1523
Μια ασυναγώνιστης ομορφιάς γυναίκα γεννιέται φέτος... [είναι η πρώτη... η μία....η χωρίς αντίπαλο, που κιόλας στα δεκαεπτά της,
θα κάνει γαλαζοαίματους και κοινούς θνητούς τα λόγια τους να χάνουν,
[την κρίση τους, τα μυαλά τους... ξύπνιοι να ονειρεύονται μία μόνο ματιά της.
Αδιαφιλονίκητη βασίλισσα της ομορφιάς, κι η τύχη της όμως έτρεχε χωρίς φρένα,
[αφού και ο βασιλιάς της υπερδύναμης τότε Αγγλίας, έλιωνε ο φουκαράς μπροστά της.
Ίσως το καταλάβατε, πρόκειται για τον Ερρίκο τον όγδοο και την Αικατερίνη Χάουαρντ* [κυρία επί των τιμών της βασιλίσσης κι ακάματος σκιά της.
Αγαπημένο σπορ του Ερρίκου οι γάμοι, με σκορ δύο-δύο στους τέσσερις από δαύτους,
[ως τη στιγμή που ερωτοχτυπήθηκε με την Αικατερίνη.... και εξηγώ.
Δύο φορές με συνοικέσιο και δυό από έρωτα έχει ήδη ο άναξ παντρευτεί,
[με την τελευταία δε, την Άννα φον Κλεβ* τον πάντρεψαν οι σύμβουλοι με το στανιό
για να καλοπιάσουν τους Γερμανούς... σαν όμως την "ψωνίζει" με τη Χάουαρντ*,
[ο γάμος ακυρώνεται αφού η σύζυγος με ολόκληρη περιουσία είχε δωροδοκηθεί.
Παντρεύτηκε πάραυτα την Αικατερίνη, τη χάιδεψε, τη ξαναχάιδεψε... μα σαν βαρέθηκε
[ο εξουσιαστής ψυχών, είπε "απαλλάξτε με γιατί γουστάρω μια καινούργια που έχω δει".
Η καμαρίλα έπεσε με τη μούρη στη περισυλλογή... στα συμβούλια και καταλήγουν
[ότι η μέθοδος που φάγαν τη δεύτερη σύζυγο Μπολέυν* ήταν η πλέον αποτελεσματική,
κι αν θες να μάθεις... ήταν η καρατόμηση η τσεκουράτη, που αργότερα εξελίχτηκε
[σε γκιλοτίνα* ή καρμανιόλα* (μια λεπίδα ανάμεσα σε δυό ορθοστάτες τριγωνική).
Το κατηγορητήριο για να φτάσει στο ικρίωμα* η Αικατερίνη, ήτανε παρλαπίπα
[μία θεατρομπαλαφάρα για υποθετική διαρκή μοιχεία,
κι αφού τότε με τη Μπολέυν πάντες τόχαψαν, σκεφτήκανε γιατί όχι και τώρα,
[έτσι με συνοπτικές διαδικασίες... αποκεφαλίσανε την πεντάμορφη με τη μία!
Αν έχετε κόρη, φίλες και φίλοι, τέτοιος γαμπρός καλύτερα να μην σας τύχει,
[όμως επειδή δεν είμαι φοδημοκράτης σε σύγχρονο καραγκιοζμπερντέ μαθές,
και του κακού ανθρώπου ακόμη τη φωνή, υποχρέωση έχω να μην την πνίγω
[γιαυτό ελεύθερη την αφήνω κι όχι πετσοκομμένη ν' ακουστεί.... εσύ τι λές ??
Εκείνος ο "κακός" λοιπόν κατόρθωσε να κάνει σεβαστή την Αγγλία στο εξωτερικό,
[να μεγαλώσει το βασίλειό του ενώνοντας το με την Ουαλία.
να απεξαρτηθεί από τη Ρώμη, να αυτοανακηρυχτεί βασιλέας της Ιρλανδίας,
[να μείνει στα ίδια "δόγματα" της οικογενείας του για τη Χριστιανική Θρησκεία,
ενώ μιλούσε Λατινικά, Γαλλικά και Ισπανικά, είχε κλίση στα μαθηματικά,
[και πάθος μεγάλο, όπως ομολογούσε, για τη θεολογία.
Αγαπούσε τόσο πολύ τη μουσική ώστε διατηρούσε ορχήστρα στα ανάκτορά του
[και συνέθετε ύμνους, που μπορείς να ακούσεις ως σήμερα σε αγγλικανική εκκλησία.
Τελειώνοντας θα ήθελα για τους τυχόν μη γνωρίζοντες να πω,
[ότι κόρη της Μπολέυν, της καρατομημένης από τον Μπαμπά,
ήτανε η Ελισάβετ* Α' που αναδείχθηκε σε πολιτική και στρατηγική ιδιοφυΐα,
[και άφησε πίσω της μία τεράστια αυτοκρατορία αφού κυβέρνησε 45 χρόνια συναπτά.
Τις αμαρτίες τους για να συγχωρεθούν,
[και τα δικά τους κρίματα,
εμπρός σε μια εικόνα που πιστεύεται
[ότι την έφεραν τα κύματα,
προσευχηθήκανε γενιές πιστών επί γενεών,
άνθρωποι διαφορετικών λαών και εθνών.....
Πρόκειται για το έργο του ευαγγελιστή Λουκά,
που μαζί με τους Ιωαννίτες ιππότες,
[αναχωρεί ετούτη τη χρονιά,
από τη Ρόδο με τα πλοία προς τη Δύση,
αφού το κάστρο τους οι Τούρκοι έχουν κατακτήσει....
Ήταν η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας,
ένα σπάνιο έργο βυζαντινής τεχνοτροπίας,
που έχαιρε μεγάλης τιμής,
[και οι πάντες είχαν σεβασμό,
από τον πρώτο ορθόδοξο,
[ως και τον έσχατο καθολικό.....
