλου της Σουηδίας. Το νορβηγικό βασιλικό συμβούλιο ήταν επίσης διχασμένο. 
- Τον Φεβρουάριο του 1449 ένα μέρος του συμβουλίου τάχθηκε υπέρ του Καρόλου, όμως στις 15 Ιουνίου του ίδιου έτους μια διαφορετική ομάδα του συμβουλίου υπέβαλε την υποτέλειά της στον Χριστιανό. 
- Στις 20 Νοεμβρίου ο Κάρολος στέφθηκε Βασιλιάς της Νορβηγίας στο Τρόντχαϊμ. Ωστόσο, η σουηδική αριστοκρατία πήρε μέτρα για να αποφευχθεί ο πόλεμος με τη Δανία. 
- Τον Ιούνιο του 1450 το σουηδικό βασιλικό συμβούλιο ανάγκασε τον Κάρολο να αποκηρύξει την αξίωσή του για τη Νορβηγία υπέρ του Χριστιανού. 
- Το καλοκαίρι του 1450 ο Χριστιανός έφθασε στη Νορβηγία, με συνοδεία μεγάλου στόλου, και στις 2 Αυγούστου στέφθηκε Βασιλιάς της Νορβηγίας στο Τρόντχαϊμ. 
- Στις 29 Αυγούστου υπεγράφη μια συνθήκη ένωσης της Δανίας και της Νορβηγίας στο Μπέργκεν. Η συνθήκη όριζε ότι η Δανία και η Νορβηγία θα είχαν τον ίδιο Βασιλιά στο διηνεκές.
 

Ο Χριστιανός το 1457 εξελέγει Βασιλιάς και της Σουηδίας, στη θέση του Καρόλου, αναβιώνοντας έτσι εκ νέου την Ένωση του Κάλμαρ. Ωστόσο η Σουηδία παραμένει ασταθής και διχασμένη από φατρίες... και η βασιλεία του τελειώνει το 1464... Ανακαλείται πάλι ο αντιπαθής Κάρολος για Βασιλιάς της Σουηδίας αλλά πολύ γρήγορα θα σταλεί για δεύτερη φορά στην εξορία, απ' όπου θα ξαναανακληθεί και πάλι για την τρίτης θητείας του ως Βασιλιάς, αλλά θα πεθάνει κατά τη διάρκεια της.
Η τελική προσπάθεια του Χριστιανού να ανακτήσει τη Σουηδία, τον Οκτώβριο του 1471, κατέληξε σε μαζική στρατιωτική αποτυχία του έξω από τη Στοκχόλμη. Ο Χριστιανός διατήρησε τη διεκδίκησή του έναντι της Σουηδίας μέχρι το θάνατό του το 1481 στις 21 Μαΐου, στην Κοπεγχάγη, σε ηλικία 55 ετών.
Ενταφιάστηκε στον Καθεδρικό Ναό του Ροσκίλντε. 
Οι απόγονοι του Χριστιανού παραμένουν ακόμα και σήμερα στην εξουσία της Δανίας, ενώ κατείχαν τον έλεγχο της Νορβηγίας μέχρι το 1814, και ξανά από το 1905 έως σήμερα.


* Μον Ρεπό: Ξεκίνησε να κτίζεται το 1828 κατά τα πρότυπα του νεοκλασικισμού, με σχέδια και επίβλεψη του Άγγλου αρχιτέκτονα σερ Γεωργίου Ουίτμορ (Sir George Whitmore), ο οποίος ήταν ο αρχιτέκτονας των ανακτόρων των αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου στην μεγάλη πλατεία της Κέρκυρας, την Σπιανάδα, καθώς και του πολικού μηχανικού J. Harper. Παραδόθηκε το 1831.  
Βρίσκεται στην περιοχή Κανόνι, στην έκταση όπου σύμφωνα με τον Θουκυδίδη τοποθετούνταν η Παλαιόπολη. Έχει συνολική έκταση 258 στρέμματα και καλύπτεται από πλούσια βλάστηση.  
 Για το χατίρι της αγαπημένης του, πανέμορφης Νίνας Παλατιανού, που ονειρευόταν να ζήσει σε ένα μικρό παλάτι στην εξοχή, ο sir Frederick , ο Άγγλος Αρμοστής της Κέρκυρας Frederic Adam, έπεισε τη Γερουσία να παραχωρήσει το κτήμα του Αγίου Παντελεήμονα για θερινή κατοικία των Αρμοστών. Το 1832 όμως που διορίζεται Κυβερνήτης των Ινδιών, ο λόρδος Adam φεύγει μαζί με τη Νίνα και με τη θετή τους κόρη, τη λογία Μαργαρίτα Albana Μηνιάτη.

