1478, Ούαί τοίς ήττημένοις...

 

        1478

             Ουαί τοις ηττημένοις"!! *

          Μιλώ περί της χιλιοειπωμένης
          της ιστορίας του εμφυλίου*,
          του Αγγλικού του βασιλείου,
          όπου φαγώθηκαν,
               [δυό οίκοι αριστοκρατικοί,
          φεουδάρχες του κερατά,
                 [που λέμε εμείς οι λαϊκοί,
          δυό οίκοι λουλουδάτοι,
              [καθώς αμφότεροι είχαν θυρεούς
           με κάτι ανθισμένα ρόδα,
                                           [πάνω σ' αυτούς..

Αμέτρητοι υπήκοοι πιστοί...
                   [στις μάχες είχαν πέσει,
και τη ζωή τους άφησαν στη μέση,
πτωχοί κατά κανόνα,
                  [του άρτου και της ελιάς,
πεθάνανε για ποιος θα γίνει,
        [άκουσον-άκουσον ο βασιλιάς....

Τους βάπτισε πολύ τρελός... παπάς,
θάλεγε ίσως, αν κάποιος Αρειανός,
τουρίστας ή κάποιος άλλος,
                                       [περαστικός,
έβλεπε τόσες χιλιάδες φανατικούς,
να σκοτώνονται για οίκους,
                                        [βασιλικούς,
για το ποιος θα τους ξεζουμίζει,
       [με φόρους από τους δύο αυτούς,
και θα διηγόταν ο Αρειανός
            [φρικαρισμένος πως... λωλούς
κατοίκους συνάντησε,
                            [στη μακρινή τη γή,
που έμοιαζε με φωλιά του κούκου,
                  [μ' ένα τρελάδικο δηλαδή.

Στον εμφύλιο λοιπόν αυτόν,
                     [που έχω και πάλι αναφερθεί,
το χίλια τετρακόσια εβδομήντα οκτώ
                                          [είχε εκτελεστεί,
του βασιλέως νικητή,
                          [Εδουάρδου Δ΄ο αδελφός,
αντίπαλος στον εμφύλιο,
         [και ηττημένος ο Τζώρτζ ο καψερός,
του Κλάρενς Ντιούκ,
                     (της περιοχής τίτλος δουκός).

Τον ανέσυραν λοιπόν,
              [από 'να κελί στο υπόγειο,
όπου τον είχανε τον φουκαρά,
                                     [τον Γεώργιο,
και ο καημένος μάλλον ήξερε
                                   [τι τύχη θάχει,
απ' τη στιγμή που έχασε τη μάχη...

Ήταν συνήθεια τότε να ρωτούν
με τι μέσο οι θανατοποινίτες,
                                [επιθυμούν,
στον άλλο κόσμο,
       [πιο άνετα να μεταφερθούν.

Τυχαία το διάβασα στα αγγλικά
                            [σε κείμενα ιστορικά, 
παράξενο πολύ σκέφτομαι...
           (οι νέοι τα λέν αυτά "κουφά"),
που ο μελλοθάνατος είχε ερωτηθεί,
με τι τρόπο γουστάριζε,
                                 [να εκτελεστεί !

Ε, λοιπόν η εν λόγω τελευταία 
                            [του δούκα επιθυμία,
είχε να κάνει με την Μονεμβασία (!)
καθώς την μακρινή εποχή εκείνη,
της περιοχής αυτής,
              [ήτανε ονομαστοί οι οίνοι,
κι ήταν προτίμηση,
    [της Ευρωπαϊκής αριστοκρατίας....

Έτσι εκ της περίεργης,
                      [του δούκα επιθυμίας,
για να τον πνίξουν,
            [με της "Μονεμβασιάς κρασί"*                       *Malvasia
μες σε βαρέλι,
                      [όπως θα πνίγανε γατί,
ουδείς αυλικός, ή κάποιος
            [της πλέμπας παραξενεύτηκε,
κι ο βασιλιάς ο αδελφός του,
  [χωρίς καμιά αντίρρηση το δέχτηκε..
_____________


      Ποτέ δεν τ' άκουσα,
                                          [δεν είχα ιδέα,
           πως στην Ελλαδα,
                           [κεί κάτω στον Μορέα,
          οι Φράγκοι τα Ελληνικά κρασιά,
          από των υποτελών τους,
                                             [τη δουλειά,
         μοσχοπουλούσανε,
                     [καθώς τρελαίνονταν γι αυτά,
         στης Ευρωπαϊκής ηπείρου,
                                                  [κάθε γωνιά,
         από τα σπίτια των,
                             [των "ματσών" χλιδάτων,
         ως και τις Αυλές,
              [των φαντασμένων Υψηλοτάτων....

        Των Γενουατο-ενετών τα σκάφη,
                                τα μεταφέρανε σε κάθε άκρη,
        απ' Αλεξάνδρεια ως Ιβηρική,
              [απ' τις Ηράκλειες στήλες ως Κατεγάτη.....