Επί των ερειπίων της Πολιάδος Αθηνάς
[και του Πολιέως Διός, ναού
στο βουνό Φιλέρημος*
στο βουνό Φιλέρημος*
[νοτίως του χωριού Τριάντα, Ιαλυσού,
κάποτε στους χρόνους
κάποτε στους χρόνους
[τους Ρωμαιο-παλαιοχριστιανικούς,
χτίστηκε ναός, που οι ιππότες μετέτρεψαν,
[κι έγινε για Καθολικούς....
Έμελλε η εικόνα ετούτη του 11ο-12ου αιώνα,
[όλη την Ευρώπη να γυρίσει,
να προστατεύσει κάθε πιστό και να τον συγχωρήσει....
Φεύγοντας από τη Ρόδο διέγραψε
χτίστηκε ναός, που οι ιππότες μετέτρεψαν,
[κι έγινε για Καθολικούς....
Έμελλε η εικόνα ετούτη του 11ο-12ου αιώνα,
[όλη την Ευρώπη να γυρίσει,
να προστατεύσει κάθε πιστό και να τον συγχωρήσει....
Φεύγοντας από τη Ρόδο διέγραψε
[μία ατέρμονη πορεία,
και ακολούθησε κατά κάποιο τρόπο,
[τη μεταμεσαιωνική την ιστορία...
Έτσι λοιπόν η εικόνα ξεκίνησε
και ακολούθησε κατά κάποιο τρόπο,
[τη μεταμεσαιωνική την ιστορία...
Έτσι λοιπόν η εικόνα ξεκίνησε
[την μεγάλη της πορεία,
και αφού περιπλανήθηκε στη Μεσόγειο
και αφού περιπλανήθηκε στη Μεσόγειο
[έφτασε στη Μεσσήνη, Σικελία,
όπου το Βιτέρμπο στους ιππότες δόθηκε
όπου το Βιτέρμπο στους ιππότες δόθηκε
[ως προσωρινή τους κατοικία,
και η εικόνα παρέμεινε εκεί από το 1523,
έως το 1527 όπου και πάλι
και η εικόνα παρέμεινε εκεί από το 1523,
έως το 1527 όπου και πάλι
[απέπλευσε τώρα για τη Γαλλία.
Όταν οι ιππότες πέτυχαν το 1530,
[με τον Ισπανό Βασιλιά Κάρoλο τον έκτο, συμφωνία,
να μείνουν στη Μάλτα και να πληρώνουν
[ένα μαλτέζικο γεράκι* κάθε ψυχοσάββατου την αργία,
Όταν οι ιππότες πέτυχαν το 1530,
[με τον Ισπανό Βασιλιά Κάρoλο τον έκτο, συμφωνία,
να μείνουν στη Μάλτα και να πληρώνουν
[ένα μαλτέζικο γεράκι* κάθε ψυχοσάββατου την αργία,
η εικόνα μεταφέρθηκε στο νησί της Μάλτας,
[μαζί με τους παλιούς και νέους ιππότες (το νέο αίμα),
και έμεινε στον Ιερό Ναό του Σαν Λορέντζο,
[έως το χίλια πεντακόσια εβδομήντα ένα...
Έπειτα μεταφέρθηκε στο Λα Βαλέτα,
στην εκκλησία της Παναγίας della Vittoria το 1578,
αργότερα δε στον Καθεδρικό Ναό του Σαν Τζιοβάνι έως το 1798,
ώσπου ο Μέγας Ναπολέων κατέλαβε τη Μάλτα το χρόνο αυτό....
Τώρα η εικόνα της Παναγίας της Φιλερήμου,
[ταξίδεψε μέσω της Τεργέστης και έφθασε στη Ρωσία,
συνεχίζοντας τον ταραχώδη δρόμο της
[μαζί με τους παλιούς και νέους ιππότες (το νέο αίμα),
και έμεινε στον Ιερό Ναό του Σαν Λορέντζο,
[έως το χίλια πεντακόσια εβδομήντα ένα...
Έπειτα μεταφέρθηκε στο Λα Βαλέτα,
στην εκκλησία της Παναγίας della Vittoria το 1578,
αργότερα δε στον Καθεδρικό Ναό του Σαν Τζιοβάνι έως το 1798,
ώσπου ο Μέγας Ναπολέων κατέλαβε τη Μάλτα το χρόνο αυτό....
Τώρα η εικόνα της Παναγίας της Φιλερήμου,
[ταξίδεψε μέσω της Τεργέστης και έφθασε στη Ρωσία,
συνεχίζοντας τον ταραχώδη δρόμο της
[μέσα στην ατέρμονη ιστορία.
Έμεινε στη Τσαρική Ρωσία,
Έμεινε στη Τσαρική Ρωσία,
[μέχρι την επανάσταση του 1917,
κρυμμένη σε Μόσχα, και Αγία Πετρούπολη,
κρυμμένη σε Μόσχα, και Αγία Πετρούπολη,
[για δύο χρόνια έως το 1919
απ' όπου με άκρα μυστικότητα
απ' όπου με άκρα μυστικότητα
[μεταφέρθηκε μέσω της Εσθονίας,
στην Κοπεγχάγη (Villa Di Vidor),
[δια προφυλάξεων, μετά πολλής δε αγωνίας...
Εκεί θα δοθεί στη Μαρία Φιοντόροβνα,
στην Κοπεγχάγη (Villa Di Vidor),
[δια προφυλάξεων, μετά πολλής δε αγωνίας...
Εκεί θα δοθεί στη Μαρία Φιοντόροβνα,
[μητέρα της Βασίλισσας της Ρωσίας,
που μετά από την Οκτωβριανή Επανάσταση,
[στη Δανία έτυχε φιλοξενίας
που μετά από την Οκτωβριανή Επανάσταση,
[στη Δανία έτυχε φιλοξενίας
Με διαταγή της στη συνέχεια,
[το χίλια εννιακόσια δέκα οκτώ πήγε Βελιγράδι,
στη Βασιλική Οικογένεια Καρατζώρτζεβιτς,
[και παραδόθηκε κρυφά και βράδυ....
