Μαίνεται και φέτος ο Πόλεμος του Δεύτερου Συνασπισμού, δηλαδή τότε,
[που είχαν πέσει όλοι οι μονάρχες να φάνε την επαναστατική Γαλλία,
η Βρετανία, η Αυστρία, η Ρωσία, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Σουηδία,
[το Βασίλειο της Νάπολης, διάφορες γερμανικές μοναρχίες και η Πορτογαλία,
στόχος τους να περιορίσουν την επέκταση στην Ιταλία της Γαλλικής Δημοκρατίας
[και να αποκαταστήσουν τη μοναρχία και τις αλευρωμένες περούκες στη Γαλλία.
Δεν κατάφεραν ούτε να ανατρέψουν το επαναστατικό καθεστώς,
[ούτε να της αποσπάσουν εδάφη, όπως στον πόλεμο του Πρώτου Συνασπισμού,
που πάλι τα “Ηνωμένα Βασιλόσογα” τα ίδια μάταια προσπαθήσανε,
[και τους ξανάπεσε η μύτη, με διαπραγματεύσεις συνθηκολογο-συμβιβασμού.
Όπως ελέχθη, κουμάντο της Γαλλίας είναι από διετίας ο Βοναπάρτης,
[που ορίστηκε απ’ τη Βουλή ανώτατος άρχοντας, γενικός δερβέναγας δηλαδή,
με αρμοδιότητες στους τομείς της διοίκησης, της νομοθεσίας και της δικαιοσύνης,
[έκανε ότι ήθελε μ’ άλλα λόγια και εμπιστοσύνη οι πάντες τού είχανε τυφλή.
Άσκησε τη «φωτισμένη δεσποτεία» που είχε διδαχθεί από τον Βολταίρο,
[για να διοχετευθεί αρμονικά, του ποταμιού της Επανάστασης η ορμή,
και τον Ιούλιο με την υπογραφή ενός κονκορδάτου* με τον πάπα,
[επανέφερε θρησκευτική ειρήνη κι ελευθερία για κάθε πίστη πάνω στη γη,
διασφάλισε τα κεκτημένα της Επανάστασης, κυρίως τα ίσα δικαιώματα,
[την διανομή της εκκλησιαστικής περιουσίας, την αξιοκρατική προαγωγή,
απορρίπτοντας κάθε ακρότητα, και είπε μία αλήθεια “… η επανάσταση
[σταμάτησε στα όρια που εγώ της έθεσα”, πολύ τολμηρό για κείνη την εποχή.
Στο στρατό, στη δημόσια διοίκηση όπως και στην κυβέρνηση, χρησιμοποίησε
[μαζί με τους ανθρώπους τού καινούργιου καθεστώτος και τους ευγενείς,
έτσι πολλοί πλούσιοι φυγάδες αποφασίσαν να επιστρέψουν στη Γαλλία….
[ο Ναπολέων ήταν η ενσάρκωση της επανάστασης μα και ο αίτιος της επιστροφής
των Βασιλιάδων που τόσο Γαλλικό αίμα χύθηκε για να απαλλαγούν, σύντομα δε,
[θα χαθούν αδελφοσύνες, ισότητες, ουτοπικές ελευθερίες και φάτσες περιχαρείς.
Βρισκόμαστε όμως ακόμη στο 1801 όπου τα γαλλικά στρατεύματα
[που ο Ναπολέων εγκατέλειψε στην Αίγυπτο υπό τον Στρατηγό Μενού,
δίνουν τη τελευταία μάχη στην αρχαία Κάνωπο και ηττώνται απ’ τους Άγγλους,
[σύντομα συνθηκολογούν και επιστρέφουν στη Γαλλία με καράβια του εχθρού.
Η πηγή μου δεν προσδιορίζει την εθνικότητα αυτών των πλοίων,
[τα νόμιζαν όλοι Αγγλικά, όμως συμβουλεύτηκα τον υδραίο πλοηγό
καπτάν Αντώνη Τζίρμπη, που απ’ το ιστορικό αρχείο Ύδρας έφερε στο φως,
[ότι ήσαν Υδραίικα, που προστατεύτηκαν στο ταξίδι, από τον άνακτα τον Βρετανό.
Λίγο πιο κει στην ίδια ακτή τη βορειοαφρικανική, στη λεγομένη Μπαρμπαριά,
[θάτανε κάνας μήνας από την νίκη επί των Γάλλων του Βρετανικού στρατού,
οι Ηνωμένες Πολιτείες με τον πρόεδρο Τζέφερσον, χωρίς να το γνωρίζουν τότε,
[στέλνουν μήνυμα προς όλους, “μήνυμα” του μελλοντικού τής υφηλίου αφεντικού,
που θα μπορούσες να το πεις και σαν προφητική προειδοποίηση, για το ποιος
[με τους τόμαχωκ, τις ναπάλμ και τα πυρηνικά, θάναι κυρίαρχος γης κι ουρανού.
