1493, Όταν Μοιράστηκε ο Κόσμος

  1493

"Αν οι κοκινστατόρες έχουν αφανήσει τόσες και τόσες      

 ψυχές, το έκαναν με μοναδικό σκοπό να αποκτήσουν      

 χρυσάφι και να πλουτίσουν όσο το δυνατό γρηγορότερα"

Απόσπασμα από την αναφορά  

του Επισκόπου Βαρθολομαίου  

Λας Κάζας προς το βασιλιά της

 Ισπανίας.                                     

Θυμάμαι πως.... 
              [σαν ήμουνα πολύ μικρός,

ο παππούς απ' τ' Ανδραμύτι,

                   [ο Κυριαζής Αγαπητός,

μου διηγόταν σαν παραμύθι 

                       [μιά περίεργη ιστορία,

για το πώς μοίρασαν

                 [δυό νομάτοι με μαεστρία,

στη Γιάλτα της Κριμαίας,
                                     [στα δυό τη γή.

Η ιστορία μύριζε "μούφα",

                    [δεν την πίστεψα δηλαδή

κι όλοι λέγαμε τότε πως ο παππούς

                             [είχε τελείως ραμολίρει,

γιατί στο κάθε τόσο, χωρίς λόγο

                                 [φώναζε "ας σιχτίρι",

αφού στου μυαλού του, 
                        [ως φαίνεται, τα φυλαγμένα...
μνήμες κακές, εφιαλτικές, 
                           [που ήτανε αποθηκευμένα,
φαντάσματα, βασανιστικές 

                                  [για κείνον αναμνήσεις,

ποιος ξέρει από πόσους πολέμους, 

          [Κατοχές και βαρβαρο-κατακτήσεις.

Μεγαλώνοντας έβλεπα
                        [πως ναι, ήταν γεγονός

το "μοίρασμα του κόσμου"... 
                       [όσα ο παππούς αληθώς

είπε και σκυλο-μετάνιωσα 

               [που δεν συγκράτησα κι άλλα,

από τις ιστορίες του,

               [για τα "μικρά" ή τα "μεγάλα"

και τα σκεπασμένα με της λήθης

                              [τη σκόνη γεγονότα.

Λες κι οι ισχυροί τραβούν
                           [διαχρονικά την ίδια ρότα,           
το μοίρασμα του κόσμου αποφασίστηκε
     [και πάλι καλά, που ισχυροί ήτανε δυό
και ίσως τα παπαγαλάκια της εποχής
                   [να το θεώρησαν πρόοδο αυτό !!

αφού είχε προηγηθεί,
            [κι ας μην το θυμάται πια κανένας,

ότι πέντε αιώνες περίπου πριν,

              [τον κόσμο μοίρασε μονάχα ένας !     

 ο περίφημος Ροντρίγκο Βοργίας,

             [ο Πάπας Αλέξανδρος ο έκτος,

το χίλια τετρακόσια ενενήντα τρία,

                                          [δηλαδή εφέτος,

που μετρώντας με κουμπάσο*, 
                                  [και διπαραλλήλους*                                          *μέτρα χάρτου

τούς εχθρούς με μία,
                              [τούς είχε κάνει φίλους,

δίνοντας, όπως το βλέπουμε στο χάρτη,

όλες τις Αμερικές,

                   [για των Ισπανών τη πάρτη,

και οι Πορτογάλοι

                      [να νέμονται τις περιοχές,

όσες τραβάει η ψυχή τους,

                                  [απ' τις Ανατολικές !

Σημειώνω γι όσους είναι,

                               [λιγάκι πιο "μπασμένοι",

γεωπολιτικο-μαθηματικο-σπουδαγμένοι,

ο σαρανταπέντε μοιρών

                             [δυτικός μεσημβρινός,

που από τη Γροιλανδία περνάει αυτός,

ορίστηκε σαν σύνορο της αρπαχτής,

της κατά γενικήν ομολογίαν,

                     [ληστο-αποικιοκρατικής...