Μετά από το βομβαρδισμό του Βελιγραδίου
στη Βασιλική Οικογένεια Καρατζώρτζεβιτς,
[και παραδόθηκε κρυφά και βράδυ....
Μετά από το βομβαρδισμό του Βελιγραδίου
[στις 6 του Απριλίου 1941
μεταφέρθηκε στο μοναστήρι Όστρογκ,
μα δεν τελειώσαν τα ταξίδια, έκανε ακόμα ένα...
Από το 2002, η μόνιμη κατοικία της εικόνας της Παναγίας,
μεταφέρθηκε στο μοναστήρι Όστρογκ,
μα δεν τελειώσαν τα ταξίδια, έκανε ακόμα ένα...
Από το 2002, η μόνιμη κατοικία της εικόνας της Παναγίας,
[αυτού του ιερού για τη Χριστιανοσύνη κειμηλίου,
βρίσκεται επί Μαυριβουνίου εδάφους,
[στο Μπλε Παρεκκλήσι του Εθνικού Μουσείου.
βρίσκεται επί Μαυριβουνίου εδάφους,
[στο Μπλε Παρεκκλήσι του Εθνικού Μουσείου.
_______________________________________________________________________________
* Άννα Μπολέυν Anne Boleyn, μαρκησία του Πέμπροκ. Δεύτερη σύζυγος του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας και μητέρα της βασίλισσας Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας.
Αρκετοί ιστορικοί χαρακτηρίζουν ως αντισυμβατική την εξωτερική ομορφιά της Άννας. Είχε σκουρόχρωμη επιδερμίδα και ήταν αρκετά λεπτοκαμωμένη για τα δεδομένα της εποχής. Παρ’όλα αυτά, τα σκουρόχρωμα, μακριά μαλλιά της και τα μαύρα μάτια της αποτελούσαν εκείνα τα χαρακτηριστικά της, τα οποία σαγήνευαν τους πάντες. Έχει χαρακτηριστεί ως η Βασιλική σύζυγος που είχε τη μεγαλύτερη επιρροή στην ιστορία της Αγγλίας.
Κόρη του πρώτου κόμη του Όρμοντ, Τόμας Μπολέυν, και της γυναίκας του Ελίζαμπεθ. Καταγόταν από μια αρκετά εύπορη οικογένεια. Είχε άλλα δυο αδέρφια, την Μαρία και των Γεώργιο.
Η Μαρία την περίοδο που ο Ερρίκος Η’ ήταν μαζί με την Αικατερίνη της Αραγωνίας είχε σχέση μαζί του και αποτελούσε την ερωμένη του.
Ο Γάμος του Ερρίκου με την Άννα και η εν συνεχεία εκτέλεσή της αποτελούν μέρος μιας σημαντικής πολιτικής και θρησκευτικής αναταραχής, που έχει μείνει γνωστή ως Αγγλική Μεταρρύθμιση, με την Άννα την ίδια να πρωτοστατεί στην ανάγκη της εκκλησιαστικής μεταρρύθμισης και στην άνοδο του προτεσταντισμού.
* Άννα φον Κλεβ Anna von Kleve, βασίλισσα της Αγγλίας από τις 6 Ιανουαρίου του 1540 έως τις 9 Ιουλίου του 1540 ως η τέταρτη σύζυγος του Ερρίκου Η' της Αγγλίας.
Ο ίδιος ο Κρόμγουελλ επέβλεψε τις συνομιλίες του συνοικεσίου με τους Γερμανούς και υπογράφτηκε ένα γαμήλιο σύμφωνο.
Ενώ ο Ερρίκος Η΄ όμως εκτιμούσε την εκπαίδευση και την πνευματική αναζήτηση στις γυναίκες, η Άννα εστερείτο αυτών από την ανατροφή της. Δεν έλαβε επίσημη εκπαίδευση σαν παιδί και αντί να μπορεί να τραγουδά ή να παίζει ένα όργανο, ήταν επιδέξια στην ραπτική και αρεσκόταν να παίζει χαρτοπαίγνια. Είχε μάθει να διαβάζει και να γράφει, αλλά μόνο στα Γερμανικά. Παρόλα αυτά, η Άννα θεωρείτο ευγενής, ενάρετη και πειθήνια, αξίες που την έκαναν μια κατάλληλη υποψήφια σύζυγο για τον βασιλιά.
Ο Ερρίκος, ανυπόμονος να δει την μελλοντική του νύφη, πήγε να την συναντήσει στο Ρότσεστερ, καθώς αυτή ερχόταν προς το Λονδίνο και απογοητεύτηκε !
Ένιωσε ότι είχε παραπλανηθεί, καθώς όλοι είχαν επαινέσει τις χάρες της Άννας: "Δεν είναι τόσο όμορφη, όσο την περιγράφουν", παραπονέθηκε και... πίεσε τον Κρόμγουελ να βρει ένα νόμιμο τρόπο να αποφύγει τον γάμο αλλά, σε αυτό το σημείο, το να πράξουν έτσι θα ήταν αδύνατο χωρίς να διακινδυνεύσουν την πολύτιμη συμμαχία με τους Γερμανούς. Έτσι άφησαν να γίνει ο γάμος για να τον ακυρώσουν αμέσως μετά κι αφού η Άννα απέκτησε ένα πλούσιο τόπο κατοικίας από τον Βασιλιά. Εκτοτε αναφερόταν ως η Αγαπημένη Αδελφή του Βασιλιά. Απεβίωσε τελευταία από τις υπόλοιπες συζύγους του Ερρίκου.
* Αικατερίνη Χάουαρντ Catherine Howard, βασίλισσα της Αγγλίας για δύο μόνο χρόνια σαν η 5η σύζυγος -από το 1540 ως το 1542- του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας.
