1522, Οι Ιππότες του Αγ. Ιωάννου της Ιερουσαλήμ του "Λευκού Σταυρού"

 

1522

Εδώ και εβδομήντα χρόνια η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
                                       [(Άλωση της Κων/λης) απ' τους Οσμανλήδες έχει καταληφθεί,
οι Οθωμανικοί στρατοί σαρώνουν την Ευρώπη,
                                         [ο στόλος τους κτυπάει σε διάφορα σημεία την Ιταλική ακτή,
η Βιέννη βρίσκεται υπό πολιορκία από τον Σουλεϊμάν,
                                           [τον πανίσχυρο Σουλτάνο τον αποκαλούμενο μεγαλοπρεπή,
κι αν πέσει και η Αυστρία ανοίγει ο δρόμος για τη Γερμανία και όλη την Ευρώπη
                                               [που την ανάσα της κρατάει και έχει κατατρομοκρατηθεί.

Όταν οι Σταυροφόροι ηττώνται κι αποχωρούν απ' τους Άγιους Τόπους, οι Ιωαννίτες
                [πάνε στη Ρόδο κι εξελίσσονται σε ναυτική δύναμη προστάτιδα των Χριστιανών.

Είναι οι επονομαζόμενοι "Ιππότες της Ρόδου" που στο εξής και για διακόσια χρόνια,

                           [μάχονται και πολεμούν με σθένος τους πανίσχυρους πλέον Οθωμανούς...

Εντελώς απροσδόκητα και ανεξήγητα εφέτος, το 1522, 

                                   [ο Σουλεϊμάν τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις όλες τις σταματά

και κατευθύνει τα στρατεύματά του κι όλο τον στόλο
               [κατά των Ιπποτών της Ρόδου, το μεγάλο αγκάθι που "τούτρωγε τα πλευρά",
αφού του ρήμαζαν στη Μεσόγειο φορτία εγκαταστάσεις και εφοδιοπομπές,
    [με πειρατοκαταδρομικές επιχειρήσεις και στα παράλια και στο πέλαγος ανοικτά.

Αλλά μήπως τα είχε καταφέρει 

            [ο νικητής της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, της Ανατολικής ?

Εκείνος ο Οθωμανός Σουλτάνος 

                                    [ο πανίσχυρος Μωάμεθ Β΄ο Πορθητής,

δεν μπόρεσε το 1480 στη νήσο Ρόδο,

                              [την θέλησή του στους ιππότες να επιβάλει.

Απέτυχε το απόρθητο κάστρο τους,

                        [κι εξοπλισμένο με λουμπάρδες να καταλάβει,

και τους πιστούς της Ιερουσαλήμ, 

      [το Τάγμα του Αγίου Ιωάννη, να προσκυνήσουνε να βάλει !

Το ίδιο προσπάθησε και το 1503 ο Βογιαζήτ ο Α΄

                                                       [και κείνος όμως ανεπιτυχώς.

Δεύτερη προσπάθεια το 1505... που αποτυγχάνει ξανά

           [σαν στέλνει τον Ρέις Κεμάλ, που ήταν πειρατής σκληρός....

Με λύσσα λοιπόν επιτίθεται κατά της Ρόδου 

                               [τη χρονιά αυτή ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής,

αποφασισμένος, να καταλάβει επιτέλους 

                      [των Ιπποτών το απόρθητο κάστρο της νήσου αυτής..

Αγκάθι ήταν και είχε στρατηγική 

                                                   [και εμπορική τεράστια σημασία,

αυτό το πέρασμα, για όλη την Οθωμανική αυτοκρατορία,

                                                   [και τη δική της βέβαια ευημερία...

Αλλά ας δούμε ποιοί 'τανε δαύτ' οι ιππότες και πούθε η σκούφια τους βαστάει,
            [καθώς δεν ήτανε Μαλτέζοι μήτε Ρόδιοι ούτε Ιεροσολυμίτες, αλλ' ήτανε τελικά

Ευρωπαίοι μοναχοί, άλλως ασκητές, ερημίτες, αναχωρητές, 

                                    [που πρωτοσυναντάμε γύρω στο χίλια, στα χρόνια τα μεσαιωνικά.