Για τη Μπαρμπαριά λοιπόν, ή την Ακτή των Βερβέρων, στη μέση και δυτική ακτή
[στη Βόρεια Αφρική, στη σημερινή Αλγερία, Τυνησία, Λιβύη και Μαρόκο,
ξεκινά η πρώτη υπερπόντια στρατιωτική επιχείρηση των ΗΠΑ,
[κατά των Βερβερίνων πειρατών, που τα Αμερικάνικα πλοία, βάζανε στόχο.
Μέχρι τότε το νέο αμερικανικό κράτος είχε καταβάλει 2 εκατομμύρια δολάρια,
[το ένα πέμπτο των ετήσιων εσόδων του στα πειρατοκουμάντα τα Βερβερικά,
είτε ως λύτρα για την απελευθέρωση Αμερικανών κρατουμένων είτε…..
[για να επιτρέψουν στα αμερικανικά πλοία να πλέουν στης Μεσογείου τα νερά !
Έτσι μιά νέα εξωφρενική χρηματική απαίτηση του ηγεμόνα της Τρίπολης
[προκάλεσε την αντίδραση του προέδρου Τόμας Τζέφερσον στην Αμερική,
που ξεκίνησε τον Α' Πόλεμο της Μπαρμπαριάς και έκανε τον πασά της Τρίπολης
[Γιουσούφ Καραμανλή να δει βερίκοκο τί εστί και για κάποια χρόνια να μαζευτεί.
Το εμβατήριο των αμερικάνων πεζοναυτών αφορά σε αυτή την επιχείρηση,
[«Από τα παλάτια του Montezuma έως τις ακτές της Τρίπολης πολεμάμε
τους αγώνες της πατρίδας μας σε αέρα, ξηρά και θάλασσα»
[όπως λένε οι στίχοι που ακούγονται στις πολεμικές ταινίες στο σινεμά σαν πάμε.
για την συνέχεια του έργου "ΙΣΤΟΡΙΕΣ & ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ" πατήστε ΕΔΩ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
* Κονκορδάτο, Συνομολογούνταν με ηγεμονίες που επικρατούσε το καθολικό δόγμα. Άλλοτε είχαν διεθνή χαρακτήρα, όταν απαιτούνταν εφαρμογή σε όλη την επικράτεια, και άλλοτε εσωτερική μόνο τοπική ρύθμιση συνηθέστερα σε μοναστήρια, θρησκευτικά τάγματα, ή κάποια πνευματικά ιδρύματα που επόπτευε η Αγία Έδρα. Τα πρώτα αφορούσαν Διεθνές Δίκαιο ενώ τα δεύτερα το εσωτερικό δίκαιο των χωρών.
Με την ονομασία Κονκορδάτο, (Κονκορδάτον), φέρονταν παλαιότερα οποιαδήποτε διμερής συμφωνία που συνάπτονταν μεταξύ του Πάπα αφενός, και Ηγεμόνα ή κυβέρνησης χώρας αφετέρου, με την οποία συνηθέστερα κανονίζονταν συνολικά ή μερικά διαφορές ή απαιτήσεις (προνόμια) μεταξύ της Αγίας Έδρας και της συμβαλλόμενης χώρας. Ήταν με λίγα λόγια θρησκευτική συνθήκη.
Η αρχαιότερη τέτοια σύμβαση ήταν εκείνη της Ουορμοτίας του 1122, που συνάφθηκε μεταξύ του Πάπα Καλλίστου Β΄ και του Αυτοκράτορα Ερρίκου Δ΄, που αποτέλεσε απ΄ ευθείας νόμος επί αμφοτέρων των πλευρών. Ως όρος όμως κονκορδάτο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1455, στη μεταξύ του Πάπα Νικόλαου Ε΄ και του Αυτοκράτορα Φρειδερίκου του Γ΄. Το "γερμανικό κονκορδάτο" όπως αυτό αποκλήθηκε στη συνέχεια ήταν σεβαστό απ΄ όλους τους μετέπειτα Γερμανούς Αυτοκράτορες.
Το 1929 το "πρωσικό κονκορδάτο" ρύθμιζε σχέσεις Καθολικής Εκκλησίας και κράτους, εκτός από θέματα εκπαίδευσης, ή θρησκευτικής διδασκαλίας.
Τα κονκορδάτα όπως και οι λοιπές διεθνείς συνθήκες όριζαν χρόνο έναρξης ισχύος, τυχόν διάρκεια, τρόπο καταγγελίας, ανταλλαγή κυρωτικών εγγράφων κλπ.
Κατά τον 19ο και 20ο αιώνα έπαψε να χρησιμοποιείται ο όρος αυτός, τη θέση του οποίου πήρε ο όρος κονβέσιον, ή κονβεσιόν (= Συνθήκη), και στον πληθυντικό "κονβέσιονς", αντί "κονκορδάτα".
Παρά ταύτα ο όρος επανήλθε περισσότερο εθιμοτυπικά το 1993, το 2004 και το 2008. Το μεν 1993 με τη σύναψη του πολωνικού κονκορδάτου, (ή για την Αγία Έδρα Κονκορδάτο του 1993), το 2004 του πορτογαλικού κονκορδάτου, (ή ομοίως Κονκορδάτο του 2004) και το 2008 το βραζιλιανό κονκορδάτο (ή Κονκορδάτο του 2008).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.