1808
Ο νέος χρόνος με χειροπέδες βρίσκει δεμένη ολάκερη την ηπειρωτική Ευρώπη,[με τα κλειδιά στις τσέπες του Βοναπάρτη και του αυτοκράτορα της Ρωσίας,
γιατί με τις δύο τού Τιλσίτ συνθήκες όλοι οι άλλοι πια είναι υποταγμένοι,
[καθώς με την πρώτη, περιήλθαν στους Ρώσους ένα κομμάτι της Βουλγαρίας,
η Βεσσαραβία, η Μολδαβία, η Βλαχία, ενώ η Βοσνία και η Σερβία
[εκτεινόμενη μέχρι και τη Θεσσαλονίκη έγιναν εδάφη της Αυστρίας,
και τέλος η Αλβανία, η Θεσσαλία, η Πελοπόννησος και η Κρήτη
[όπως και η Επτάνησος Πολιτεία, γίνανε πλέον κτήσεις της Γαλλίας.
Το πρωτοφανές (σήμερα θα λέγανε οι νέοι “το πιο κουφό”) ήταν το ότι…
[άκουσον – άκουσον, η Επτάνησος Πολιτεία εκχωρήθηκε απ΄ ευθείας
στον Ναπολέοντα, με χαρακτήρα οικογενειακού κτήματος,
[συγκεκριμένο άρθρο δε τον όρισε κτήτορα απολύτου κυριαρχίας !
Δυό μέρες μόνο μετά την πρώτη Γαλλορωσική συνθήκη τού Τιλσίτ,
[συνομολογήθηκε η δεύτερη, μεταξύ πληρεξουσίων, η Γαλλο-πρωσική,
μία συνθήκη εξαιρετικά επώδυνη για το Βασίλειο της Πρωσίας που έχανε …..
[το ήμισυ του πληθυσμού και των εδαφών του, συνθήκη άκρως ταπεινωτική,
[συγκεκριμένο άρθρο δε τον όρισε κτήτορα απολύτου κυριαρχίας !
Δυό μέρες μόνο μετά την πρώτη Γαλλορωσική συνθήκη τού Τιλσίτ,
[συνομολογήθηκε η δεύτερη, μεταξύ πληρεξουσίων, η Γαλλο-πρωσική,
μία συνθήκη εξαιρετικά επώδυνη για το Βασίλειο της Πρωσίας που έχανε …..
[το ήμισυ του πληθυσμού και των εδαφών του, συνθήκη άκρως ταπεινωτική,
Κυρίως για τη βασίλισσα Λουίζα που θεωρούσε παρακατιανό τον Ναπολέοντα
[και πίεσε φορτικά τον σύζυγό της Φρειδερίκο Γουλιέλμο Γ΄ να του επιτεθεί,
μα τώρα ο όντως από ταπεινόσογο φτωχός και ασήμαντος Κορσικανός,
[έπαιρνε εκδίκηση αναγκάζοντάς την, στις υπογραφές να παρευρεθεί !
Με τις συνθήκες τού Τιλσίτ λοιπόν που υπογράφηκαν τον περασμένο χρόνο,
[φέτος κυρίαρχος είναι πια της Ευρώπης, ο Ναπολέων με σύμμαχο τη Ρωσία,
και αποκλεισμένη οικονομικά απ’ όλους τους Ευρωπαίους, κατόπιν εντολής του,
[στο νησί της στριμωγμένη, η άλλοτε κραταιά Βρετανική αυτοκρατορία,
με την τελευταία της προμηθεύτρια τη Πορτογαλία υποταγμένη πλέον και αυτή,
[επεβλήθη πανηπειρωτικός εμπορικός αποκλεισμός στους Άγγλους με τη βία.
Και τότε... άνευ ιδιαιτέρου λόγου... άρχισε ο Ναπολέων τον θρόνο του να πριονίζει
[κάνοντας το μοιραίο σφάλμα… χωρίς κανένας να τον αναγκάζει
επενέβη στην Ισπανία, την σύμμαχό του χώρα, διώχνοντας τον βασιλιά ’
[Κάρολο Δ και στο θρόνο τον αδελφό του Ιωσήφ Βοναπάρτη ανεβάζει.
Έτσι η Ισπανία πέρασε στην κατοχή των Γάλλων, που ήλεγχαν τώρα τη χώρα,
[όμως οι πολίτες της Μαδρίτης εξεγέρθηκαν κατά της γαλλικής κατοχής...