Το έτος 1113 ο Πάπας Πασχάλης Β' τους αναγνωρίζει ως τάγμα,
                                         [με προορισμό την περίθαλψη στην Ιερουσαλήμ των προσκυνητών,
με την ονομασία Τάγμα του Ξενώνα του Αγίου Ιωάννη του Ιεροσολυμίτη,*
                 [κι είν' το γνωστό μας ρωμαιοκαθολικό μοναχικό τάγμα των Ιωαννιτών ιπποτών,
που σύντομα ανέλαβε την αποστολή να παρέχει ένοπλη προστασία στους πιστούς
      [εξελισσόμενο έτσι σ ένα στρατό του "Λευκού Σταυρού", έναν εφιάλτη των Αγαρηνών.

Μετά την Α΄ Σταυροφορία ανέλαβε το τάγμα και ρόλο στρατιωτικό,

        [να πολεμήσει τον συνεχώς επιτιθέμενο στους Χριστιανούς "Σαρακηνό"..

Θα ξεχωρίζουν πλέον μετά ετούτο τον ρόλο τον διπλό,

                     [οι μεν οι νοσοκομειακοί ντυμένοι στα άσπρα με κόκκινο σταυρό,

και μαύρο χρώμα με άσπρο για το χριστιανικό σύμβολο,

                                                                  [οι ανήκοντες στο σώμα το στρατιωτικό...

Σταχυολογώντας από διάφορες ιστορικές πηγές

                                    [την ιδεολογία των Ιωαννιτών ιπποτών,

τολμώ να παραθέσω σε ελεύθερη μετάφραση                                     

                       [εξ των ελαχίστων που συνέλεξα πληροφοριών...

Είμαι ο Ραϋμόνδος,
          [φρουρός του νοσοκομείου αυτού*               *Je Raymont garde de l’ospital

και υπηρέτης των φτωχών του Χριστού...               et serf des povres de Crist

Οι φτωχοί πιστοί
             [κυκλοφορούν ρακένδυτοι γυμνοί,              *les povres de Crist vont nus
και είναι άδικο και άρρωστο οι αφέντες                   et domini nostri morbi,
     [να φοράνε γούνες και μετάξια δηλαδή..             soit vestu de fures et velours


Πρέπει να δοθεί στους φτωχούς
                               [ό,τι είναι δικό τους                        *et dari pauperibus beatitude..
και των ιπποτών αυτός να είναι
                        [ο μέγιστος σκοπός τους                      *Servire infirmis supremum imperium


Ο Μεγάλος Μάγιστρος, Φιλίπ ντε Βιλιέ ντε λ' Ιλ-Αντάμ,
μετά την πρώτη κανονιά, το πρώτο π' ακούστηκε το μπαμ,
οργάνωσε την άμυνα, καθορίζοντας θέσεις
στους προμαχώνες ανάλογα με τις γλώσσες,
αφού οι εθνικότητες των πολεμιστών ήταν όντως καμπόσες,
και χωριστήκανε έτσι διοικητικά, να είν' οι Γερμανοί σε μια μεριά,
και τέλος πάντων χωριστά οι ομιλούντες Γαλλικά, Ισπανικά ή Αγγλικά....

Οι Ιωαννίτες της Ρόδου μάχονται σαν λιοντάρια,
και αναδεικνύονται κατά κοινή ομολογία,
                            [της εποχής τα πρώτα παλληκάρια.

Παρότι πολεμούν ένας προς εικοσιπέντε,
αμύνονται ηρωικά και αντιστέκονται για μέρες πέντε,
μετά για δέκα, μετά τριάντα, μετά για μήνες...

Ο Σουλεϊμάν αφρίζοντας διατάζει, να σκάψουν "μίνες",
να μπουν κάτω απ' το φρούριο σκάβοντας υπονόμους,
(καθώς του φράξαν τους ανωγείους όλους τους δρόμους),
και βάζοντας τσουβάλια μπόλικα με δυναμίτες,
να ανοίξει το έδαφος...
    [και ο στρατός του να μπουκάρει απ' τις τρύπες !

Λογάριαζε χωρίς τον Γαβριήλ τον Μαρτινέγκου, 

                                                     [τον ιδιοφυή μηχανικό,
που τους εξουδετέρωνε πριν φτάσουν σκάβοντας,
                                                  [να επιτύχουν τον σκοπό.

Στις 30 Νοεμβρίου ο Σουλειμάν 

                                   [παίζει το τελευταίο του χαρτί,

και ρίχνει στη μάχη τις εφεδρείες ακόμα,

                                       [που με καράβια είχαν ρθει..

