1517, Σχίσματα, Αποσχίσεις... Έρωτες και Ίντριγκες

 

1517
Μεσάνυχτα έχω, για θέματα που αφορούν την εκκλησία, διχογνωμίες ιερέων,
                                  [αιρέσεις και ιερές διαιρέσεις, σχίσματα, αφορισμούς και τα λοιπά,
μα το καράβι της η ιστορίας μας, σήμερα ήρθε να φουντάρει
                                             [και με τις δυό του άγκυρες, στο χίλια πεντακόσια δεκαεπτά,
όπου "διαμαρτυρήθηκε" ο Λούθηρος κι επ' ευκαιρία μεταφέρω εδώ       
      [δύο από τις ποιο μεγάλες διαιρέσεις που διάβασα σε συγγράμματα νέα και παλιά.

Τα τελευταία δύο χιλιάδες χρόνια απ' τη Χριστιανική Εκκλησία ανεξαρτητοποιήθηκαν
                         [διάφορες ομάδες... για σοβαρούς λόγους, θα μπορούσε κάποιος να μου πεί.

Λίγο ως πολύ σίγουρα θα έχετε ακουστά διάφορα ονόματα εκκλησιών
                [όπως και ανάλογες αιρέσεις φυσικά, και υποθέτω ο κάθε ιδρυτής για να προβεί
σε απόσχιση από την μητρική εκκλησία, την αρχική, οι αντιρρήσεις του
       [και ο θρησκευτικός του λόγος θα ήταν πειστικός ώστε να τον ακολουθήσουνε πιστοί.

Υπάρχουν η «Εκκλησία της Αγγλίας», οι Λουθηρανοί* και οι Ρωμαιοκαθολικοί,
                                    [η «Ολλανδική Μεταρρυθμισμένη Εκκλησία» και οι Πρεσβυτεριανοί,
η «Εκκλησία των Αγίων των Τελευταίων Ημερών» οι Μορμόνοι δηλαδή,
   [οι Προτεστάντες Επισκοπελιανοί, οι Ουνιταριανοί... κι άλλους ίσως ακόμα να σκεφτείς.
Τον "πραγματικό" λόγο πούχε κάθε ιδρυτής, να αποσχιστεί, θεωρώ, κομμάτι δύσκολο
                     [ν' απαντηθεί και πολλά κιτάπια να ψάξεις πρέπει τις απαντήσεις για να βρείς.
  
Όταν ο Μαρτίνος Λούθηρος για παράδειγμα, διπλωματούχος της φιλοσοφίας, μοναχός
        [και διδάκτορας της θεολογίας, επισκέπτεται το κέντρο του Καθολικισμού στη Ρώμη,
εξοργίζεται με το οικονομικό αλισβερίσι,
τα συγχωροχάρτια και το Άγιο Εμπόριο...
                    [που πλήρης θυμού, χωρίς να πει καν στους συνταξιδεύσαντας μια συγγνώμη,
επιστρέφει οργίλος στη Γερμανία κι αναλαμβάνει δράση, κατηγορώντας για όσα είδε,
                                        [τον Πάπα και την Αυλή του, πείθοντας, εκατομμύρια από πιστούς
να τον ακολουθήσουν... είναι αυτοί που σήμερα αποκαλούμε Προτεστάντες,
                               [ή Διαμαρτυρομένους και που δύσκολα "καταλαβαινόμαστε" με αυτούς*.

Από σπόντα, ενώ ερευνούσα φανερές και κρυφές αιτίες θρησκευτικών αποσχίσεων,
                        [έπεσα πάνω στο βίο και τη πολιτεία του βασιλέως με τις άτυχες ερωμένες, 
του Ερρίκου όγδοου της Αγγλίας*, του λάγνου αχαλίνωτου επιθυμησιάρη,
                                  [που όταν βαριόταν γκόμενες ή συζύγους κατέληγαν καρατομημένες. 

