1813, Η Μάχη των Εθνών

Η Κατάληψη της Λειψίας

1813
Εσπευσμένα στρατό ξανά μαζεύει ο ηττημένος απ' τον χειμώνα Αυτοκράτορας
                  [γιατί μετά το φιάσκο στη Ρωσία οι υποταγμένοι στη θέλησή του πρώην ισχυροί,
θεώρησαν πως ήταν τελειωμένος και σήκωσαν κεφάλι ο ένας μετά τον άλλον, 
         [έτσι, Πρωσία, Αυστρία, Σουηδία και Γερμανικά κρατίδια, στην 6η είχαν συνασπιστεί
των βασιλοαυτοκρατόρων συμμαχία, μπας και ο εφιάλτης τους τελειώσει,
                     [δηλαδή ο Βοναπάρτης και η Προυντον-Ροβεσπιερο-Μαρα-Δαντόν ιδεολογία !

Όμως ας δούμε τι έγινε μετά την σχεδόν ολοκληρωτική του 1812 καταστροφή,
                         [του μισού εκατομμυρίου στρατού του Βοναπάρτη στη χειμωνιάτικη Ρωσία.
Του Αυτοκράτορα πασών των Ρωσιών Αλέξανδρου Α' Παύλοβιτς,
                           [κατά πως φάνηκε, πήρανε τα μυαλά του αέρα μετά τη νίκη του τη μεγάλη,
και απορρίπτοντας την ιδέα να τα βρούνε με τους Γάλλους, συνάπτει συμμαχίες,
                            [κι ακάθεκτος κινά να καταλάβει το Παρίσι, με νίκες τη μία μετά την άλλη,
ζητώντας εκδίκηση για την καταστροφή της Μόσχας, αποφασισμένος
                              [να ελευθερώσει την Ευρώπη…. να τελειώσει τον Κορσικανό στην ουσία !

Στη Βαρσοβία μπαίνει επτά Φεβρουαρίου, σύντομα, γύρω στις 3 βδομάδες,
                   [παίρνει το Βερολίνο και τότε συμμαχεί μαζί του με 30.000 στρατό η Σουηδία,
σχηματίζοντας τον πιο ισχυρό, τον Έκτο Συνασπισμό κατά του Ναπολέοντα και...

                  [σε δέκα μέρες με 80.000 στρατό στο παιγνίδι μπαίνει μαζί τους και η Πρωσία.

“Απελευθερωτικό πόλεμο” θα τον ονομάσουν οι Γερμανοί και 
ουσιαστικά 
                            [θα είναι η βάση της μελλοντικής ένωσης των 550 κρατών της Γερμανίας.

Αλλά του Τσάρου τούπεσε η μύτη στις 20 Μαΐου, στη μάχη του Μπάουτζεν,
                                  [στη Σαξονία, όπου νικά ο Ναπολέων τον στρατό Ρωσίας και Πρωσίας,
τους ίδιους δε... ξανατσακίζει τρεις μήνες μετά, στη μάχη της Δρέσδης,
                             [παρότι ήταν ενισχυμένος ο Συνασπισμός από τις δυνάμεις της Αυστρίας.
  
Όμως η φράση του Πλάτωνα (ερμηνεύοντας τον Ηράκλειτο) “Τα πάντα ρει” 
                                              [θα ισχύσει και για τον Βοναπάρτη που μπαμπέσικα θα ηττηθεί,
μόλις ενάμισι μήνα μετά τη Δρέσδη, από τις δυνάμεις του “Έκτου Συνασπισμού”,
                               [συγκεκριμένα στις 19 Οκτωβρίου στη Μάχη της Λειψίας* θα συντριβεί.

Είπα μπαμπέσικα για τον λόγο ότι κανείς εκ του Συνασπισμού στρατηγός
                [δεν το τολμούσε κατά μέτωπο μαζί του να συγκρουστεί σίγουρος ότι θα νικηθεί,
έτσι συνάχτηκαν όλοι οι γαλονάτοι του διεθνούς στρατού κι αποφασίσαν,
                       [δεχόμενοι ότι στα ίσα δεν νικιέται, μόνο με κόλπα πρέπει να αντιμετωπιστεί,
συντονισμένα όμως, πίσω και πλάγια να τον κτυπούν..... στα στρατόπεδα,
                   [στις προμήθειες, στις εφοδιοπομπές, σε πολλά σημεία συγχρόνως κι όλοι μαζί,
 σημειωτέον δε ότι αυτή η ένωση όλων των στρατών του Συνασπισμού ενισχύθηκε
                 [με χιλιάδες Βρετανούς, Ισπανούς  και Πορτογάλους που νίκησαν στην Ιβηρική.

Ενώ οι Ναπολεόντειοι Πόλεμοι έχουν ταυτιστεί, με την επική μάχη του Βατερλώ, 
                       [τη μάχη τού Αούστερλιτς, την καταστροφική γαλλική εκστρατεία στη Ρωσία,
τις συγκρούσεις στην Ιβηρική και τους βρετανικούς θριάμβους στη θάλασσα,
                                                        [τα πάντα κρίθηκαν από τη μάχη που  διεξήχθη στη Λειψία.