Ηταν απρόβλεπτο,

            [το συγκινησιακό μου δάκρυ,
σαν στις ειδήσεις άκουσα

              [ότι και πάλι για παραγωγή,
κάνουνε οι Μονεμβασιώτες,
                                       [μιά νέα αρχή,
με το που άρχισε,
                      [ο νέος αιώνας μας*...                             *21ος
Ίσως σημάδι νάναι,
                [πως ο "χειμώνας" μας,
κάποτε...    αισίως θα τελειώσει....
αφού βεβαίως,
                   [κάποιος "κλειδώσει"
τους λωποδύτες σε κελιά,
που.... ζήσανε αυτοί καλά,
και μεις πολύ χειρότερα...

Αλλά για περισσότερα
ου γκαγκαμπούμ....
                  [ντιριλί γκαγκά,
ή κάνει τζιζ και φτου κακά...


          υστερόγραφο

Ανέφερα τη φράση,
           ["όπως θα πνίγανε γατί",
γιατί καμία φιλοζωική,
           [δεν είχε ακόμη ιδρυθεί,
και όποιος γούσταρε,
               [από γατί... από σκυλί...
και από κάθε ζώο δηλαδή,
του αφαιρούσε έτσι για πλάκα τη ζωή,
κάθε αλήτης, κάθε βλαμμένο,
      [και κάθε ψυχανωμαλιάρικο παιδί.

Ήτανε τότε, μόλις
      [το χίλια τετρακόσια εβδομήντα οκτώ,
μα και για το δυό χιλιάδες αισθάνομαι
                                  [την υποχρέωση να πω,
μιά και το έφερε έτσι,

                          [δαύτη η κουβέντα,
δυό λόγια για τα διαδραματισθέντα,
έξω από το βίντεο κλαμπ της Πεύκης,
(μάρτυρας ο οδοκαθαριστής Ανέστης)...

Ζαχαρο-βουτυρο-κωλόπαιδο,

                      [νεόπλουτου μπαμπά,
τυφλώνει με μία φοβερή κλωτσιά,

τον "Πέρση", τον μικρό το γάτο,
όταν... στα πόδια του από κάτω
πήγε τ' αθώο για να το χαϊδέψει...
και το "π////στόπαιδο"

                        [το είχε σακατέψει....

Γύρω στα τριάντα,
          [θα είναι εκείνος ο "αλήτης" τώρα,
και εάν μετάνιωσε καλή του ώρα,
μα εάν ετούτος............  γελάει ακόμα,
όπως σαν έφευγε, αφήνοντας
      [μισοζώντανο του γατιού το σώμα,
του εύχομαι αυτή η βρόμα,
           [που υπάρχει μέσα του να καθαρίσει,
γιατί αλλιώς ο νόμος, ή ο Θεός...
    [αν δεν τον έπνιξε, σίγουρα θα τον πνίξει,
όχι βέβαιο σε οίνο, αλλά.....
    "μες τη μαυρίλα της ψυχής, του "ΑΛΗΤΗ"
_______________________________

                         για τη συνέχεια του έργου "ΙΣΤΟΡΙΕΣ & ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ" πατήστε ΕΔΩ

       

  ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ   

 

*Αγγλικός εμφύλιος : 18 Φεβρουαρίου – 

Ο πόλεμος τών Ρόδων:

Ο δούκας του Κλάρενς, Γεώργιος, εκτελείται 

στον Πύργο του Λονδίνου καταδικασμένος για 

προδοσία εναντίον του μεγαλύτερου αδελφού 

του, Εδουάρδου Δ' της Αγγλίας.

* Malvasia της Μονεμβασίας, ένας βυζαντινός οίνος με γεωγραφική επωνυμία καταγωγής. Η επωνυμία αυτή θεωρείται μια ιστορική ονομασία προελεύσεως. Το οινεμπόριο της εποχής εκείνης με τον οίνο MALVASIA ήταν τεράστιο και αποδεικνύεται από διασωθείσες εμπορικές πράξεις της εποχής. Η επωνυμία ΜΑLVASIA ήταν γεωγραφική και υποδήλωνε τη βυζαντινή πόλη της Μονεμβασιάς κατά τους Φράγκους οι οποίοι ονόμαζαν έτσι και τον οίνο της Μονεμβασιάς.
Οι αμπελώνες βρίσκονταν στη «Δωριέων Χώρα» την περιοχή της επαρχίας Επιδαύρου Λιμηράς που αποτελούσε ευνοϊκότατο περιβάλλον για αμπελοκαλλιέργεια. Το γλυκύ παράλιο κλίμα σε συνδυασμό με την εδαφολογική διαμόρφωση αποτελούσαν τα εξαιρετικά εκείνα προσόντα που έδιναν τη μοναδική ποιότητα του οίνου MALVASIA
Εκεί λοιπόν παραγόταν ο MALVASIA πριν τον 13ο αιώνα που οι ντόπιοι έμποροι φόρτωναν στα καράβια από το λιμάνι της Μονεμβασιάς. Στα βυζαντινά χρόνια η οικονομία στις πόλεις κάστρα όπως η Μονεμβασιά βασιζόταν στο εμπόριο. Οι πόλεις αυτές μετά τον 14ο αιώνα αποκτούν σημαντικά προνόμια και κάνουν ελεύθερα αγοραπωλησίες σε όλα τα μεγάλα εμπορικά κέντρα.
Σ’ αυτά οι Μονεμβασιώτες έμποροι εμπορεύονταν το κρασί της Μονεμβασιάς τον ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΟ ή ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΩΤΗ ή ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ που οι Βενετοί και Γενουάτες έμποροι πωλούσαν με το όνομα MALVASIA.
Πέντε ολόκληρους αιώνες κράτησε η κυριαρχία του ελληνικού Μονεμβασία-MALVASIA στις ξένες αγορές της Ανατολής και της Δύσης. Άρχισε να παράγεται πριν τον 13ο αιώνα στη βυζαντινή Μονεμβασιά και συνεχίστηκε στη Βενετοκρατούμενη Κρήτη μέχρι τα μέσα του 17ου αιώνα. 

