1803, Οι Γάλλοι ή ήταν μεθυσμένοι ή δεν ήξεραν τί πουλούσαν

Αγοραπωλησία της Λουϊζιάνας

 1803

Στις 30 Απριλίου, η Γαλλική Δημοκρατία μείωσε την επικράτειά της 

                                [κατά 828.000 τετραγωνικά μίλια γης, δυτικά του ποταμού Μισσισσιπή, πουλώντας στις νέες Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τη Λουιζιάνα,

                                   [έτσι επί προέδρου Τόμας Τζέφερσον οι ΗΠΑ είχαν υπερδιπλασιαστεί,

κι έκτοτε με συνεχείς πολέμους νικηφόρους, σκαλί σκαλί, πρόεδρο με πρόεδρο,

                             [στον Τρούμαν φτάσαμε που πλανητάρχης λόγω πυρηνικών θα θεωρηθεί.

ΟΙ Γάλλοι το 1803 δεν είχαν αρκετά ισχυρό ναυτικό για να διατηρήσουν 

                                 [τον έλεγχο των εδαφών τους πέραν του Ατλαντικού, τόσο πολύ μακριά, 

γιατί είχαν συγκεντρωμένο όλο το στρατό τους να πάρουν την Αγγλία…. σίγουρα

                    [θα χάναν τη Λουιζιάνα από τις ΗΠΑ, έτσι τους τη πουλήσανε προκαταβολικά !

Σήμερα θα μπορούσε κάποιος να πει, χαριτολογώντας βέβαια,
                                                          [ότι οι Γάλλοι ήταν μεθυσμένοι ή δεν ήξεραν τί πουλούσαν,
καθώς τον 19ο αιώνα η Λουϊζιάνα δεν ήταν η σημερινή μικρή πολιτεία στο Νότο,
                                   [αλλά μία τεράστια έκταση, που το κεφάλι τους στο τοίχο θα κτυπούσαν
οι πωλητές, όταν συνειδητοποιούσαν ότι κάλυπτε περίπου το ένα τρίτο των ΗΠΑ,
                       [γιατί τότε το έδαφος της Λουιζιάνας περιελάμβανε κομμάτια από 15 πολιτείες 

των σημερινών Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής,

                                       [και σαν να μην έφτανε αυτό, περιείχε και δύο Καναδέζικες επαρχίες,

δηλαδή έκταση αποτελούμενη από τις σημερινές πολιτείες Αρκάνσας, Μισούρι, 

                           [Αϊόβα, Οκλαχόμα, τμήματα της Μινεσότα δυτικά του ποταμού Μισσισσιπή, 

τα περισσότερα κομμάτια της Βόρειας και Νότιας Ντακότα,

                         [το βορειοανατολικό Νέο Μεξικό, το βόρειο Τέξας, της Μοντάνα μιά περιοχή, 

το Κολοράντο και το Ουαϊόμινγκ ανατολικά του ηπειρωτικού διαχωρισμού,

                                                          [τη Λουιζιάνα δυτικά του ποταμού μαζί με τη Νέα Ορλεάνη,

 καθώς και κομμάτια περιοχών που αργότερα θα γίνονταν οι επαρχίες 

                       [της Αλμπέρτας και του Σασκάτσουαν… οι Γάλλοι πλήρωσαν ακριβά τη πλάνη.

Στην Ευρώπη τώρα οι Βρετανοί με πρόσχημα ότι η Συνθήκη της Αμιένης

                          [προσβάλει το γόητρο της πατρίδας τους κηρύσσουν το πόλεμο στην Γαλλία,

διότι ανησυχούσαν με την αναδιοργάνωση που έκανε ο Ναπολέων,

                                         [στην Ευρώπη, κυρίως στις Ελβετία, Γερμανία, Κάτω Χώρες, Ιταλία     

και δήλωνε επίσημα και συνεχώς ότι οι Βρετανοί δεν δικαιούντο καμία φωνή

                            [στην ηπειρωτική Ευρώπη, παρά το ότι στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία*,

ένας εκ των πολλών εκλεκτόρων, του τρανού τότε Αυτοκράτορα της, 

                 [ήταν ο Άγγλος βασιλιάς Γεώργιος, κείνη την εποχή, που ψήφιζε για τη Βρετανία.