Η επίθεση είναι τόσο μεγάλη που οι ιππότες,

                  [όλους τους μήνες παρόμοια δεν είχαν δει...

Οι προμαχώνες της Ιταλίας και της Ισπανίας έχουν καμφθεί,

και κατά στίφη παν' προς το κάστρο κραυγάζοντας Σαρακηνοί...

Τους Ιωαννίτες της Ιερουσαλήμ,

                            [κατά πως φαίνεται τους εγκαταλείπει η τύχη,

καθώς μπομπάρδες κάνανε ρήγματα,

                                   [και οι εχθροί μπουκάρουνε από τα τείχη..

Οι ιππότες ήταν εξαντλημένοι,

                                      [κάποιοι μάχονται μέχρι λυποθυμίας,

όλα δείχνουν ότι ήττα τους ήταν πολύ κοντά...

                       [μα το παιχνίδι γυρίζει... όταν ως δια μαγείας,

κτυπήσαν καμπάνες.... πολλές, 

                         [ηχούσαν από παντού, απ' όλες τις εκκλησίες,

ακριβώς τη στιγμή που οι Τούρκοι 

                       [ρίχναν στη μάχη νέες ξεκούραστες εφεδρείες...

Καμπανο-πανδαιμόνιο, όλοι ρωτούσαν "τί συμβαίνει",

ενώ το σώμα των Ιωαννιτών μάλλον προς τον χαμό πηγαίνει.

Ξαφνικά το σκηνικό αλλάζει... 

                                [σταματούν οι πέτρες και οι λουμπάρδες,

οι Ροδίτες έχουν αρπάξει τσεκούρια, φτυάρια, γκασμάδες,

μπουλούκια ορμούν από παντού 

                                           [λες και ήταν σύνθημα οι καμπάνες,

νέοι άντρες, γέροι, γυναίκες, παιδιά, παπάδες, 

                                                             [ακόμη και έγκυες μάνες,

οργισμένοι κτυπούν τους Τούρκους, 

                [με πρωτόγνωρη ορμή παίρνουν τα περιφράγματα

παίρνουν και τα ρήγματα... δεν το πιστεύουν,

                                      [οι ιππότες μιλούν τώρα για θαύματα !!

Το κάστρο σώθηκε, η εκστρατεία του Σουλτάνου,
                                             [φαινόταν να πλησιάζει στο τέλος,
μα πριν τη παύση των εχθροπραξιών,
                                   [οι πολιορκημένοι λαμβάνουν ένα βέλος,
μ' ένα σημείωμα όπου τους γράφει και τους ζητά
                                          [να αποχωρήσουν όλοι τους ειρηνικά,
μ' όλα τ όπλα και ότι διέθεταν των περιουσιών τους κινητά...

Ο σουλτάνος έπαιζε το τελευταίο του χαρτί 

                                   [βλέποντας ότι το νησί δεν άντεχε άλλο,
ότι είχαν εξαντληθεί όλοι οι υπερασπιστές του 

              [να πολεμούν ένα στρατό ανεξάντλητο και μεγάλο.

Συμβούλια και διαβούλια... τελικά δέχονται,

                                           [σκληρή θα ληφθεί απόφαση αυθημερόν...
το κάστρο της Ρόδου των Ιπποτών της Ιερουσαλήμ 

                                  [δεν υπάρχει πια, ανήκει πλέον στο παρελθόν !

Ο μικρός Δαυίδ αυτή τη φορά ηττήθηκε απ' τον Γολιάθ...
               [και το 1523 εγκαταλείπουνε τη Ρόδο για τόπους μακρινούς.

Την πρώτη Γενάρη εγκατέλειψαν τη Ρόδο 4.000 κάτοικοι Ροδίτες,
ο μεγάλος μάγιστρος Φιλίπ ντε Βιλιέ ντε λ' Ιλ-Αντάμ,
                                                                     [και οι Ιππότες οι Ιωαννίτες...

Ύστερα από 220 χρόνια ηγεμονίας απέπλευσαν για τα πουθενά,
καθώς μετά την κατάληψη της Ρόδου ο Σουλειμάν,
                                                         [κατέλαβε όλα τα γύρω τα νησιά,
Σύμη, Λέρο, Κω, Νίσυρο και άλλα του Αιγαίου πιο μικρά,
και Τήλο Χάλκη, Κάλυμνο, 

                                        [που οι Ιωαννίτες την εξουσία είχανε σ' αυτά...