Δέκα επτά χρόνια* μετά,  νέα απόσχιση του Καθολικισμού από έναν βασιλέα      
      [άπληστο και μουρντάρη που τί άλλο νομίζεις ότι θα ζητούσε από τον Πάπα φυσικά,
παρά μια αλλαγή συζύγου αφού την υπάρχουσα είχε βαρεθεί, 
         [με άλλα λόγια, να επιτραπεί κατ' εξαίρεσιν σ' έναν Καθολικό να παντρευτεί ξανά,
μιά πιτσιρίκα, κόρη διπλωμάτη και πολιτικού της εποχής των Τυδώρ,
                                                  [που ο Βασιλεύς (αλλοίμονο) την είχε σφόδρα ερωτευτεί,
αλλά πεισματικά εκείνη αρνιόταν να του κάτσει και κλάμαααα ο ερωτευμένος
             [γιατί ζητούσε του παντρεμένου ήδη, πριν κάθε περίπτυξη να τη στεφανωθεί !

Σκληρό καρύδι όμως ο Ποντίφικας ανένδοτος, γιατί η βασίλισσα ήτανε Ισπανίδα
          [κι οι Ισπανοί ήταν το στήριγμα του Πάπα, ενώ μεγάλωναν του άνακτα οι πόθοι.

Οι άμοιροι επιτελείς του "τις κεφαλές τους σπάζαν" να βρούνε λύση,
                     [καθώς πια δεν βαστιόταν ο βασιλιάς... που η Άννα ακόμη "δεν του εδόθη".

Σύντομα και κατόπιν ανωρίμου σκέψεως, είπε στους έμπιστούς του,
         ["... Με τους Καθολικούς, δεσμούς αμέσως κόψτε... χωρίς καμία αργοπορία
κι αποτυχία του σχεδίου δεν θα τήνε συγχωρήσω,
                                           [όσο για καθυστερήσεις καμία δεν θα δεχθώ δικαιολογία,
τα τσανάκια μας χωρίστε, εκκλησία καινούργια φτιάξτε,
                                                                          ["αυτήν" που στο εξής θα έχει η Αγγλία !"

Για τους Ορθόδοξους μάλλον περιττό θα ήταν κάτι να προσθέσω,
                                               [καθένας και καθεμιά σίγουρα τα πάντα ξέρει από μωρό,
κι εγώ να ξεχάσω δεν μπορώ, τον δια πολλών απειλών τού γυμνασιάρχη Πάτρα,
                           [στο Β' Γυμνάσιο Αρρένων της Αχαρνών, υποχρεωτικό εκκλησιασμό.
 
Επίσης ακόμα κάτι που θυμάμαι... κι ομολογώ χωρίς μεγάλη νοσταλγία,
                                                            [τις Κυριακές, στης ένδοξης Ύδρας την εκκλησία,
με τα "σχολόπαιδα" όπως μας λέγανε οι ντόπιοι, όταν συντεταγμένοι
                                                 [όλοι οι μελοντικοί καπτάνιοι πηγαίναμε στη λειτουργία,
επιλεγμένοι με δύσκολες εισαγωγικές απ' όλη την Ελλάδα,
                   [μικρότεροι και μεγαλύτεροι από εμένα, με μισο-ομοιόμορφες στολές...
αφού άλλοι φορούσαν μπλε, που εμείς αστειευόμενοι
                                                                                   [τις λέγαμε... "μπατιροοικονομικές",
κι άλλοι, της αλμυρούτσικης τιμής χλιδάτες τσόχινες
                                   [του Αθηναίου ή Πειραιώτη (δεν θυμάμαι) ράφτη Βιτζηλαίου,
όπως του Γιάννη Κουρτόπουλου (των ναυτικών προσόντων γαλονάτου)
        [των Πολυχρόνη, Πελεκάνου, Μπανιά και του Εικοσιπεντάρχου τού ωραίου.

Φωτό: Εκκλησία της Ύδρας
____________________________________________________________


* Λουθηρανοί ή Προτεστάντες, Όταν το 1517 ο πάπας Λέων Ι' ανακοινώνει έναν νέο γύρο συγχωροχαρτιών για να βρει τα απαραίτητα κονδύλια για την ανέγερση της βασιλικής του Αγίου Πέτρου, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για την μέχρι τότε, ήπια αντίδραση του Λούθηρου στην παπική εξουσία, να κορυφωθεί με μια πρωτόγνωρη σφοδρότητα.

