Έχουν περάσει πλέον χρόνοι οκτώ που οι Γάλλοι επαναστάτες είν’ τα κουμάντα
[κι έχοντας πείσει τους εαυτούς τους πως ο λαός ακόμα “τους πηγαίνει”,
προσφεύγουν σε εκλογές βέβαιοι πως θα τους ρίξουν τις ψήφους δαγκωτές
[οι αδελφοί-ίσοι-ελεύθεροι, αλλά αυτοί απ’ την επανάσταση είναι απογοητευμένοι
γιατί πεινάνε, έτσι ψηφίζουν ομαδικά τους φιλοβασιλικούς μουρμουρίζοντας
[στα Γαλλικά κάτι παρόμοιο με κείνο το “Ελιά Ελιά και Κώτσο Βασιλιά,”
το προεκλογικό σύνθημα στην Ελλάδα του 1920 του κόμματος των βασιλικών,
[που είχε έμβλημα την ελιά και υπόσχονταν του στέμματος την επαναφορά.
 |
οι δύο επαναστάτες αποπειράθηκαν να αυτοκτονήσουν καρφώνοντας ταυτόχρονα ο ένας τον άλλον |
ο μέγας αυτός πρωτοκομουνιστικός κίνδυνος για βασιλείς και ευγενείς,
[επί οκταετία επαναστάτες του χίλια επτακόσια ογδόντα εννιά.
Το φύσαγαν και δεν κρύωνε που χάσαν την εξουσία... πέρασε κάνα τετράμηνο,
[και με τους στρατιωτικούς που ήταν δικοί τους “την κάνανε τη στραβή”...
[που τον επέβαλαν η στρατιά του Σαμπρ-ε-Μεζ με τον “Λαζάρ Ος” διοικητή
και τα στρατεύματα του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, υπό τον Πιέρ Ωζερώ
[που έστειλε από την Αίγυπτο, δηλαδή στήσαν δικτατορία οι δύο στρατηγοί,
[κλείσαν 42 εφημερίδες και τα εκλογικά αποτελέσματα ακυρωθήκαν με τη μία.
Κι ενώ αυτά συνέβαιναν στη Γαλλία ο Βοναπάρτης σάρωνε την Ιταλία,
[και την ξεζούμιζε κανονικά στέλνοντας εκατομμύρια στα Γαλλικά κρατικά ταμεία,
 |
| Βενετία, Μεγάλο Κανάλι - Είσοδος (Venice, Canaletto), |
Ας πάμε όμως να δούμε τα χαμπάρια από τα σκλαβωμένα μέρη μας εφέτος,
Ο Ανδρέας Βερούσης γεννήθηκε στις τουρκοκρατούμενες Λιβανάτες της Λοκρίδας,
[συνελήφθη στην βενετοκρατούμενη Πρέβεζα και πέθανε στη Πόλη στη Τουρκία
από τα βασανιστήρια των Αγαρηνών το χίλια επτακόσια ενενήντα επτά,
[αυτός ο μεγάλος Έλληνας πατριώτης, ο αγνοημένος εντελώς από την Ιστορία.
[στους Βενετούς, ο Βερούσης ρωτήθηκε αν με τον Κατσώνη ήταν μαζί,
και απάντησε «...είναι αληθέστατο, πολέμησα ως καπετάνιος στον ρωσοτουρκικό
[τον πόλεμο μαζί με τον στρατηγό Ίψον, τον κολονέλο Λάμπρο και μιά ζωή
πολέμαγα την Τουρκιά να λευτερώσω τη πατρίδα μου, ξέρω πως θα πεθάνω,
[μα φεύγοντας σαν τελευταία επιθυμία θα κάνω μιάν ευχή,
να πάρουν τ’ άρματα, τα καριοφίλια, τις πιστόλες και τα σπαθιά οι Έλληνες
[να ξεκουμπιστούν όλοι οι Τούρκοι, να πολεμήσει και το δικό μου το παιδί».
Η ευχή τού “Λέοντα της Ρούμελης” έπιασε κι όταν μεγάλωσε ο γιός του,
[εφιάλτης έγινε των Οθωμανών, της επανάστασης λέγαν το κοφτερό σπαθί.
Αυτός ο γενναίος πολεμιστής που έγραψε ιστορία στο “Χάνι της Γραβιάς”
[ήταν ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, του παλαιότερου ήρωα Βερούση το παιδί.
[η σύγκρουση των δύο υπερδυνάμεων της εποχής, σε μία ναυμαχία
πλησίον της Πορτογαλίας, όπου ξεχώρισε η ευφυΐα ενός αξιωματικού,
[του Οράτιου Νέλσωνα, που δίκαια θα του ανατεθεί του στόλου η αρχηγία,
γιατί αργότερα στο Τραφάλγκαρ, σε νίκη τον στόλο θα οδηγήσει με αποτέλεσμα,
[της Ισπανίας την παρακμή και την παγκόσμια Βρετανική θαλασσοκυριαρχία.