Θα ακολουθήσει μια περιπλάνηση, μία μικρή Οδύσσεια στη Μεσόγειο όταν...
                      [ο Κάρολος Κουίντος, Βασιλιάς της Ισπανίας, τους παραχωρεί τη Μάλτα..

Από εδώ οι Ιωαννίτες, με τα καράβια τους κουρσεύουν τους Τούρκους, 

                          [που θα εκστρατεύσουν κατά των ιπποτών να τερματίσουν τα ρεσάλτα...

μα, οι Οσμανλήδες τα βρίσκουνε μπαστούνια και τρώνε τέτοιο ντοβουρτζά (!),
           [που δεν ματάρθανε ποτέ, και το νησί έμεινε έξω από την Σουλτανική τη χάρτα.*

Που πήγαν και τι απέγιναν θε να το δούμε μελλοντικά,

όταν θα φτάσουμε σε κάποια άλλη που σφράγισαν χρονιά,

αυτοί οι μυστηριώδεις φύλακες της απαγορευμένης γνώσης....

«Ποια γνώση είναι η απαγορευμένη,

                  [κάτω θα βρεις απ' όποια πέτρα και αν σηκώσεις...»,

κάπου για τη Ρόδο θα διαβάσω και αφού τη φράση παραφράζω,               

στα αποκαΐδια της Αλεξανδρινής βιβλιοθήκης ίσως και να φτάσω.

                                                                 
Αλλού διαβάζω πως ο Ναπολέων Βοναπάρτης 

              [διέλυσε των Ιπποτών του Αγ. Ιωάννη της Ιερουσαλήμ το Τάγμα.

Κοίτα τώρα συμπτώσεις... το 2019 αναφέρονται δράσεις,

    [του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ Στρατιωτικό Νοσοκομειακό Τάγμα,

ειδησεογραφικά, με τους διπλωμάτες που έχει σε 100 χώρες, 

                              [δικό του νόμισμα, γραμματόσημα και έδρα του τη Ρώμη !                 

_______________________________________________________________________________

                       για τη συνέχεια του έργου "ΙΣΤΟΡΙΕΣ & ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ" πατήστε ΕΔΩ

 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

Ο Σταυρός του τάγματος

*Ιωαννίτες Ιππότες : Ordo Hospitalis Sancti Johannis Hierosolymitani (λατιν., κατά λέξιν : «Τάγμα του Ξενώνα του Αγίου Ιωάννη του Ιεροσολυμίτη).
Το Τάγμα ιδρύεται με παπική βούλα το 1113 και μέχρι την κατάλυση των σταυροφορικών κρατών. το 1309 εγκαταστάθηκε στην Ρόδο.

Η πτώση των Ναϊτών (1314) είναι ένας από τους παράγοντες που ενίσχυσαν τους Ιωαννίτες, οι οποίοι εξελίχθηκαν σε ναυτική δύναμη και προασπιστές της Χριστιανοσύνης απέναντι στους Μωαμεθανούς. 
Στην Ρόδο το Τάγμα αντιστάθηκε επιτυχώς στην πολιορκία του Μωάμεθ Β΄ και παρέμεινε εκεί μέχρι το 1523 οπότε εκδιώχθηκε από τους Οθωμανούς. Το 1530 εγκαταστάθηκε στην Μάλτα.
Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του στην Αίγυπτο το 1798 ο Ναπολέων ζητάει από τον μεγάλο μάγιστρο Φέρντιναντ φον Χόμπες του Μπολχάιμ να επιτρέψει την είσοδο των πλοίων του στο λιμάνι και τον ανεφοδιασμό τους, εκείνος όμως τον "ενημερώνει" ότι "δυστυχώς" μόνο δύο ξένα πλοία επιτρεπόταν να βρίσκονται την ίδια ώρα στο λιμάνι.... 
Έτσι όμως η διαδικασία του ανεφοδιασμού του γαλλικού στόλου θα καθυστερούσε πολύ, πράγμα ασύμφορο λόγω του επειγόντως να αντιμετωπιστεί ο Νέλσων. 
Ο Ναπολέων διατάζει βομβαρδισμό και οι Γάλλοι στρατιώτες που αποβιβάζονται σε επτά σημεία της Μάλτας, μετά από αρκετές ώρες σκληρών συγκρούσεων στις 11 Ιουνίου καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος του νησιού. 
Ο μέγας μάγιστρος στην Βαλέττα αναγκάζεται να συνθηκολογήσει, υποστηρίζοντας ότι το παπικό καταστατικό του Τάγματος απαγορεύει στους Ιωαννίτες να μάχονται ενάντια σε άλλους Χριστιανούς. Είναι 18 Ιουνίου του 1798 όταν ο μέγας μάγιστρος εγκαταλείπει την Μάλτα. Τον επόμενο χρόνο και υπό την πίεση του Αυστριακού Στέμματος παραιτείται του αξιώματος του. Οι Ιππότες της Μάλτας διασκορπίστηκαν... Το Τάγμα διαπραγματεύεται με κυβερνήσεις της Ευρώπης προσπαθώντας την αναβίωση της ισχύος του.