Στις 31 Οκτωβρίου 1517, και ενώ είχε ήδη εκφράσει την αντίθεσή του σε κάθε σχέση με τις πρακτικές της Καθολικής Εκκλησίας στους φοιτητές του, θυροκόλλησε στην εξώπορτα του Μητροπολιτικού Ναού της Βιτεμβέργης τις 95 Θέσεις του, που αποτέλεσαν μια ανοιχτή πλέον επίθεση εναντίον του Παπισμού.


 Οι 95 Θέσεις, μεταφράστηκαν στα γερμανικά και διαδόθηκαν από τους φίλους του. Σύντομα ο Λούθηρος κλήθηκε σε απολογία στην Αυγούστα, ενώπιον του επιτετραμμένου του Πάπα στη Γερμανία. Εκεί αρνήθηκε να ανακαλέσει και φυγαδεύτηκε νύχτα από φίλους του. Οι αντι-Θέσεις που κυκλοφόρησε ο Γιόχαν Τέτσελ δεν είχαν καμιά απήχηση, και μάλιστα οι φοιτητές τις έκαιγαν δημόσια. Με τα επόμενα έργα του ο Λούθηρος μεγάλωσε το χάσμα που τον χώριζε από την Καθολική Εκκλησία, ενώ βρήκε ιδιαίτερη απήχηση στη Γερμανία, αλλά και σε άλλες χώρες της βόρειας, κυρίως, Ευρώπης.
Το 1520, ο πάπας Λέων Ι΄ εξέδωσε τη βούλα Exsurge Domine, καταδικάζοντας ως αιρετικές 41 από τις 95 Θέσεις του Λούθηρου, τον οποίο κάλεσε να αποκηρύξει δημόσια τις Θέσεις του μέσα σε 60 μέρες, ενώ οι απανταχού πιστοί διατάχθηκαν να κάψουν όλα τα βιβλία του, ώστε να μην αφοριστούν, συλληφθούν, και τιμωρηθούν ως αμετανόητοι αιρετικοί. 

Αντιδρώντας στην είδηση, πως στα πανεπιστήμια του Παρισίου και της Κολωνίας κάηκαν τα βιβλία του, στις 10 Δεκεμβρίου ο Λούθηρος έκαψε δημόσια την παπική βούλα και απάντησε γράφοντας το βιβλίο "Ενάντια στη Βλάσφημη Βούλα του Αντίχριστου". Στις 3 Ιανουαρίου 1521, ο Λέων Ι' εκδίδει δεύτερη Βούλα, με την οποία ο Λούθηρος αφορίζεται.
Τελικά, ο Λούθηρος κλήθηκε σε απολογία ενώπιον της Δίαιτας της Βορμς, τον Απρίλιο του 1521. Εκεί, αρνήθηκε να ανακαλέσει τις θέσεις του. Η απολογία του τελείωσε με τα εξής λόγια:

"Εάν δεν με πείσουν, με επιχειρήματα από την Αγία Γραφή ή με αδιάσειστη λογική, δεν μπορώ να αναιρέσω τις θέσεις μου, γιατί δεν πιστεύω στο αλάθητο του πάπα, ούτε στο αλάθητο των συνόδων, γιατί όλοι γνωρίζουν ότι πολλές φορές και οι πάπες και οι σύνοδοι έχουν σφάλει και έχουν πέσει σε αντιφάσεις. Εγώ έχω πειστεί από τα βιβλικά επιχειρήματα που έχω ήδη αναφέρει, και είμαι απόλυτα ενωμένος με το λόγο του Θεού. Δεν μπορώ και δε θέλω να ανακαλέσω τίποτα, γιατί δεν είναι ορθό, και αντίθετα είναι επικίνδυνο να πράττει κανείς αντίθετα με τη φωνή της συνείδησής του. Ο Θεός ας με βοηθήσει. Αμήν"


* Προτεσταντισμός, Ένας από τους μεγάλους κλάδους του Χριστιανισμού, με συνολικά πάνω από 900 εκατομμύρια πιστούς παγκοσμίως, περίπου το 40% των Χριστιανών. 
Βασικά δόγματα:
- Ο Πάπας δεν είναι ο εκπρόσωπος του Χριστού επί της γης.