Η Αικατερίνη παντρεύτηκε τον Βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκο Η΄ στις 28 Ιουλίου 1540, στο Oatlands Palace, στο Σάρεϊ, σχεδόν αμέσως μετά την ακύρωση του γάμου του με την Άννα φον Κλεβ.
Μετά από παρότρυνση της χήρας, δούκισσα του Νόρφολκ, η Αικατερίνη διόρισε τον Francis Dereham ως προσωπικό της γραμματέα. Αυτό αποδείχθηκε μέγα λάθος της.
Αυτή η κίνησή της δρομολόγησε τις κατηγορίες για προδοσία και μοιχεία εναντίον της καθώς και στο θλιβερό της τέλος. Αποκεφαλίστηκε μετά από λιγότερο δύο χρόνια γάμου.
Η Αικατερίνη Χάουαρντ και η Άννα Μπολέυν ήταν πρώτα ξαδέλφια. Η αδελφή του πατέρα της, Ελισάβετ Χάουαρντ, ήταν η μητέρα της Άννα Μπολέυν της δεύτερης συζύγου του βασιλιά.
* Ελισάβετ Α΄, Η άτεκνη βασίλισσα μερικές φορές αποκαλούμενη και Παρθένος Βασίλισσα. Η πέμπτη και τελευταία μονάρχης της δυναστείας των Τυδώρ.
Οι άλλοι μονάρχες της οικογένειας αυτής ήταν ο παππούς της Ερρίκος Ζ', ο πατέρας της Ερρίκος Η', ο ετεροθαλής αδελφός της Εδουάρδος ΣΤ' και η ετεροθαλής αδελφή της Μαρία Α'.
Βασίλεψε επί 45 έτη, κατά τη διάρκεια των οποίων η παγκόσμια ισχύς και επιρροή της Αγγλίας ενισχύθηκε σημαντικά. Στο εσωτερικό η βασιλεία της σημαδεύτηκε από έντονες θρησκευτικές ζυμώσεις.
Η θεωρία ότι η Ελισάβετ Α' της Αγγλίας δεν ήταν γυναίκα, αλλά ένας μεταμφιεσμένος άνδρας, μετά από δολοπλοκία που στήθηκε εις βάρος του πατέρα της, επανέρχεται συνέχεια στο προσκήνιο, με τους ιστορικούς να ζητούν πλέον επίμονα να ανοιχτεί ο τάφος της και να αποδειχθεί η αλήθεια.
Η θεωρία, που αναπαράγεται σε μεγάλες βρετανικές εφημερίδες και υποστηρίζεται από σοβαρούς Άγγλους ιστορικούς, υποστηρίζει ότι η μικρή Ελισάβετ, κόρη του Βασιλιά Χένρυ του 8ου, πέθανε σε νηπιακή ηλικία και ενώ είχε απομακρυνθεί από το Λονδίνο στην εξοχή για να αναρρώσει από μια ασθένεια που την ταλαιπωρούσε καιρό.
* Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας Henry VIII, 1491-1547, Βασιλιάς της Αγγλίας. Ανήκε στη δυναστεία των Τυδώρ, ήταν γιος του Ερρίκου Ζ΄ και ανέβηκε στο θρόνο σε ηλικία δεκαοκτώ ετών.
Έλαβε εξαιρετικά επιμελημένη μόρφωση και αγαπούσε τόσο πολύ τη μουσική ώστε διατηρούσε ορχήστρα στα ανάκτορά του και συνέθετε και ο ίδιος ύμνους, ένας από τους οποίους εκτελείται και σήμερα στις αγγλικανικές εκκλησίες.
Μιλούσε Λατινικά, Γαλλικά και Ισπανικά και είχε κλίση στα μαθηματικά, το μεγάλο του πάθος όμως ήταν η θεολογία.
Το 1521 δημοσίευσε τη μελέτη του «Ομολογία των επτά μυστηρίων κατά του Μαρτίνου Λούθηρου», για την οποία τού απονεμήθηκε από τον πάπα ο τίτλος «Υπερασπιστής της Πίστεως».
* Ικρίωμα, αρχ. ίκρια, ξύλινο βάθρο, άλλοτε πρόχειρο άλλοτε όχι, ανάλογα τις κοινωνικές και πολιτιστικές αλλαγές μέσα στους αιώνες, για την εκτέλεση θανατικής καταδίκης με απαγχονισμό ή αποκεφαλισμό.
Οι ρίζες της καρατόμησης χρονολογούνται από το Μεσαίωνα. Μηχανές εκτέλεσης υπήρξαν αιώνες πριν τη γκιλοτίνα.
Μια συσκευή αποκεφαλισμού με το όνομα "planke" χρησιμοποιήθηκε στη Γερμανία και τη Φλάνδρα κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, ενώ στην Αγγλία ένα τσεκούρι γνωστό ως Halifax Gibbet.
Αρκετά διαδεδομένο στην αρχαιότητα και σε χρήση σε αυτή την πόλη του Yorkshire από το 1286 μέχρι το 1650.
Το μηχάνημα αυτό ήταν ήδη γνωστό και σε χρήση στη Νότια Γαλλία καθώς και στην Ιταλία από τον 16ο αι. που έφερε το όνομα μανναία (mannaia).
* Γκιλοτίνα - guillotine, μηχανικό όργανο που χρησιμοποιήθηκε σε πολλές χώρες για τον αποκεφαλισμό των καταδικασμένων σε θάνατο.
Κατασκευάστηκε από το δρα Ζοζέφ Ινιάς Γκιγιοτέν (Guillotin 1738-1814), ο οποίος στη Συνέλευση των Τάξεων 1789 πρότεινε πρώτος τη χρήση της ως "ανώδυνο θάνατο".
Η χρήση του υιοθετήθηκε στις 20 Μαρτίου 1792 με το όνομα του πρώτου εισηγητή. Ο αποκεφαλισμός γινόταν με το πέσιμο βαρειάς λοξής λεπίδας που γλιστρούσε απότομα ανάμεσα σε δύο ορθοστάτες και ο θάνατος ήταν ακαριαίος.