Ο Ρώσος αυτοκράτορας Παύλος ο Α' προσφέρει καταφύγιο στους περισσότερους Ιππότες στην Αγία Πετρούπολη και την αναγνώριση του Τάγματος ανάμεσα στα υπόλοιπα Ρωσικά τάγματα. Οι εγκατεστημένοι στην Αγία Πετρούπολη ιππότες, εξέλεξαν τον Τσάρο Παύλο ως Μέγα Μάγιστρο μετά την παραίτηση ή καθαίρεση του φον Χόμπες. 
Ως μάγιστρος ο Παύλος δημιούργησε, πέρα από την Ρωμαιοκαθολική Ηγουμενία, την "Μεγάλη Ρωσική Ηγουμενία", η οποία αριθμούσε 118 ταξιαρχίες/περιφέρειες με "τάξεις" ανοιχτές σε όλους τους Χριστιανούς, επισκιάζοντας το υπόλοιπο τάγμα. Η εκλογή του Παύλου παρ' όλα αυτά ποτέ δεν επικυρώθηκε από το Βατικανό και συνεπώς παρέμεινε "de facto" και όχι "de jure" Μέγας Μάγιστρος του Τάγματος.
Στην αρχή του 19ου αιώνα, το τάγμα είχε πλέον αποδυναμωθεί σοβαρά λόγω της απώλειας των κτήσεων σε όλη την Ευρώπη. Μόλις το 10% του εισοδήματος του τάγματος προερχόταν πλέον από πηγές εντός της Ευρώπης, με το υπόλοιπο 90% να προέρχεται από το "Μεγάλη Ρωσική Ηγουμενία" μέχρι το 1810.
Το 1834, το Τάγμα εγκατέστησε νέο αρχηγείο στη Ρώμη. Το 1879 ο πάπας Λέοντα τον ΙΓ' ονόμασε νεό μεγάλο μάγιστρο του Τάγματος.
Το τάγμα διατηρεί διπλωματικές σχέσεις με τις περισσότερες χώρες, έχοντας πολλούς αντιπροσώπους. Εκδίδει δικά του διαβατήρια,ακόμα και πινακίδες κυκλοφορίας. Οι διπλωματικές δραστηριότητες του Τάγματος είναι συνδεδεμένες με την ανθρωπιστική του αποστολή. Τα προγράμματά του περιλαμβάνουν ιατρική και κοινωνική υποστήριξη, βοήθεια σε περίπτωση ένοπλων συγκρούσεων και φυσικών καταστροφών, έκτακτες υπηρεσίες και σώμα πρώτων βοηθειών, βοήθεια για τους ηλικιωμένους, τους ανάπηρους και τα παιδιά που βρίσκονται σε ανάγκη, ενώ παρέχει, επίσης εκπαίδευση παροχής πρώτων βοηθειών και υποστήριξη για πρόσφυγες και εκτοπισμένα άτομα ανεξαρτήτως φυλής, προέλευσης ή θρησκείας, σε 120 χώρες. Η "ανεξαρτησία" του αμφισβητείται από μερικούς επιστήμονες ενώ πολλές οργανώσεις προσπάθησαν να μιμηθούν το τάγμα και να (αυτο)ανακηρυχθούν παρακλάδια του και ορισμένες διώχθηκαν δικαστικά.

Το Τάγμα πρόσφατα εγκατέστησε ένα παράρτημα στη Μάλτα, μετά την υπογραφή ενός σχετικού συμβολαίου με την εκεί κυβέρνηση, με το οποίο του παραχωρήθηκε η αποκλειστική χρήση του οχυρού Σαντ' Άντζελο για 99 χρόνια. Σήμερα, μετά την αναστήλωσή του, το οχυρό φιλοξενεί ιστορικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, που σχετίζονται με το Τάγμα της Μάλτας.