- Οι Προτεστάντες δέχονται ως μόνη αυθεντία την Αγία Γραφή, ταυτίζοντάς την με την Αποκάλυψη του Θεού.

- Η πίστη στον Χριστό μονάχα είναι αρκετή για την Αιώνια Σωτηρία. Η διάπραξη καλών έργων επιβεβαιώνει την πίστη στον Χριστό και τη διδασκαλία Του.
- Όχι όμως σαν ανταλλαγή.

- Η δόξα οφείλεται αποκλειστικά στο Θεό.

- Η Αγία Γραφή μπορεί να ερμηνεύεται κατά συνείδηση.

- Ο γάμος είναι θεμιτός για τους λειτουργούς της εκκλησίας (πράγμα που ήδη ίσχυε από τα αρχαία χρόνια στην Ορθόδοξη Εκκλησία αλλά όχι στη Ρωμαιοκαθολική).
- Η Θεία Λειτουργία πρέπει να γίνεται στις τοπικές γλώσσες ώστε να είναι κατανοητές για τον απλό κόσμο κι όχι στη λατινική γλώσσα.



* Ο Ερρίκος ο 8ος, βασιλιάς της Αγγλίας από το 1509 μέχρι το 1547. Έμεινε στην ιστορία για την αδυναμία του στις γυναίκες. Παντρεύτηκε έξι φορές και «ξεμπέρδεψε» απ’ όλες με τους εξής πέντε διαφορετικούς τρόπους: διαζύγιο, αποκεφαλισμός, θάνατος, διαζύγιο, αποκεφαλισμός. Πέθανε πριν προλάβει να «καθαρίσει» την έκτη. Ο Ερρίκος λάτρευε τις γυναίκες και τον λάτρευαν κι αυτές. Όλες οι αριστοκρατικές οικογένειες έστελναν τις κόρες τους στον βασιλιά, γιατί ήξεραν ότι η βασιλική ερωμένη θα έπαιρνε πλουσιοπάροχα δώρα.
Για τα μάτια της όμορφης Αν Μπολίν το 1526 ήρθε σε αντιπαράθεση με τον Πάπα και ανέτρεψε τους περισσότερους νόμους του βασιλείου του. Η αδερφή της, Μαίρη, είχε υπάρξει ερωμένη του, αλλά η σχέση τους ήταν σύντομη. 
Η Αν ξεχώρισε για έναν απλό λόγο. Δεν ήταν η πιο όμορφη, αλλά ήταν η μόνη που αντιστάθηκε στο «φλερτ» του. Ήταν έξυπνη, καλλιεργημένη και ακαταμάχητα γοητευτική. Για εφτά χρόνια, η Αν υποσχόταν στον Ερρίκο ότι θα γίνει δική του μόνο αν την παντρευόταν. Αυτό βέβαια ήταν αδύνατο, γιατί το διαζύγιο απαγορευόταν από την Καθολική εκκλησία. Τόσο σφοδρό ήταν το πάθος του Ερρίκου για την Αν, που αγνόησε μέχρι και τον Πάπα.... Αποτέλεσμα ήταν να συγκεντρώσει στα χέρια του περισσότερη δύναμη από οποιονδήποτε άλλο βασιλιά που είχε περάσει πριν από αυτόν....
 Απόσπασμα από το έμμετρο έργο  
"ΙΣΤΟΡΙΕΣ και ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ  
Στίχοι - Κείμενα: Παναγιώτης Β. Ματαράγκας 
Επιμέλεια - Αποτύπωση: Κ. Γ. Ραπακούλια 

   Ιστορίες και Υστερίες της Ιστορίας   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.