* Καρμανιόλα, Συνώνυμο της γκιλοτίνας για τον αποκεφαλισμό των καταδίκων, που αποτελείται από δύο ορθοστάτες ανάμεσα στους οποίους κινείται μια τριγωνική λεπίδα. Μεταφορικά χρησιμοποιείται για κάτι πολύ επικίνδυνο, που απειλεί ή αφαιρεί ζωές. Η ρίζα είναι από τα γαλλικά carmagnol(e) -α (χορός που χόρευε ο λαός κατά τη γαλλική επανάσταση) και δη όταν αποκεφάλιζε βασιλείς ή έκαιγε παλάτια.
Το Τάγμα των Ιπποτών του Αγ. Ιωάννη μετέτρεψε τον προγενέστερο βυζαντινό ναό σε καθολικό, όπου φυλασσόταν η βυζαντινής τεχνοτροπίας εικόνα της Παναγίας, που εθεωρείτο έργο του ευαγγελιστή Λουκά. Έχαιρε μεγάλης τιμής και σεβασμού στην Ρόδο και από τους ορθόδοξους και από τους καθολικούς. Χρονολογείται κατά τους 11ο-12ο αι. και πιθανότατα αποτελεί τμήμα παράστασης της Δέησης. Ήταν θαυματουργή και σε έγγραφο του 1497 αναφέρεται ότι έφθασε στην Ρόδο, πλέοντας επάνω στα κύματα την εποχή του εικονομάχου βυζαντινού αυτοκράτορα Λέοντα.
Σε χειρόγραφο του 1496 του Caoursin με χαρακτικά απεικονίζεται ο Μ. Μάγιστρος Αubusson να επισκέπτεται την Μονή της Παναγίας προ της πολιορκίας του 1480. Μετά την άλωση της Pόδου από τους Τούρκους (1522), μεταφέρθηκε στην Mάλτα και από εκεί στην Pωσία. Σήμερα απόκειται στο Εθνικό Μουσείο του Cetinje στο Μαυροβούνι, ενώ αντίγραφό της υπάρχει και στην εδώ εκκλησία.
Είναι φανερό ότι η περίφημη εικόνα της Παναγίας του Φιλερήμου τιμήθηκε στην Ρόδο και στο Αιγαίο, προστάτευσε τους Ιππότες στους αγώνες τους, βοήθησε το Τάγμα στην Μάλτα και συνδέθηκε στενά με την τσαρική Ρωσία. Κατά την Ιταλοκρατία η εκκλησία αναστηλώθηκε και λειτούργησε ως κοινοβιακή μονή, με την προσθήκη ηγουμενείου και κελλιών.
Σήμερα ο ναός λειτουργεί κάθε Κυριακή και εορτάζει της Ζωοδόχου Πηγής. Στον ίδιο χώρο, σε χαμηλότερο επίπεδο, υπάρχει η μονόχωρη εκκλησία του Αγ. Γεωργίου του Χωστού με τοιχογραφίες του 15ου αι. και εκτός του αρχαιολογικού χώρου, δίπλα στον χώρο στάθμευσης, βρίσκονται τα ερείπια βυζαντινού ναού, που χρονολογείται κατά τον 10ο αι.
Στη γύρω από την Φιλέρημο περιοχή η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ευρήματα που ανήκουν στην μινωική και μυκηναϊκή εποχή, πράγμα που βεβαιώνει ότι η οίκηση της Ιαλυσού είναι συνεχής και χρονολογείται στο απώτατο αυτό χρονικό σημείο. Βρέθηκαν μυκηναϊκά και αρχαία νεκροταφεία με πλήθος τάφων και πλούσια ευρήματα, που τα περισσότερα εκτίθενται στο αρχαιολογικό μουσείο της Ρόδου.
Σ’ ένα πλάτωμα στην Φιλέρημο βρισκόταν λιγοστά ερείπια της ακρόπολης της ισχυρής Αρχαίας Ιαλυσού και υπολείμματα των θεμελίων του ναού της Πολιάδος Αθηνάς και του Δία Πολιέα, που χρονολογούνται στον 3ο ή 2ο αιώνα π.Χ. Ο ναός ήταν μεγάλος, δωρικού ρυθμού και έμοιαζε με αυτόν την Λινδίας Αθηνάς. Πάνω στα ερείπια του ναού αυτού ήταν χτισμένη μια παλαιοχριστιανική βασιλική του 5ου αιώνα μ.Χ., από την οποία σήμερα σώζεται μόνο το σταυροειδές βαπτιστήριο.
Ο χώρος είναι περιφραγμένος με πέτρινο μαντρότοιχο και η είσοδος γίνεται από την ανατολική πύλη, απ’ όπου μια πλατιά πέτρινη σκάλα, με ψηλά κυπαρίσσια δεξιά και αριστερά της, μας οδηγεί στο μοναστήρι της Παναγίας της Φιλερήμου, αφιερωμένο στη Ζωοδόχο Πηγή, που χτίστηκε από τους Ιππότες στη θέση της παλαιότερης βυζαντινής εκκλησίας και αναστηλώθηκε στη σημερινή του μορφή από Ιταλούς αρχαιολόγους.
Στην ανατολική καθώς και τη βορειοδυτική γωνία του λόφου είναι ορατά τα υπολείμματα βυζαντινής οχύρωσης με προσθήκες της εποχής της Ιπποτοκρατίας. Ακριβώς δίπλα στο σταυρόσχημο βαπτιστήριο βρίσκεται η λιθόκτιστη γοτθική αναστηλωμένη εκκλησία της Παναγίας της Φιλερήμου. Στα αριστερά της κύριας εισόδου του αρχαιολογικού χώρου και σε χαμηλότερο επίπεδο από το μοναστήρι βρίσκεται η μικρή υπόγεια βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Χωστού, 14ου ή 15ου αιώνα μ.Χ.