Έτσι επέβαλαν πλήρη ναυτικό αποκλεισμό στη Γαλλία ολάκερη...

                                                 [ο Ναπολέων απάντησε με οικονομικό εμπάργκο της Βρετανίας, 

αυτά τα γεγονότα θα οδηγήσουν σε λίγο στο Πόλεμο του Τρίτου Συνασπισμού,

                                       [όπου στο Αούστερλιτς θα λάβει χώρα η κορύφωση της αιματοχυσίας.

Ο Ναπολέων στα επόμενα χρόνια θα κερδίσει αυτόν τον Πόλεμο 

                                                                   [θέτοντας εκτός μάχης την Αυστριακή Αυτοκρατορία,

και διαλύοντας την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία…. αλλά σύντομα θ’ άρχιζε

                     [ο Πόλεμος του 4ου Συνασπισμού, με επίθεση στο Βοναπάρτη απ’ την Πρωσία.

Όμως πάμε στη σκλαβωμένη Ελλάδα να δούμε τι γίνεται το 1803: 

                             [σκλάβα μεν στους Τούρκους…. μα ουσιαστικά σε μιά κρυφοαριστοκρατία 

από επιλεγμένους Έλληνες Κοτζαμπάσηδες, γιατί οι παμπόνηροι Οθωμανοί                

                       [δείχνανε στους Ευρωπαίους ότι τάχα “δεν πίναν το αίμα” απ’ τους υπηκόους, 

βάζανε ‘Ελληνες να εισπράττουν τα χαράτσια βαστώντας του Ιούδα  

                                     [τα “30 αργύρια”… πλουτίζαν δηλαδή με τρόπους ανήθικα κερδώους ?

Κι όμως δεν ήταν έτσι… έτσι το είδανε οι ξένοι επισκέπτες, 

                                      [όποιος διαβάσει θα φρικάρει με αυτά που λέγανε τότε οι περιηγητές

που επισκέπτονταν την Ελλάδα, για τους Κοτζαμπάσηδες τυράννους, στο βιβλίο

           [του Σιμόπουλου “Ξένοι Ταξιδιώτες στην Ελλάδα”, υπάρχουν αποκαλύψεις φοβερές,

καθώς αυτοί οι "ξένοι άνθρωποι" δεν γνώριζαν τα μίση τα διαχρονικά,

                                 [όπως την “ενωτικο- ανθενωτική” μας φαγωμάρα (τη μία απ’ τις πολλές).

Φέτος πονέσαν ιδιαίτερα όλοι οι Έλληνες γιατί ο Αλή Πασάς

                        [μετά από τρεις πολέμους κατάφερε τους Σουλιώτες απ’ το Σούλι να εκδιώξει,

οι οποίοι κατέφυγαν στα Επτάνησα κι έγιναν μισθοφόροι σε Ρώσους, Γάλλους,     

                   [και Βρετανούς διαδοχικά, κι ήταν ο μόνος τρόπος από την πείνα να τους σώσει.

Ο πόλεμος ήταν το μόνο που ήξεραν να κάνουν για να ζήσουν,

                      [και να τι έγραψε ο Χ. Περραιβός, σαν πήγε στην Επανάσταση να τους μυήσει,

απεσταλμένος από τον αρχηγό της Φιλικής εταιρίες Αλέξανδρο Υψηλάντη,

                                                 [«Κανένας από τους Σουλιώτες είς καμίαν τέχνην δεν είχε κλίση 

παρ’ όλην τους την γύμνασιν, που από παιδιόθεν είναι είς τα άρματα,

                                                     [με αυτά τρώγουν, με αυτά κοιμούνται και με αυτά ξυπνούν».

Γι αυτό και στις επαναλαμβανόμενες επί έτη εκστρατείες του Αλή Πασά

                                     [να πάρει το Σούλι, ηττώνται πάντοτε οι δυνάμεις του και υποχωρούν.

