1494, Σαν Ρεβάνς για τον "Σικελικό Εσπερινό"

 

1494

Για χρόνια πολλά χρωστάει
                           [ο βασιλιάς της Καστίλης και Αραγονίας
τριακόσιες χιλιάδες κορώνες στον βασιλέα της Γαλλίας,
κι ο τελευταίος δυό πόλεις κρατά για εγγύηση
                                            [τη Ρουσιγιόν και τη Σερντάν...

Ο Κάρολος ο όγδοος αναρωτιόταν στην ιστορία αυτή
                                                   [οι Ισπανοί για που τo παν,
καθώς το δάνειο τους "κοκκίνησε",
                                   [δεν πλήρωναν καθόλου πια τη δόση,
και ωρύετο βρίζοντας χυδαία,
                                           [ "θα πάρει και θα τους σηκώσει"....

Ενώ 'ταν έτοιμος στις κανονιές να τους πλακώσει,
κατέβασε την ιδέα,
              [να πα να πάρει την Νάπολι στην Ιταλία.

Τότε με εκπληκτική όπου τον διέκρινε μαεστρία,
την τηγανίτα μπατάρει τελείως στο τηγάνι,
και τους γειτόνους του
                                   [όλους τους καλοπιάνει,                        
με κείνα τα σύμφωνα της υστεροβουλίας,
που οι διπλωμάτες τα ονομάζουνε,
                       [τάχα μου, "σύμφωνα φιλίας",
για νάχει εξασφαλισμένα νώτα,
μη την πατήσει όπως πιο πρώτα
κάποιοι πολεμοχαρείς κατακτητές,
γυρνώντας σπίτι τους.....
                    [βρήκανε καταπατητές......

Ρεβεράτζες κάνει λοιπόν στον Αυστριακό,
τον αυτοκράτορα δέκατο τον Μαξιμιλιανό,
της Ρωμαϊκής Αγίας Αυτοκρατορίας,
ή άλλως γνωστό
       [σε κάποια εδάφια της ιστορίας,
ως βασιλέα όλων των Γερμανών...

Δια πολιτικών
            [πιρουετών πρωτοφανών,
στους Άγγλους
            [κάνει τόσες παραχωρήσεις,
που όπου σταθείς κι όπου γυρίσεις,
άκουγες "τάπαιξε τελείως"
                       [ή απολάλησε ο λωλός...

Μα ήξερε πάρα πολύ καλά τι έκανε αυτός,
καθώς προσφάτως έμαθε
   [αυτό που τούκρυψαν σαν ήτανε μικρός,
ότι η Μαρία του Ανζού* ήτανε η γιαγιά του             *Marie d'Anjou 
πρώην βασίλισσα της Γαλλίας,
                         [και σκέφτηκε πως ήταν δικαιωμά του,
αφού αυτή 'ταν κόρη του Λουδοβίκου Β του Ανζού
του βασιλιά της Νάπολης....
                                     [ "τότε εγώ ποιανού αλλουνού
την γνώμη ή και την άδεια έχω ανάγκη να ζητήσω,
να πάω δικαιωματικά τσαμπουκαλίδικα,
                                           [την Νάπολι να πάρω πίσω,
άσε που στους καρ@@@@δες
                                          [κεί κάτω στην Ιταλία,
βαστάω μανιάτικο για κείνη τη σφαγή,
                                     [για κείνη τη δολοφονία,
κάποιων χιλιάδων Γάλλων, πριν δυό αιώνες,
                                          [στον "Σικελικό Εσπερινό*",
και ήρθε η ώρα με τους ιππότες μου
                                                  [να εκδικηθώ γι αυτό....

Αμέσως Ρουσιγιόν και Σερντάν
                                   [στους Ισπανούς τις επιστρέφει,
με τη Συνθήκη της Βαρκελώνης
              [και έτσι την κεφαλή του ήσυχη θα την έχει....

Με τη Γαλλία να είναι τώρα
               [με όλους τους γειτόνους της φιλιωμένη,
ο βασιλιάς της για την Ιταλία τον δρόμο παίρνει,
αφού μες στη στρατιά του μεταξύ άλλων παραχώνει,
και 8000 επιλέκτους μισθοφόρους Ελβετούς,
             [έτσι στο διάβα του τα πάντα αυτός σαρώνει,
ότι κινείται ή πετά
                [που στην πορεία μπροστά του συναντά,
και τους Ναπολιτάνους εύκολα,
                              [χωρίς πολιορκία, τους κατακτά...
_____________________________________________

*Μαρία του Ανζού Ήταν βασίλισσα της Γαλλίας, η μεγαλύτερη κόρη του Λουδοβίκου Β του Ανζού, βασιλιά της Νάπολης, και της Γιολάνδης της Αραγωνίας
Το 1422 στη Μπουρζ, παντρεύτηκε τον δεύτερο ξάδελφό της, βασιλιά της Γαλλίας Κάρολο Ζ, και έγινε βασίλισσα της Γαλλίας. Ήταν η μητέρα του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΑ. Δοκίμασε την απιστία του συζύγου της από την ερωμένη του Αγνή Σορέλ.


