1792, 'Ολοι στα οδοφράγματα…. γυναίκες κι άντρες

1792

Οι σύμμαχοι Αυστριακοί και Ρώσοι νικούν τους Τούρκους οι οποίοι είχαν επιτεθεί
                     [να πάρουν την Κριμαία, πούχαν χάσει στον έβδομο*πόλεμο τον Ρωσοτουρκικό,
και ο Σουλτάνος τώρα στον όγδοο* πόλεμο με τους Ρώσους 

                           [χάνει για πάντα θάλασσες, εδάφη και το τσαμπουκαλίκι του το υπεροπτικό.

Στους Έλληνες είχε φέξει στον έβδομο Ρωσοτουρκικό που χάσανε οι Τούρκοι,
                             [όπως και σ’ όλους τους χριστιανούς ραγιάδες που υποστηρίζαν οι νικητές, 

αφού με την “συνθήκη “Κιουτσούκ-Καϊναρτζή” μπορούσαν τα καράβια μας

                                  [να πλέουν φορώντας κοστούμι των νικητών, δηλαδή σημαίες Ρωσικές,

και η Αικατερίνη η Μεγάλη ανέλαβε, ο δε Σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ Α΄ δέχτηκε,        

                                           [την προστασία των Χριστιανών σε όλες τις Οθωμανικές περιοχές.

Καθόλου όμως δεν μας έκατσε ο όγδοος Ρωσοτουρκικός πόλεμος, γιατί ….
              [με νέα συνθήκη χάθηκε κάθε ελπίδα στους ήδη με τα όπλα παραπόδα αγωνιστές,
τους Έλληνες οι οποίοι κάναν όνειρα και σχέδια ότι το "γένος το ξανθό"
            [θα ‘ρχόταν να τους σώσει, κάτι που είχε ευρέως διαδοθεί ότι το λέγαν κι οι γραφές.

Ενώ λοιπόν εμείς κάναμε όνειρα με ξανθούς σωτήρες, η Ευρώπη ολόκληρη
                 [και κυρίως οι γαλαζοαίματοι και οι τιτλοβαρείς ρατσάτοι ήτανε πανικοβλημένοι,
εφιάλτης τους πια ήταν στη Γαλλία οι κατ’ αυτούς παρακατιανοί,
                                 [οι πρώην σκυμμένοι, οι πρώην χαμηλοβλέποντες, οι πρώην φοβισμένοι,
και περισσότερο τα μαχαίρια τους, τα χασαπομάχαιρα που πετσοκόψαν

                      [του βασιλιά την Ελβετική φρουρά (Ελβετική στο Βατικανό ακόμη παραμένει).

Με το που μπήκε η χρονιά και οργισμένοι με τους Ευρωπαίους γαλαζοαίματους

                                              [που συνωμοτούσαν μετά της βασιλικής οικογενείας της Γαλλίας,

οι επαναστάτες πουλήσαν αγριάδα και τσαμπουκαλευτήκανε με όλους,

               [στέλνοντας τελεσίγραφο στον αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας,

(Αυστρίας κλπ) απειλώντας τον ισχυρότερο ηγεμόνα της Ευρώπης,     

                   [με αποτέλεσμα να βαδίζουν προς το Παρίσι οι δύο στρατοί Αυστρίας-Πρωσίας.

Ελπίζοντας να εκφοβίσει τους επαναστάτες η Μαρία Αντουανέτα είχε κρυφά           

                    [μηνύσει στους εισβολείς να βγάλουν, και βγάλαν, διακήρυξη προειδοποιητική,

το Μανιφέστο του Δούκα του Μπράουνσβάϊγκ, που απειλούσε με θάνατο όσους

                             [θα τολμούσαν να αμυνθούν, και το Παρίσι με ολοκληρωτική καταστροφή,

όμως η εν λόγω απειλή έφερε αντίθετο αποτέλεσμα από ό,τι προσδοκούσαν

                          [η Βασίλισσα, ο Βασιλιάς, οι χορτασμένοι και οι παρατρεχάμενοι στην Αυλή.