Αργότερα η κατάληψη της Μονεμβασιάς από τους Τούρκους είχε σαν συνέπεια να καταστραφούν οι αμπελώνες και να εκλείψει ο οίνος MALVASIA. Στην Ευρώπη όμως χρησιμοποίησαν το όνομά του για διάφορες ποικιλίες αμπέλου που υπάρχουν και σήμερα όπως και ανάλογοι οίνοι.

Κανένα άλλο κρασί δεν απόχτησε τόση φήμη κατά τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση και κανένα όνομα κρασιού από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει τόσο ενδιαφέρουσα ιστορία.
 




Η Οινοποιητική Μονεμβασίας λειτούργησε σαν βάση υποδοχής στα πλαίσια του ΠΑΒΕ (Ευρωπαϊκού Ερευνητικού Προγράμματος) μαζί με τα Γεωπονικά Πανεπιστήμια Αθηνών και Θεσσαλονίκης, την εταιρεία VITRO(Εταιρεία Παραγωγής φυτοπολλαπλασιαστικού υλικού) και το ΕΘΙΑΓΕ (Εθνικό Ιδρυμα Γεωργικών Ερευνών) κατέγραψαν 14 ποκιλίες αμπέλου που συναντώνται στην περιοχή και που κάποιες από αυτές πολύ πιθανόν μετείχαν στην παραγωγή του οίνου MALVASIA.
Η Οινοποιητική Μονεμβασίας με επιμονή και συνέπεια συνόδευσε μαχητικά μια περιπετειώδη μαραθώνια διαδρομή 12 ετών μελέτης των χαρακτηριστικών των τοπικών ποικιλιών, δημιουργία πειραματικών αμπελώνων, διεξαγωγή διεθνών επιστημονικών συμποσίων με θέμα τον Μονεμβάσιο-Malvasia οίνο, πειραματικών οινοποιήσεων με το Ινστιτούτο Οίνου, επιτέλους με ημερομηνία 23 Ιουλίου 2010 (ημέρα που εορτάζεται η επέτειος της απελευθέρωσης της Μονεμβασιάς!) εκδόθηκε το φύλλο 1125 της εφημερίδας της κυβέρνησης όπου αναγνωρίζονται οίνοι Μονεμβασία-Malvasia ως προστατευόμενη Ονομασία Προελεύσεως για οίνο λευκό γλυκό από λιαστά σταφύλια και οίνο λικέρ από λιαστά σταφύλια.

Η ζώνη παραγωγής του Π.Ο.Π. Μονεμβασία - Malvasia (Monemvasia - Malvasia) εκτείνεται στην κτηματική περιφέρεια των πρώην Δήμων Μονεμβασίας, Ασωπού, Βοιών και Μολάων του νομού Λακωνίας. Οι λευκός οίνοι ΠΟΠ Μονεμβασία - Malvasia παράγονται από σταφύλια της ποικιλίας Μονεμβασιά τουλάχιστον 51% και ένα κυμαινόμενο ποσοστό των ποικιλιών Ασύρτικο, Κυδωνίτσα και Ασπρούδες. Aπ’ αυτές τις έρευνες και τους πειραματικούς αμπελώνες η ΟΙΝΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ έχοντας την πρώτη ύλη (σταφύλια) και παρήγαγε πειραματικά λιαστό γλυκό κρασί Malvasia με εξαιρετικά απoτελέσματα.

O οίνος Π.Ο.Π. Μονεμβασία – Malvasia 2010 της Οινοποιητικής Μονεμβασίας εμφιαλώθηκε για πρώτη φορά το 2013 ύστερα από 2 ετή παλαίωση.
ΟΙΝΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ Βελιές Μονεμβασίας, Λακωνία, ΤΚ 23070 | Τ:.27320 53096 
F:.27320 53119 E:. info@malvasiawines.gr 
____________________________________

 Απόσπασμα από το έμμετρο έργο  

"ΙΣΤΟΡΙΕΣ και ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ  

Στίχοι - Κείμενα: Παναγιώτης Β. Ματαράγκας 

Επιμέλεια - Αποτύπωση: Κ. Γ. Ραπακούλια 

   Ιστορίες και Υστερίες της Ιστορίας