Εκεί ουσιαστικά τελειώσαν όλα για τη Γαλλία, για την Επανάσταση,
                  [για το Βοναπάρτη, εκεί έχασε μαζί με τη μάχη και τον πόλεμο χωρίς αμφιβολία, 
εκεί που συνεπλάκησαν μισό εκατομμύριο άνδρες από έντεκα έθνη,
                                       [με αποτέλεσμα "μιά εκατόμβη εξ εκατό χιλιάδων και πλέον νεκρών".
και πλήρη αποδυνάμωση του Γαλλικού στρατού… στο Βατερλό θα πολεμήσουν,
                          [τα ρετάλια του ενώ στη Λειψία θα χαθεί ο πόλεμος, στη "Μάχη των Εθνών" 
εκεί που πολέμησε μόνος εναντίον όλων στην κυριολεξία,
                                 [σε μία μάχη άνιση ενός ταπεινοαίματου κατά γαλαζοαίματων ισχυρών.

Η σκόνη της Ιστορίας σκέπασε ότι οι Σάξονες σύμμαχοι του Βοναπάρτη ξαφνικά             
                      [αυτομολήσαν στον εχθρό, κι ότι ο Ναπολέων έπεσε από προδοσία Γερμανών.

Οι Γάλλοι μαχόμενοι υποχώρησαν πρώτη φορά πίσω απ τα σύνορά τους,
                                           [ήτανε εμφανές πλέον, ότι πλησίαζε το τέλος της αυτοκρατορίας,
όμως ο Ναπολέων δεν είχε πει την τελευταία του λέξη, με νεαρούς κι εφήβους
           [θα ενισχύσει όπως-όπως το στρατό του, να δώσει σύντομα τη “Μάχη της Γαλλίας”.
______________________________________________________________



* Η Μάχη της Λειψίας, η μεγαλύτερη μάχη των Ναπολεόντειων πολέμων. Η σύγκρουση αποκλήθηκε "Μάχη των Εθνών" - το μέγεθός ξεπεράστηκε μόνο από τις αιματηρές συγκρούσεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, έναν ολόκληρο αιώνα αργότερα.
Αμέσως μετά την καταστροφική εκστρατεία του στη Ρωσία τον προηγούμενο χρόνο ο ακούραστος Κορσικανός δεν το βάζει κάτω και θα προσπαθήσει να επανακτήσει την κυριαρχία του στα γερμανικά εδάφη. Θα σημειώσει δύο ομολογουμένως δύσκολες νίκες στο Λίτζεν και το Μπάουτζεν.
Συνειδητοποιώντας Βρετανία, Πρωσία, Ρωσία, Ισπανία, Πορτογαλία, Αυστρία, Σουηδία και μερικά ακόμα γερμανικά κρατίδια ότι σύντομα μπορεί και να μην υπάρχουν... ! έχουν έναν κοινό στόχο τώρα, να διώξουν τους Γάλλους από την κεντρική Ευρώπη... Ενώνουν τις δυνάμεις τους στον 6ο Συνασπισμό, να τον εμποδίσουν να πάρει το Βερολίνο και ο Ναπολέων κινούμενος δυτικά στρατοπεδεύει έξω από τη Λειψία.

Στη μεγάλη μάχη που θα ακολουθήσει ο Ναπολέων θα χάσει 190.000 άνδρες και οι Σύμμαχοι 330.000. Την τρίτη μέρα ο Ναπολέων καταλαβαίνει ότι δεν έχει άλλη λύση παρά να υποχωρήσει αλλά η κατά λάθος ανατίναξη της μοναδικής γέφυρας, γεμάτης από γάλλους στρατιώτες, του ποταμού Έλστερ, ο μοναδικός δρόμος που είχε για υποχώρηση είχε χαθεί… Οπισθοφυλακή και τραυματίες Γάλλοι, κοντά 30.000 παγιδεύονται μέσα στη Λειψία, πολλοί αιχμάλωτοι, κι άλλοι αναζητώντας σωτηρία θα πνιγούν στον ποταμό περνώντας τον.
Η μάχη της Λειψίας ήταν ουσιαστικά η αρχή του τέλους για τον Ναπολέοντα. Επελάσεις και αντεπελάσεις, αποτυχημένες έφοδοι και εκατόμβες νεκρών, λάθη τακτικής εκατέρωθεν και εσωτερικές διαμάχες, πεισματικές πολιορκίες, ακόμη και αποσκιρτήσεις συμμάχων είναι τα στοιχεία που συνθέτουν το ψηφιδωτό αυτής της πολυσύνθετης σύγκρουσης. Δεκαοκτώ μήνες αργότερα ο Γάλλος αυτοκράτορας αναγκάστηκε να παραιτηθεί και οι εχθροί του παρέλασαν στο Παρίσι. Το διάλειμμα της εκστρατείας των Εκατό Ημερών, το 1815, δεν θα είναι παρά μια τελευταία αναλαμπή για τον Κορσικανό στρατηλάτη.

_________________________________________________________________________________

Απόσπασμα από το έμμετρο έργο  
"ΙΣΤΟΡΙΕΣ και ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ  
Στίχοι - Κείμενα: Παναγιώτης Β. Ματαράγκας 
Επιμέλεια - Αποτύπωση: Κ. Γ. Ραπακούλια 

   Ιστορίες και Υστερίες της Ιστορίας  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.