Σε μία από τις κεντρικότερες πλατείες του Λονδίνου, την Τραφάλγκαρ σκουέαρ,
[στέκει το άγαλμα του Ναυάρχου Νέλσωνα, νικητή των Ισπανών και Γάλλων,
για την συνέχεια του έργου "ΙΣΤΟΡΙΕΣ & ΥΣΤΕΡΙΕΣ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ" πατήστε ΕΔΩ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Μπαμπέφ, Στις 26 Μαϊου 1797, οι Μπαμπέφ και Νταρτέ καταδικάστηκαν σε θάνατο στην γκιλοτίνα ως ένοχοι συνωμοσίας, οι Μπουοναρόττι, Ζερμαίν, Μορουά, Jean Baptiste Cazin, Louis Jacques Blondeau, Claude Menessier και Mathurin Bouin σε εξορία στις γαλλικές αποικίες ως ένοχοι προτροπής του λαού σε στάση και οι υπόλοιποι 38 αθωώθηκαν. Στο άκουσμα της καταδικαστικής απόφασης, οι δύο επαναστάτες αποπειράθηκαν να αυτοκτονήσουν καρφώνοντας ταυτόχρονα ο ένας τον άλλον με αυτοσχέδια στιλέτα, που είχαν ακονίσει στην πέτρα του κελλιού τους όσο ήταν στη φυλακή.
* Βοναπάρτης, Δεν ήταν κοντός όπως οι Βρετανοί προπαγάνδιζαν με διάφορους τρόπους για να υποβαθμίσουν την προσωπικότητα του μεγάλου Κορσικανού. Στα πλαίσια της προπαγάνδας αυτής κυκλοφόρησαν και τις περίφημες γελοιογραφίες του Τζέιμς Γκίλρεϊ, που προφανώς αντιγράφοντας το βιβλίο του Τζ. Σουίφτ “Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ”, απεικονίζουν τον Βρετανό βασιλιά Γεώργιο Γ’ να απευθύνεται σε έναν λιλιπούτειο Ναπολέοντα. Αυτή η δυσφήμιση θα είχε τέτοια επιτυχία που ακόμα και σύγχρονοι του πίστευαν ότι ήταν όντως κοντός, πιο κοντός από το 1.70 που ήταν το πραγματικό του ύψος και διόλου ευκαταφρόνητο για την εποχή εκείνη που οι άνθρωποι ήταν πιο μικρόσωμοι λόγω της κακής διατροφής και των κακουχιών.
* Να ξεκρεμάσει και να ζουλήξει, O Βοναπάρτης, ως απελευθερωτής, άνοιξε μεν διάπλατες τις πύλες του εβραϊκού γκέτο της πόλης, αλλά κατά τα άλλα συμπεριφέρθηκε σαν βάρβαρος κατακτητής.
Η λεηλασία μέρους της πολιτιστικής κληρονομιάς των κατακτημένων χωρών με τη μεταφορά έργων τέχνης στη Γαλλία, κίνηση στην οποία εντοπίζεται, μεταξύ άλλων, και η οργάνωση του Μουσείου του Λούβρου. Οι Berstein & Milza το 1997 σημειώνουν χαρακτηριστικά:
“Θησαυροφυλάκια και ενεχυροδανειστήρια των κατακτημένων πόλεων αδειάζονται, ενώ οι ηττημένοι ηγεμόνες υποχρεώνονται να πληρώσουν βαριές πολεμικές αποζημιώσεις: η ήττα του θα στοιχίσει στον πάπα περισσότερο από 100 εκατομμύρια. Στα χρηματικά ποσά προστίθενται τα έργα τέχνης που οδεύουν με εφοδιοπομπές από την Ιταλία προς τα γαλλικά μουσεία. Κι όταν ο πληθυσμός αντιδρά στις αρπαγές, ο Γάλλος στρατηγός παραδίδει την πόλη στη λεηλασία, αφού προηγουμένως εκτελέσει τους δημοτικούς άρχοντες, όπως έγινε στην Παβία”
Έκλεψε τα τέσσερα χάλκινα άλογα της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου, κατέστρεψε τις ναυπηγικές εγκαταστάσεις και εξαφάνισε μια εκκλησιά στην πλατεία του Αγίου Μάρκου για να κτίσει μνημείο στον εαυτό του. Οι Γάλλοι, πιστεύοντας ότι η Βενετία είναι μια πόλη ενάντια στη φύση, ήθελαν να κτίσουν τεράστιες λεωφόρους και να δημιουργήσουν ανοιχτούς χώρους και κατεδάφισαν μεγάλο μέρος του Καστέλλο για να αναπτύξουν στη θέση το δημόσιο κήπο. Αυτές ήταν και οι τελευταίες μεγάλες καταστροφές που υπέστη η Βενετία. Εγινε αυστριακή αποικιακή κτήση και παρέμεινε τέτοια μέχρι το Ριζορτζιμέντο (παλιγγενεσία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.