...και επισημοποιήθη

                         [δια Βούλας Ιστορικής,            

της "Ίντερ Καετέρα"

                     [μιας "Βούλας* Παπικής".                              *bull Inter caetera

___________________________________

                     για τη συνέχεια του έργου "ΙΣΤΟΡΙΕΣ & ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ" πατήστε ΕΔΩ

       

  ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ  

* Πάπας Αλέξανδρος VI (Rodrigo Borgia), Όταν μετά από επιστροφή του Χριστόφορου Κολόμβου δημιουργήθηκαν διαφωνίες για το ποιες περιοχές θα ανήκαν στη κάθε χώρα, ο Πάπας το 1493, αποφάσισε με μια βούλα, αυτή του Inter caetera ότι όλα τα νέα εδάφη θα χωρίζονταν με έναν μεσημβρινό από το ένα πόλο στον άλλο, σε Δυτικά και Νότια. 100 λεύγες δυτικά και νότια  από τις Αζόρες και τα νησιά του Πράσινου Ακρωτηρίου θα πρέπει να ανήκουν στην Καστίλη.
Έτσι βγαίνει κερδισμένη η Ισπανία αφού στα εδάφη της συμπεριλαμβάνεται το μεγαλύτερο μέρος της Αμερικής. Στο ανατολικό μέρος η Βραζιλία, δίδεται  στη Πορτογαλία.

* Συνθήκη Tordesilhas, Η επικύρωση της παπικής βούλας που διαίρεσε το Νέο Κόσμο μεταξύ Πορτογαλίας και Ισπανίας.  Κατά μήκος ενός άξονα βορρά-νότου, στον μεσημβρινό 370 (1770 χλμ 1100 μίλια) δυτικά Νησιά του Ακρωτηρίου Βέρντε (από τη δυτική ακτή της Αφρικής), κατά προσέγγιση 46° 37 "W.  Τα εδάφη στην ανατολή θα ανήκαν στην Πορτογαλία και τα εδάφη στη δύση στην Ισπανία. 

 Τελικά αυτή η συνθήκη προϊόν της καθολικής εκκλησίας, υπεγράφεται στις 7 Ιουνίου 1494, και επικυρώνονται στο Σετούμπαλ, Πορτογαλία, διαιρώντας τον κόσμο, έξω από την Ευρώπη, σε δύο "αποκλειστικά κομμάτια ιδιοκτησίας" θα λέγαμε. Μεταξύ Ισπανίας και Πορτογαλίας.

Οι υπόλοιπες αιτιάσεις-διεκδικήσεις των εξερευνήσεων των εθνών της Ευρώπης όπως της Γαλλίας και της Αγγλίας απορρίπτονται ρητά να έχουν πρόσβαση στα νέα εδάφη, αφήνοντας τους μόνο σαν επιλογές, την πειρατεία, εκτός αν απέρριπταν την παπική αρχή "Διαίρεσης των άγνωστων χωρών"  (κάτι που έκαναν αργότερα). 

* Γιάλτα :  Στο κέντρο παραθερισμού της Γιάλτας στις 4-11 Φεβρουαρίου 1945 έγινε συνδιάσκεψη μεταξύ Αγγλίας, Η.Π.Α. και ΕΣΣΔ για την ανακατάταξη της μεταπολεμικής Ευρώπης.
Είναι πόλη της Κριμαίας στην Ρωσία με πληθυσμό περίπου 81.000 κατοίκους, λιμάνι του Εύξεινου Πόντου στην παραλία της Κριμαίας. Είναι πατρίδα του Ρώσου λογοτέχνη Άντον Τσέχωφ.

 Απόσπασμα από το έμμετρο έργο  

"ΙΣΤΟΡΙΕΣ και ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ  

Στίχοι - Κείμενα: Παναγιώτης Β. Ματαράγκας 

Επιμέλεια - Αποτύπωση: Κ. Γ. Ραπακούλια 

   Ιστορίες και Υστερίες της Ιστορίας