Απέναντι από την είσοδο του αρχαιολογικού χώρου και έξω από την περίφραξη ξεκινάει ο λεγόμενος Γολγοθάς, ένας λιθοστρωμένος διάδρομος με 14 χαλκογραφίες σε μια πλευρά του, στημένες πάνω σε βάθρα, οι οποίες αναπαριστούν τα πάθη του Χριστού.
* Άννα Μπολέυν Anne Boleyn, μαρκησία του Πέμπροκ. Δεύτερη σύζυγος του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας και μητέρα της βασίλισσας Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας.
Αρκετοί ιστορικοί χαρακτηρίζουν ως αντισυμβατική την εξωτερική ομορφιά της Άννας. Είχε σκουρόχρωμη επιδερμίδα και ήταν αρκετά λεπτοκαμωμένη για τα δεδομένα της εποχής. Παρ’όλα αυτά, τα σκουρόχρωμα, μακριά μαλλιά της και τα μαύρα μάτια της αποτελούσαν εκείνα τα χαρακτηριστικά της, τα οποία σαγήνευαν τους πάντες. Έχει χαρακτηριστεί ως η Βασιλική σύζυγος που είχε τη μεγαλύτερη επιρροή στην ιστορία της Αγγλίας.
Κόρη του πρώτου κόμη του Όρμοντ, Τόμας Μπολέυν, και της γυναίκας του Ελίζαμπεθ. Καταγόταν από μια αρκετά εύπορη οικογένεια. Είχε άλλα δυο αδέρφια, την Μαρία και των Γεώργιο.
Η Μαρία την περίοδο που ο Ερρίκος Η’ ήταν μαζί με την Αικατερίνη της Αραγωνίας είχε σχέση μαζί του και αποτελούσε την ερωμένη του.
Ο Γάμος του Ερρίκου με την Άννα και η εν συνεχεία εκτέλεσή της αποτελούν μέρος μιας σημαντικής πολιτικής και θρησκευτικής αναταραχής, που έχει μείνει γνωστή ως Αγγλική Μεταρρύθμιση, με την Άννα την ίδια να πρωτοστατεί στην ανάγκη της εκκλησιαστικής μεταρρύθμισης και στην άνοδο του προτεσταντισμού.
* Άννα φον Κλεβ Anna von Kleve, βασίλισσα της Αγγλίας από τις 6 Ιανουαρίου του 1540 έως τις 9 Ιουλίου του 1540 ως η τέταρτη σύζυγος του Ερρίκου Η' της Αγγλίας.
Ο ίδιος ο Κρόμγουελλ επέβλεψε τις συνομιλίες του συνοικεσίου με τους Γερμανούς και υπογράφτηκε ένα γαμήλιο σύμφωνο.
Ενώ ο Ερρίκος Η΄ όμως εκτιμούσε την εκπαίδευση και την πνευματική αναζήτηση στις γυναίκες, η Άννα εστερείτο αυτών από την ανατροφή της. Δεν έλαβε επίσημη εκπαίδευση σαν παιδί και αντί να μπορεί να τραγουδά ή να παίζει ένα όργανο, ήταν επιδέξια στην ραπτική και αρεσκόταν να παίζει χαρτοπαίγνια. Είχε μάθει να διαβάζει και να γράφει, αλλά μόνο στα Γερμανικά. Παρόλα αυτά, η Άννα θεωρείτο ευγενής, ενάρετη και πειθήνια, αξίες που την έκαναν μια κατάλληλη υποψήφια σύζυγο για τον βασιλιά.
Ο Ερρίκος, ανυπόμονος να δει την μελλοντική του νύφη, πήγε να την συναντήσει στο Ρότσεστερ, καθώς αυτή ερχόταν προς το Λονδίνο και απογοητεύτηκε !
Ένιωσε ότι είχε παραπλανηθεί, καθώς όλοι είχαν επαινέσει τις χάρες της Άννας: "Δεν είναι τόσο όμορφη, όσο την περιγράφουν", παραπονέθηκε και... πίεσε τον Κρόμγουελ να βρει ένα νόμιμο τρόπο να αποφύγει τον γάμο αλλά, σε αυτό το σημείο, το να πράξουν έτσι θα ήταν αδύνατο χωρίς να διακινδυνεύσουν την πολύτιμη συμμαχία με τους Γερμανούς. Έτσι άφησαν να γίνει ο γάμος για να τον ακυρώσουν αμέσως μετά κι αφού η Άννα απέκτησε ένα πλούσιο τόπο κατοικίας από τον Βασιλιά. Εκτοτε αναφερόταν ως η Αγαπημένη Αδελφή του Βασιλιά. Απεβίωσε τελευταία από τις υπόλοιπες συζύγους του Ερρίκου.
* Αικατερίνη Χάουαρντ Catherine Howard, βασίλισσα της Αγγλίας για δύο μόνο χρόνια σαν η 5η σύζυγος -από το 1540 ως το 1542- του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας.
Η Αικατερίνη παντρεύτηκε τον Βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκο Η΄ στις 28 Ιουλίου 1540, στο Oatlands Palace, στο Σάρεϊ, σχεδόν αμέσως μετά την ακύρωση του γάμου του με την Άννα φον Κλεβ.
Μετά από παρότρυνση της χήρας, δούκισσα του Νόρφολκ, η Αικατερίνη διόρισε τον Francis Dereham ως προσωπικό της γραμματέα. Αυτό αποδείχθηκε μέγα λάθος της.
Αυτή η κίνησή της δρομολόγησε τις κατηγορίες για προδοσία και μοιχεία εναντίον της καθώς και στο θλιβερό της τέλος. Αποκεφαλίστηκε μετά από λιγότερο δύο χρόνια γάμου.
Η Αικατερίνη Χάουαρντ και η Άννα Μπολέυν ήταν πρώτα ξαδέλφια. Η αδελφή του πατέρα της, Ελισάβετ Χάουαρντ, ήταν η μητέρα της Άννα Μπολέυν της δεύτερης συζύγου του βασιλιά.