Το 1831 συστάθηκε το "Σεβαστό Τάγμα του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ" στην Βρετανία, το οποίο εξαπλώθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Βρετανική Κοινοπολιτεία και στην Αμερική, όμως αναγνωρίστηκε από το "μητρικό" τάγμα μόλις το 1963.

Το 1812 το Τάγμα μετατράπηκε στην Πρωσσία σε τάγμα αξίας. Το 1852 ανασυστάθηκε ως ο σπουδαιότερος μη ρωμαιοκαθολικός κλάδος των Ιωαννιτών. Οι διάφοροι κατά τόπους κλάδοι του Τάγματος ενώ διατήρησαν την ονομασία τους, απέκτησαν μεγαλύτερη ανεξαρτησία από το "μητρικό" τάγμα και δραστηριοποιήθηκαν σε αρκετές χώρες (όπως η Ουγγαρία, η Ολλανδία και η Σουηδία). Αυτά τα μικρότερα παρακλάδια είναι τώρα αυτόνομα επίσης ενώ με το Βρετανικό τάγμα έχουν σχηματίσει την "Συμμαχία των Ταγμάτων του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ".

Από τις κορυφαίες στιγμές του Τάγματος ήταν η απόκρουση της Οθωμανικής επίθεσης το 1565 και η συμμετοχή του στην ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571.  
Το Τάγμα μετεξελίχθηκε και υφίσταται πλέον ως Supremus Ordo Militaris Hospitalis Sancti Ioannis Hierosolymitani Rhodius et Melitensis (Κυρίαρχο Στρατιωτικό Τάγμα του Νοσοκομείου του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ, της Ρόδου και της Μάλτας). Προστάτης Παναγία της Φιλερήμου, Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής,  Χρώματα Μαύρος μανδύας με λευκό σταυρό.

* Μοναχός ή Μοναχή, το άτομο που ακολουθεί τον ασκητισμό, αναχωρεί δηλαδή από τον κόσμο, διαμένει μόνος του ή σε κοινόβιο (μοναστήρι), και διαμέσου συνεχούς προσευχής επιδιώκει την προσέγγιση του πνεύματός του με το Θεό. 
Η πρακτική αυτή είναι πολύ διαδεδομένη στο Χριστιανισμό, αλλά απαντά και σε άλλες Θρησκείες. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα όλων των μοναχών είναι το μοναχικό ένδυμα, η νηστεία και η αγαμία.
Ετυμολογικά η λέξη σημαίνει αυτόν που είναι μόνος του, ξεχωριστά από τους άλλους. Χρησιμοποιούνται και άλλοι συναφείς όροι, όπως ασκητής/ασκήτρια, ερημίτης/ερημίτισσα, αναχωρητής/αναχωρήτρια, καλόγερος/καλόγρια.

* Χάρτα, η επίδραση της λατινικής γλώσσας στην αρχαία ελληνική λέξη χάρτης. 
1. Οπτική απεικόνιση μιας περιοχής και των σχέσεων μεταξύ στοιχείων αυτής. Μπορεί να απεικονίζει την επιφάνεια της Γης ή κάποιο τμήμα της (ηπείρους, χώρες, νομούς κτλ.), ή τμήμα της θάλασσας ή της ουράνιας σφαίρας.

2. Η απεικόνιση και καταγραφή οδηγιών και κανόνων συγκρότησης κοινωνίας. Όπως ο καταστατικός χάρτης δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, τον οποίο παραχώρησε στους άγγλους υπηκόους του ο βασιλιάς Ιωάννης ο Ακτήμων στις 15 Ιουνίου 1215, μπροστά στην απειλή εμφύλιου πολέμου. Ο πρωτότυπος τίτλος του εγγράφου στα λατινικά είναι Magna Carta Libertatum (Μεγάλος Χάρτης των Ελευθεριών) και ως «Μάγκνα Κάρτα» έμεινε στην ιστορία ως η πρώτη εμβρυακή μορφή διακήρυξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
_______________________________________

 Απόσπασμα από το έμμετρο έργο  

"ΙΣΤΟΡΙΕΣ και ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ  

Στίχοι - Κείμενα: Παναγιώτης Β. Ματαράγκας 

Επιμέλεια - Αποτύπωση: Κ. Γ. Ραπακούλια 

   Ιστορίες και Υστερίες της Ιστορίας