Όμως στις 12 Δεκεμβρίου οι Σουλιώτες προ αδιεξόδου συμφώνησαν

                    [με τον Αλή Πασά, να φύγουν μακριά… σύντομα σε φάλαγγες τρεις αναχωρούν

απ’ τα πατρώα εδάφη τους, κι ενώ η πρώτη φάλαγγα υπό τον Φώτο Τζαβέλλα

                                   [φτάνει στη Κέρκυρα, κι η τρίτη προχώρησε προς τα  Άγραφα αμαχητί,

η δεύτερη φάλαγγα υπό τους Κ.Μπότσαρη-Κουτσονίκα  χτυπήθηκε στο Ζάλογγο,           

                                         [μάχη απέλπιδα ηρωική θα δώσει, Σουλιώτες θα σκοτωθούν πολλοί,

ενώ οι Σουλιώτισσες προτίμησαν, αντί την αιχμαλωσία μαζί με τα παιδιά τους 

                      [να πέσουν στο γκρεμό... "η θυσία” που συγκλόνισε από Ευρώπη έως Αμερική.

                για την συνέχεια του έργου "ΙΣΤΟΡΙΕΣ & ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ" πατήστε ΕΔΩ

                                                                              ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

* Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, Η Αγία Ρωμαϊκή του Γερμανικού Έθνους, λατινικά: (Sacrum Romanum Imperium Nationis Germanicae, γερμανικά Heiliges Römisches Reich Deutscher Nation). 
Περιελάμβανε εδάφη της Κεντρικής Ευρώπης κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα υπό την εξουσία ενός Αυτοκράτορα, που είχε την ευλογία της Ρώμης. 

   Η σύνθετη ονομασία αυτή προέκυψε, επειδή οι μεσαιωνικοί αυτοκράτορες ήθελαν να εμφανίζονται συνεχιστές της ένδοξης ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Θεωρούσαν ακόμη ότι η ουράνια βασιλεία, σύμφωνα με την χριστιανική πίστη, πρέπει να εφαρμόζεται και στη Γη, υπό την εποπτεία τους.
    Η εδαφική επικράτεια της αυτοκρατορίας ποίκιλλε καθ' όλη την ιστορία της, αλλά στο απόγειό της ενσωμάτωνε περιοχές της σημερινής Γερμανίας, της Αυστρίας, της Ελβετίας, του Λίχτενσταϊν, του Λουξεμβούργου, της Τσεχίας (Βοημίας), της Σλοβενίας, του Βελγίου και της Ολλανδίας, καθώς και μεγάλα τμήματα της σημερινής Πολωνίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας. 
   Σε όλο το διάστημα της ιστορίας της η αυτοκρατορία απετελείτο από εκατοντάδες μικρότερα βασίλεια, πριγκιπάτα, δουκάτα, κομητείες, Ελεύθερες Αυτοκρατορικές Πόλεις και άλλα κρατίδια, διαιρούμενα, επανενούμενα, συγχωνευόμενα και πάλι διασπαζόμενα. 
Παρά το όνομά της, κατά το μεγαλύτερο διάστημα της ύπαρξής της η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν περιλάμβανε τη Ρώμη εντός των ορίων της.
     Δημιουργήθηκε, όταν στέφθηκε αυτοκράτορας (Kaiser) το 962 ο Όθων  Α΄ ο Μέγας, της δυναστείας των Οθωνιδών, δουκών της Σαξονίας. Ο τελευταίος αυτοκράτορας ήταν ο Φραγκίσκος ο Β΄, ο οποίος υποχρεώθηκε σε παραίτηση από τον Ναπολέοντα Α΄ το 1806, κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων πολέμων. 

________________________________________________________________________________

Απόσπασμα από το έμμετρο έργο  

"ΙΣΤΟΡΙΕΣ και ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ  

Στίχοι - Κείμενα: Παναγιώτης Β. Ματαράγκας 

Επιμέλεια - Αποτύπωση: Κ. Γ. Ραπακούλια 

   Ιστορίες και Υστερίες της Ιστορίας