Ήταν η 2α Μαΐου που σκότωσαν τους πρώτους 150 Γάλλους στρατιώτες,
[πριν η εξέγερση κατασταλεί υπό της Αυτοκρατορικής Φρουράς της Γαλλικής,
και από το ιππικό των Μαμελούκων, που ποδοπατούσαν τους επαναστάτες
[μέσα στη πόλη, με αφηνιασμένα άλογα και μανιασμένους πολεμοχαρείς ιππείς (!)
Την επομένη μέρα, ο Γαλλικός στρατός εξετέλεσε εκατοντάδες Μαδριλένους
[ως τιμωρητική ανταπόδοση.... και περιγραφή των πεπραγμένων
απεικονίζει ο πίνακας του διάσημου Ισπανού ζωγράφου Φρανθίσκο Γκόγια...
[παρόμοια αντίποινα έλαβαν χώρα σε άλλες πόλεις, που των επαναστατημένων
[πριν η εξέγερση κατασταλεί υπό της Αυτοκρατορικής Φρουράς της Γαλλικής,
και από το ιππικό των Μαμελούκων, που ποδοπατούσαν τους επαναστάτες
[μέσα στη πόλη, με αφηνιασμένα άλογα και μανιασμένους πολεμοχαρείς ιππείς (!)
Την επομένη μέρα, ο Γαλλικός στρατός εξετέλεσε εκατοντάδες Μαδριλένους
[ως τιμωρητική ανταπόδοση.... και περιγραφή των πεπραγμένων
απεικονίζει ο πίνακας του διάσημου Ισπανού ζωγράφου Φρανθίσκο Γκόγια...
[παρόμοια αντίποινα έλαβαν χώρα σε άλλες πόλεις, που των επαναστατημένων
ενδυνάμωσαν το πνεύμα αντίστασης και τοπικά οργανωμένες ανταρτικές ομάδες
[κτυπούσαν όπου κι όπως μπορούσαν... οι Γάλλοι ήταν πλέον το κόκκινο πανί,
Καρταχένα και Βαλένθια 23 Μαΐου... Σαραγόσα και Μούρθια 24 Μαΐου...
[η επαρχία των Αστουριών 25 Μαΐου... οι πάντες είχανε πλέον ξεσηκωθεί.
Οι επαναστάτες ζητούν βοήθεια απ’ τη Βρετανία και φτάνει αγγλικός στρατός,
[όπως κι η Γερμανική Λεγεώνα που αποβιβάζεται από των Βρετανών το Ναυτικό.
Με ορμή απωθούν τις Γαλλικές δυνάμεις στη μάχη της Ρολίσα,
[εκεί τοποθετείται η αρχή του τέλους του Βοναπάρτη... ήταν 17 Αυγούστου 1808,
και παρά το ότι τον πόλεμο στην Ιβηρική προσωρινά ο Ναπολέων θα τον κερδίσει,
[το σφάλμα να τα βάλει με τους Ισπανούς, θα οδηγήσει στου Βατερλό τη συντριβή
άσχετα αν κάποια χρόνια ακόμη στη γηραιά την ήπειρο θα κυριαρχήσει,
[το συμπαντικό δίκαιο λένε, πάντα την απληστο-αλαζονεία τιμωρεί.
[κτυπούσαν όπου κι όπως μπορούσαν... οι Γάλλοι ήταν πλέον το κόκκινο πανί,
Καρταχένα και Βαλένθια 23 Μαΐου... Σαραγόσα και Μούρθια 24 Μαΐου...
[η επαρχία των Αστουριών 25 Μαΐου... οι πάντες είχανε πλέον ξεσηκωθεί.
Οι επαναστάτες ζητούν βοήθεια απ’ τη Βρετανία και φτάνει αγγλικός στρατός,
[όπως κι η Γερμανική Λεγεώνα που αποβιβάζεται από των Βρετανών το Ναυτικό.
Με ορμή απωθούν τις Γαλλικές δυνάμεις στη μάχη της Ρολίσα,
[εκεί τοποθετείται η αρχή του τέλους του Βοναπάρτη... ήταν 17 Αυγούστου 1808,
και παρά το ότι τον πόλεμο στην Ιβηρική προσωρινά ο Ναπολέων θα τον κερδίσει,
[το σφάλμα να τα βάλει με τους Ισπανούς, θα οδηγήσει στου Βατερλό τη συντριβή
άσχετα αν κάποια χρόνια ακόμη στη γηραιά την ήπειρο θα κυριαρχήσει,
[το συμπαντικό δίκαιο λένε, πάντα την απληστο-αλαζονεία τιμωρεί.