* Ελισάβετ Α΄, Η άτεκνη βασίλισσα μερικές φορές αποκαλούμενη και Παρθένος Βασίλισσα. Η πέμπτη και τελευταία μονάρχης της δυναστείας των Τυδώρ.
Οι άλλοι μονάρχες της οικογένειας αυτής ήταν ο παππούς της Ερρίκος Ζ', ο πατέρας της Ερρίκος Η', ο ετεροθαλής αδελφός της Εδουάρδος ΣΤ' και η ετεροθαλής αδελφή της Μαρία Α'.
Βασίλεψε επί 45 έτη, κατά τη διάρκεια των οποίων η παγκόσμια ισχύς και επιρροή της Αγγλίας ενισχύθηκε σημαντικά. Στο εσωτερικό η βασιλεία της σημαδεύτηκε από έντονες θρησκευτικές ζυμώσεις.
Η θεωρία ότι η Ελισάβετ Α' της Αγγλίας δεν ήταν γυναίκα, αλλά ένας μεταμφιεσμένος άνδρας, μετά από δολοπλοκία που στήθηκε εις βάρος του πατέρα της, επανέρχεται συνέχεια στο προσκήνιο, με τους ιστορικούς να ζητούν πλέον επίμονα να ανοιχτεί ο τάφος της και να αποδειχθεί η αλήθεια.
Η θεωρία, που αναπαράγεται σε μεγάλες βρετανικές εφημερίδες και υποστηρίζεται από σοβαρούς Άγγλους ιστορικούς, υποστηρίζει ότι η μικρή Ελισάβετ, κόρη του Βασιλιά Χένρυ του 8ου, πέθανε σε νηπιακή ηλικία και ενώ είχε απομακρυνθεί από το Λονδίνο στην εξοχή για να αναρρώσει από μια ασθένεια που την ταλαιπωρούσε καιρό.
Ο Ερρίκος Η΄ Τυδώρ, πορτραίτο
από τον Χανς Χολμπάιν. |
Έλαβε εξαιρετικά επιμελημένη μόρφωση και αγαπούσε τόσο πολύ τη μουσική ώστε διατηρούσε ορχήστρα στα ανάκτορά του και συνέθετε και ο ίδιος ύμνους, ένας από τους οποίους εκτελείται και σήμερα στις αγγλικανικές εκκλησίες.
Μιλούσε Λατινικά, Γαλλικά και Ισπανικά και είχε κλίση στα μαθηματικά, το μεγάλο του πάθος όμως ήταν η θεολογία.
Το 1521 δημοσίευσε τη μελέτη του «Ομολογία των επτά μυστηρίων κατά του Μαρτίνου Λούθηρου», για την οποία τού απονεμήθηκε από τον πάπα ο τίτλος «Υπερασπιστής της Πίστεως».
Το ικρίωμα του Halifax, |
Οι ρίζες της καρατόμησης χρονολογούνται από το Μεσαίωνα. Μηχανές εκτέλεσης υπήρξαν αιώνες πριν τη γκιλοτίνα.
Μια συσκευή αποκεφαλισμού με το όνομα "planke" χρησιμοποιήθηκε στη Γερμανία και τη Φλάνδρα κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, ενώ στην Αγγλία ένα τσεκούρι γνωστό ως Halifax Gibbet.
Αρκετά διαδεδομένο στην αρχαιότητα και σε χρήση σε αυτή την πόλη του Yorkshire από το 1286 μέχρι το 1650.
Το μηχάνημα αυτό ήταν ήδη γνωστό και σε χρήση στη Νότια Γαλλία καθώς και στην Ιταλία από τον 16ο αι. που έφερε το όνομα μανναία (mannaia).
* Γκιλοτίνα - guillotine, μηχανικό όργανο που χρησιμοποιήθηκε σε πολλές χώρες για τον αποκεφαλισμό των καταδικασμένων σε θάνατο.
Κατασκευάστηκε από το δρα Ζοζέφ Ινιάς Γκιγιοτέν (Guillotin 1738-1814), ο οποίος στη Συνέλευση των Τάξεων 1789 πρότεινε πρώτος τη χρήση της ως "ανώδυνο θάνατο".
Η χρήση του υιοθετήθηκε στις 20 Μαρτίου 1792 με το όνομα του πρώτου εισηγητή. Ο αποκεφαλισμός γινόταν με το πέσιμο βαρειάς λοξής λεπίδας που γλιστρούσε απότομα ανάμεσα σε δύο ορθοστάτες και ο θάνατος ήταν ακαριαίος.
* Καρμανιόλα, Συνώνυμο της γκιλοτίνας για τον αποκεφαλισμό των καταδίκων, που αποτελείται από δύο ορθοστάτες ανάμεσα στους οποίους κινείται μια τριγωνική λεπίδα. Μεταφορικά χρησιμοποιείται για κάτι πολύ επικίνδυνο, που απειλεί ή αφαιρεί ζωές. Η ρίζα είναι από τα γαλλικά carmagnol(e) -α (χορός που χόρευε ο λαός κατά τη γαλλική επανάσταση) και δη όταν αποκεφάλιζε βασιλείς ή έκαιγε παλάτια.
Στην Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε επίσης ως τις αρχές του 20ού αιώνα. Ήρθε με τους Βαυαρούς σε δυο τύπους : μόνιμη και μεταφερόμενη (σε τρεις φόρτους). Η μόνιμη ήταν στημένη στις φυλακές του Παλαμηδιού, στο Ναύπλιο, ενώ η μεταφερόμενη συνοδεία χωροφυλάκων και δημίων χρησιμοποιήθηκε ανά την επικράτεια.