Ο δημοσιογράφος Μαρά με πύρινα άρθρα του ξεσηκώνει τον λαό...
                           [«Φάτε τους συνεργάτες των εχθρών της πατρίδας μας, τον βασιλιά και Σία,
στα όπλα… συναγερμός… όλοι στα οδοφράγματα…. γυναίκες κι άντρες»,
                   [ο δικηγόρος Δαντών τίθεται επικεφαλής του πλήθους που με πρωτοφανή μανία,
επιτίθεται στ’ ανάκτορα του Κεραμεικού, και τί εστί βερίκοκο βλέπει ο Άναξ,
                 [συλλαμβανόμενος και φυλακιζόμενος απ' αυτούς πούχε εκ γενετής φτυσμένους,
περιμένοντας να δικαστεί με την κατηγορία της “εσχάτης προδοσίας"
                                         [ενώ ένα αμόκ εκδίκησης, στα άκρα έφτανε τους επαναστατημένους

που με συνοπτικές διαδικασίες δίκασαν και εκτέλεσαν με δήμιους εθελοντές, 

                             [μεγάλο αριθμό ευγενών, βασιλοφρόνων, κληρικών και αντιεπαναστατών,

αδιάκριτα αν ήταν άνδρες ή γυναίκες, και παράλληλα 30.000 εθελοντές

                    [αφού οδοφραγμοθωράκισαν το Παρίσι σπεύσαν προς αναχαίτιση των εχθρών.

Παρόμοια γεγονότα λαμβάνουνε χώρα και στην υπόλοιπη Γαλλία
                                                 [στην Ορλεάνη, στο Μω, στη Ρενς, στη Λυών, στις Βερσαλλίες,

Οι επαναστάτες εθελοντές νικούν στις 20 Σεπτεμβρίου κι αμέσως την επομένη
           [η Εθνοσυνέλευση καταργεί την βασιλεία.... πανικοβάλλονται παντού οι μοναρχίες.

______________________________________________________________

για την συνέχεια του έργου "ΙΣΤΟΡΙΕΣ & ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ" πατήστε ΕΔΩ

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

* Ρωσοτουρκικοί πόλεμοι, Δέκα τρεις συνολικά μακροχρόνιες σειρές στρατιωτικών συγκρούσεων στην ευρωπαϊκή ιστορία. Πολεμικές συγκρούσεις, οι οποίες διεξήχθησαν μεταξύ της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Ξεκινούν το 1568 και τελειώνουν στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο με τη διάλυση και των δύο αυτοκρατοριών, της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από τη μια ως επακόλουθο της Οκτωβριανής Επανάστασης και δημιουργία της Σοβιετικής Ένωσης αλλά και τη διάλυση της Οθωμανικής  Αυτοκρατορίας από την άλλη. Για τη Ρωσία γενικά οι πόλεμοι αυτοί είχαν συνολικά ευνοϊκό αποτέλεσμα, αφού η Ρωσία είχε εδαφικά κέρδη και σταδιακά αύξησε την επιρροή της στην Ευρώπη.

* έβδομος, ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος του 1768-1774 είναι ένας από τους πιο σημαντικούς
ρωσοτουρκικούς πολέμους. Άρχισε το 1768 και τελείωσε το 1774, με την υπογραφή της συνθήκης Κιουτσούκ-Καϊναρτζή, από την Οθωμανική και την Ρωσική Αυτοκρατορία. Τμήμα του πολέμου αυτού ήταν και η εξέγερση των Ορλωφικών, μια εξέγερση των Ελλήνων εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που απέτυχε και είχε σαν αποτέλεσμα πολιτικές διώξεις των εξεγερμένων, οι περισσότεροι απ' τους οποίους διέφυγαν κυρίως στα Επτάνησα, είχε ως αποτέλεσμα την προσάρτηση του χανάτου της Κριμαίας, της Νέας Ρωσίας και του Βόρειου Καύκασου στην επικράτεια της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.

* όγδοος, κατά σειρά Ρωσοτουρκικός πόλεμος, άρχισε το 1787 και τελείωσε το 1792, με τους Ρώσους και τους Αυστριακούς από την μια πλευρά, και τους Τούρκους από την άλλη. Αιτία του πολέμου ήταν η προσπάθεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας να ανακαταλάβει τα εδάφη (Κριμαία) που έχασε κατά τον προηγούμενο, έβδομο Ρωσοτούρκικο πόλεμο, του 1768-1774. Ο πόλεμος τελείωσε με ήττα των Τούρκων και με την υπογραφή της Συνθήκης του Ιάσιου.

Απόσπασμα από το έμμετρο έργο  

"ΙΣΤΟΡΙΕΣ και ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ  

Στίχοι - Κείμενα: Παναγιώτης Β. Ματαράγκας 

Επιμέλεια - Αποτύπωση: Κ. Γ. Ραπακούλια 

   Ιστορίες και Υστερίες της Ιστορίας