Όμως στρατοί με ρίζες ντε Κοντί-Λαφαγιέτ είναι πολύ σκληροί για να πεθάνουν
[πόσο μάλλον τώρα που οι Γάλλοι στρατάρχη τον ίδιο τον δικτάτορα θα βάλουν
ώστε στην Ιβηρική να γίνει κατανοητό απ’ όλους, ποιός ήταν “τ’ αφεντικό”
[και οι αντίπαλοί του θυσιάζοντας χιλιάδες, σύντομα θα το καταλάβουν,
καθώς τούς επαναστάτες είχαν τσακίσει, συν τον ενισχυμένο Ισπανικό στρατό,
[και είχαν τρέψει τους υπερόπτες κοκκινόστολους Βρετανούς σε άτακτη φυγή,
που κυνηγημένοι απ’ τους Γάλλους και με φοβερές απώλειες,
[στο βρετανικό στόλο άρον-άρον είχαν επιβιβαστεί και διασωθεί.
Δέκα χρόνια κλείνουνε που οι Ευρωπαίοι “σφάζονται με ζήλο" μεταξύ τους
[κι οι σκλαβωμένοι Έλληνες δεν ελπίζουν να λευτερωθούν απ’ τους Χριστιανούς,
έτσι στους στρατούς της Δύσης ή της Ρωσίας μισθοφόροι πολεμούν,
[και πότε με τον Καραγιώργη Σερβίας πότε με άλλους κτυπάνε τους Αγαρηνούς.
Σημαντικότατο επίσης γεγονός της χρονιάς ήταν η κίνηση των Βλαχαβαίων,
[που οργανώθηκε στη Θεσσαλία και ήτανε ένα από τα πιο γνωστά
στασιαστικά κινήματα, λίγο πριν την επανάσταση του 1821,
[από τον Παπαθύμιο και τον Θοδωράκη, του Αθανασίου Βλαχάβα τα δυό παιδιά.
Ήτανε τότε στον καιρό του Αλή πασά, του άρπαγα αιμοδιψή αγιογδύτη,
[που με το γιό του Μουχτάρ, της κυρα Φροσύνης τον αγαπητικό, ορίζαν
“Μορέαν, Μακρυνίτσαν, Γιαννιτσά και Θεσσαλονίκην είς Καπρολί, Δέλβινον,
[Άλπασάνι, Αύλώνα, Κακοσούλι, Άγία Μαύρα και Όχρίδαν”.
Ο Ευθύμιος Βλαχάβας ή Μπλαχάβας ήταν αρματολός στα Χάσια,
[ενόπλου σώματος στη Θεσσαλία, μαζί με τον Ζόγγο, αρχηγό παλικαριών
των Αγράφων και του Αχελώου, αρματολίκια στη δούλεψη του Αλή Πασά
[να προστατεύουν το βιλαέτι των Τρικάλων από επιδρομές ληστών.
Ορισμένες βιαιοπραγίες των Αλβανών εναντίον κλεφταρματολών,
[της περιοχής της Θεσσαλίας, εξώθησαν τελικά
τον Ευθύμιο Βλαχάβα να εγκαταλείψει τον “εργοδότη” του και να ξεκινήσει
[επαναστατικό κίνημα εναντίον του, δηλαδή του Αλή πασά.
Έτσι στις πέντε Μαΐου αυτού του έτους, ο Παπαθύμιος και ο Θοδωράκης,
[τα όπλα σήκωσαν και φαλάγγι τους Αρβανίτες πήραν, χωρίς σταματημό,
σ’ όποιον μπροστά τους βρίσκονταν... μπαρούτι έγινε ο πασάς, ισχυρό στέλνει
[στρατό και από τους 500 Παχλαβαίους κανένα δεν αφήσαν ζωντανό.
______________________________________________________________
Απόσπασμα από το έμμετρο έργο
"ΙΣΤΟΡΙΕΣ και ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Στίχοι - Κείμενα: Παναγιώτης Β. Ματαράγκας
Επιμέλεια - Αποτύπωση: Κ. Γ. Ραπακούλια
Ιστορίες και Υστερίες της Ιστορίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.