Το Τάγμα των Ιπποτών του Αγ. Ιωάννη μετέτρεψε τον προγενέστερο βυζαντινό ναό σε καθολικό, όπου φυλασσόταν η βυζαντινής τεχνοτροπίας εικόνα της Παναγίας, που εθεωρείτο έργο του ευαγγελιστή Λουκά. Έχαιρε μεγάλης τιμής και σεβασμού στην Ρόδο και από τους ορθόδοξους και από τους καθολικούς. Χρονολογείται κατά τους 11ο-12ο αι. και πιθανότατα αποτελεί τμήμα παράστασης της Δέησης. Ήταν θαυματουργή και σε έγγραφο του 1497 αναφέρεται ότι έφθασε στην Ρόδο, πλέοντας επάνω στα κύματα την εποχή του εικονομάχου βυζαντινού αυτοκράτορα Λέοντα.
Σε χειρόγραφο του 1496 του Caoursin με χαρακτικά απεικονίζεται ο Μ. Μάγιστρος Αubusson να επισκέπτεται την Μονή της Παναγίας προ της πολιορκίας του 1480. Μετά την άλωση της Pόδου από τους Τούρκους (1522), μεταφέρθηκε στην Mάλτα και από εκεί στην Pωσία. Σήμερα απόκειται στο Εθνικό Μουσείο του Cetinje στο Μαυροβούνι, ενώ αντίγραφό της υπάρχει και στην εδώ εκκλησία.
Είναι φανερό ότι η περίφημη εικόνα της Παναγίας του Φιλερήμου τιμήθηκε στην Ρόδο και στο Αιγαίο, προστάτευσε τους Ιππότες στους αγώνες τους, βοήθησε το Τάγμα στην Μάλτα και συνδέθηκε στενά με την τσαρική Ρωσία. Κατά την Ιταλοκρατία η εκκλησία αναστηλώθηκε και λειτούργησε ως κοινοβιακή μονή, με την προσθήκη ηγουμενείου και κελλιών.
Σήμερα ο ναός λειτουργεί κάθε Κυριακή και εορτάζει της Ζωοδόχου Πηγής. Στον ίδιο χώρο, σε χαμηλότερο επίπεδο, υπάρχει η μονόχωρη εκκλησία του Αγ. Γεωργίου του Χωστού με τοιχογραφίες του 15ου αι. και εκτός του αρχαιολογικού χώρου, δίπλα στον χώρο στάθμευσης, βρίσκονται τα ερείπια βυζαντινού ναού, που χρονολογείται κατά τον 10ο αι.
Στη γύρω από την Φιλέρημο περιοχή η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ευρήματα που ανήκουν στην μινωική και μυκηναϊκή εποχή, πράγμα που βεβαιώνει ότι η οίκηση της Ιαλυσού είναι συνεχής και χρονολογείται στο απώτατο αυτό χρονικό σημείο. Βρέθηκαν μυκηναϊκά και αρχαία νεκροταφεία με πλήθος τάφων και πλούσια ευρήματα, που τα περισσότερα εκτίθενται στο αρχαιολογικό μουσείο της Ρόδου.
Σ’ ένα πλάτωμα στην Φιλέρημο βρισκόταν λιγοστά ερείπια της ακρόπολης της ισχυρής Αρχαίας Ιαλυσού και υπολείμματα των θεμελίων του ναού της Πολιάδος Αθηνάς και του Δία Πολιέα, που χρονολογούνται στον 3ο ή 2ο αιώνα π.Χ. Ο ναός ήταν μεγάλος, δωρικού ρυθμού και έμοιαζε με αυτόν την Λινδίας Αθηνάς. Πάνω στα ερείπια του ναού αυτού ήταν χτισμένη μια παλαιοχριστιανική βασιλική του 5ου αιώνα μ.Χ., από την οποία σήμερα σώζεται μόνο το σταυροειδές βαπτιστήριο.
Ο χώρος είναι περιφραγμένος με πέτρινο μαντρότοιχο και η είσοδος γίνεται από την ανατολική πύλη, απ’ όπου μια πλατιά πέτρινη σκάλα, με ψηλά κυπαρίσσια δεξιά και αριστερά της, μας οδηγεί στο μοναστήρι της Παναγίας της Φιλερήμου, αφιερωμένο στη Ζωοδόχο Πηγή, που χτίστηκε από τους Ιππότες στη θέση της παλαιότερης βυζαντινής εκκλησίας και αναστηλώθηκε στη σημερινή του μορφή από Ιταλούς αρχαιολόγους.
Στην ανατολική καθώς και τη βορειοδυτική γωνία του λόφου είναι ορατά τα υπολείμματα βυζαντινής οχύρωσης με προσθήκες της εποχής της Ιπποτοκρατίας. Ακριβώς δίπλα στο σταυρόσχημο βαπτιστήριο βρίσκεται η λιθόκτιστη γοτθική αναστηλωμένη εκκλησία της Παναγίας της Φιλερήμου. Στα αριστερά της κύριας εισόδου του αρχαιολογικού χώρου και σε χαμηλότερο επίπεδο από το μοναστήρι βρίσκεται η μικρή υπόγεια βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Χωστού, 14ου ή 15ου αιώνα μ.Χ.
Απέναντι από την είσοδο του αρχαιολογικού χώρου και έξω από την περίφραξη ξεκινάει ο λεγόμενος Γολγοθάς, ένας λιθοστρωμένος διάδρομος με 14 χαλκογραφίες σε μια πλευρά του, στημένες πάνω σε βάθρα, οι οποίες αναπαριστούν τα πάθη του Χριστού.
Λίγα μέτρα κάτω από την πλαγιά του λόφου είναι εν μέρει αναστηλωμένη κρήνη με έξι δωρικούς κιόνες και ισάριθμους πεσσούς στο εσωτερικό ( 4ος αιώνας π.Χ.)
Απόσπασμα από το έμμετρο έργο
"ΙΣΤΟΡΙΕΣ και ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Στίχοι - Κείμενα: Παναγιώτης Β. Ματαράγκας
Επιμέλεια - Αποτύπωση: Κ. Γ. Ραπακούλια
Ιστορίες και Υστερίες της Ιστορίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.