Το 1833 μεταφέρθηκε στην Έπαυλη η Σχολή Καλών Τεχνών με διευθυντή τον Κερκυραίο γλύπτη Παύλο Προσαλέντη και το 1834 στο αγρόκτημα της έπαυλης λειτούργησαν δημόσιοι κήποι. Το 1840 επί αρμοστείας του λόρδου Howard Duglas μεταφέρθηκε εκεί το Ιεροσπουδαστήριο, όπου και έμεινε δύο χρόνια. 



Μετά την προσχώρηση των Επτανήσων στην Ελλάδα το1864, παραδόθηκε στον βασιλιά Γεώργιο τον Α', ο οποίος το ονόμασε Mon Repos. Έκτοτε χρησιμοποιήθηκε από τη βασιλική οικογένεια μέχρι την εκθρόνισή της.

Η απόλαυση των Ελλήνων εστεμμένων θα διακοπεί κατά το διάστημα του πολέμου και της κατοχής της Ελλάδας από τους Γερμανοϊταλούς και το παλάτι του Μον Ρεπό θα χρησιμοποιεί ο Ιταλός πολιτικός διοικητής των Ιονίων νήσων, Piero Parini σαν θερινή κατοικία. Με την απελευθέρωση οι Ελληνες βασιλείς θα χρησιμοποιούν και πάλι το παλάτι και το κτήμα σαν θερινή κατοικία μέχρι το 1967 που θα εκδιωχθούν από την Ελλάδα. 


Ο τέως το διεκδικεί για δικό του. 
Το 1974 με τη μεταπολίτευση το παλάτι αλλά και το κτήμα θα δοθούν στο Δήμο της Κέρκυρας, αλλά τότε θα αρχίσει μια νέα περιπέτεια καθώς ο Κωνσταντίνος Γλίξμπουργκ θα τα διεκδικήσει σαν δική του προσωπική περιουσία. Αυτή η δικαστική διαμάχη θα διαρκέσει μέχρι το 1991 οπότε η ελληνική δικαιοσύνη θα αποφασίσει ότι το Μον Ρεπό ανήκει στον λαό της Κέρκυρας.

Οι αρχαιότητες του Μον Ρεπό 
Στο κτήμα του Μον Ρεπό, εκτός από το παλάτι, βρίσκονται και τα ερείπια σημαντικών αρχαιοτήτων. Η περιοχή αυτή, σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα αποτελούσε το κέντρο της Παλαιόπολης. Η αρχαία πόλη εκτείνονταν από την περιοχή του Ανεμόμυλου ως το Κανόνι και περιλάμβανε δύο λιμάνια. Το λιμάνι του Αλκίνοου και το Υλλαϊκό λιμάνι.
Οι σημαντικότερες αρχαιότητες της Παλαιόπολης που μπορεί να δει ο επισκέπτης είναι: τα ερείπια της πεντάκλιτης βασιλικής της Αγίας Κέρκυρας, που χρονολογούνται από τις αρχές του 5ου αιώνα και λέγεται ότι οικοδομήθηκε πάνω στα θεμέλια του ρωμαϊκού ωδείου. 

Στην είσοδο σώζονται οι δυο ραβδωτές κολόνες Κορινθιακού ρυθμού. Παρ' όλες τις καταστροφές που υπέστη ο ναός στο ρου της ιστορίας, σώζονται αρκετά μέρη του και κυρίως πολλά γλυπτά και τα ψηφιδωτά δάπεδα.

Στην περιοχή της Παλαιόπολης βρίσκεται και ο καλύτερα σωζόμενος αρχαίος ναός της Κέρκυρας. Είναι ένας μικρός δωρικός ναός που χρονολογείται από τον 6ο π.Χ. αιώνα και αποτελείται από 11 μονόλιθους κίονες. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, ο ναός αυτός ήταν αφιερωμένος στον Ποσειδώνα. 


Οι αρχαιολόγοι όμως, πιστεύουν ότι ήταν αφιερωμένος στον Ασκληπιό ή στον Απόλλωνα.
Ο μεγαλύτερος ναός της αρχαίας Κέρκυρας, όπως φαίνεται από τα ερείπιά του ήταν αυτός της Ηρας που βρίσκεται στα δεξιά του ανακτόρου. Δυστυχώς όμως έχει υποστεί μεγάλες φθορές.



   Το Μον Ρεπό





 


 Απόσπασμα από το έμμετρο έργο  
"ΙΣΤΟΡΙΕΣ και ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ  
Στίχοι - Κείμενα: Παναγιώτης Β. Ματαράγκας 
Επιμέλεια - Αποτύπωση: Κ. Γ. Ραπακούλια 

   Ιστορίες και Υστερίες της Ιστορίας   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.