*Συνθήκη της Βαρκελώνης    Με βάση τους όρους της συμφωνίας της Βαρκελώνης, η Γαλλία επέστρεψε Roussillon και Cerdagne στο Στέμμα της Αραγονίας. Σε αντάλλαγμα, το Στέμμα της Αραγονίας ορκίστηκε να διατηρήσει την ουδετερότητα κατά τη διάρκεια οποιωνδήποτε γαλλική εισβολή της Ιταλίας.
Οι δύο περιοχές είχαν το όνομά του νωρίτερα στον αιώνα ως εγγύηση για δάνειο ύψους 300.000 κορώνες από τη Γαλλία στο βασιλιά της Αραγωνίας, και κατασχέθηκαν από τη Γαλλία το 1462, όταν το δάνειο δεν αποπληρωθεί. Το κίνητρο για την επιστροφή τους μέσω της Συνθήκης της Βαρκελώνης ήταν η επιθυμία του Charles VIII της Γαλλίας για να εξευμενίσει τους ενδεχόμενους εχθρούς πριν προβλεπόμενη εισβολή του στην Ιταλία.


* Σικελικός Εσπερινός, Η ανταρσία ξεκίνησε τη Δευτέρα του Πάσχα του έτους 1282 από την εκκλησία της Αγίας Τριάδας, που τότε βρισκόταν λίγο έξω από το Παλέρμο, και διαδόθηκε στο νησί. Επί έξι εβδομάδες σφαγιάζονταν Γάλλοι στρατιώτες και κάτοικοι.
Τα περιστατικά που οδήγησαν, ως αφορμές και όχι ως αίτια, στην ένοπλη εξέγερση κατά των Ανδεγαυών δεν εξακριβώνονται πλήρως. Παρ' όλα αυτά ο ιστορικός Στίβεν Ράνσιμαν αναφερόμενος σε πηγή μας βεβαιώνει ότι οι ντόπιοι Σικελοί στο ναό της Αγίας Τριάδας γιόρταζαν την εορτή, είναι 30 Μαρτίου 1282, όταν Γάλλοι αξιωματούχοι περνώντας από εκεί για να λάβουν μέρος, άρχισαν να πίνουν... 
Ένας λοχίας, ονόματι Ντρουέ, έσυρε μια νεαρή παντρεμένη γυναίκα από το πλήθος, την οποία παρενόχλησε. Αμέσως ο σύζυγός της επιτέθηκε στον Ντρουέ, πληγώνοντάς τον θανάσιμα με ένα μαχαίρι. Μόλις οι υπόλοιποι Γάλλοι επιχείρησαν να εκδικηθούν τον σύντροφό τους, το Σικελικό πλήθος κινήθηκε εναντίον τους, σκοτώνοντάς τους όλους. Εκείνη τη στιγμή στην πόλη άρχισαν να χτυπούν οι καμπάνες, σημαίνοντας τον Εσπερινό της Δευτέρας του Πάσχα. 
Ας αφήσουμε τον Ράνσιμαν να αποδώσει την ατμόσφαιρα του βραδιού εκείνου:
"Στον ήχο της καμπάνας αγγελιοφόροι διέτρεξαν την πόλη, καλώντας τους άνδρες του Παλέρμου να ξεσηκωθούν ενάντια στον καταπιεστή. Ευθύς οι δρόμοι γέμισαν με οργισμένους κατοίκους, που κραύγαζαν «Moranu li Francisi» (που στα σικελικά σημαίνει «Θάνατος στους Γάλλους»). Κάθε παρευρισκόμενος Γάλλος χτυπήθηκε. Ξεχύθηκαν στα πανδοχεία, όπου σύχναζαν Γάλλοι και στα σπίτια όπου κατοικούσαν, χωρίς να ξεχωρίζουν άνδρες, γυναίκες ή παιδιά. Σικελές κοπέλες που είχαν παντρευθεί Γάλλους, πέθαναν μαζί με τους συζύγους τους. Οι διαδηλωτές διέρρηξαν τα μοναστήρια των Δομινικανών και των Φραγκισκανών· όλες οι ξένες μοναχές σύρθηκαν έξω και τις διέταξαν να προφέρουν τη λέξη «ciciri», που οι Γαλλόφωνοι αδυνατούν να προφέρουν. Όσες αποτύγχαναν σε αυτό το τεστ, σκοτωνόταν... Μέχρι το επόμενο πρωί σχεδόν δύο χιλιάδες Γάλλοι -άνδρες και γυναίκες- κειτόταν νεκροί· και οι στασιαστές είχαν τον απόλυτο έλεγχο της πόλης"
 Απόσπασμα από το έμμετρο έργο  
"ΙΣΤΟΡΙΕΣ και ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ  
Στίχοι - Κείμενα: Παναγιώτης Β. Ματαράγκας 
Επιμέλεια - Αποτύπωση: Κ. Γ. Ραπακούλια 

   Ιστορίες και Υστερίες της Ιστορίας   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.